De Jupilerzaal van 013 Poppodium in Tilburg vormde zondag 14 december het decor voor het concert van de Zuid-Afrikaanse grunge/alternative rock band Seether. De band is ondertussen ruim 15 jaar actief bezig en ze brachten dit jaar hun 6e studioalbum uit “Isolate And Medicate”. Bij velen is de band bekend geraakt door hun nummer “Broken” dat in 2004 werd uitgebracht als duet met Amy Lee van de band Evanescence.
Om het publiek op de te warmen werd het Russische Prana meegebracht. Dit is een female fronted band die geplaatst kunnen worden in het post-grunge genre. De band straalt zeer veel energie uit. Dit is voor een stuk te danken aan de muziek zelf, maar voor het grootste gedeelte aan de zangeres, Nat Varlamova. Tussen haar zanglijnen door huppelt en springt ze, soms buiten de maat, alle kanten op. Zo demonstreert ze ook dat ze al liggend op het podium met de benen in de lucht gitaar kan spelen. Prana krijgt ruim de tijd om zich aan het publiek voor te stellen en te laten zien wat ze in huis hebben. Een gevoelige snaar wordt geraakt wanneer de zangeres aankondigt een nummer te brengen voor haar eerste liefde die recent overleden is. Eindigen doen ze met het nemen van een selfie met het enthousiaste publiek op de achtergrond.
Zonder veel poespas betreedt Seether het nog bijna donkere podium en starten ze meteen met een knaller van formaat “Gasoline” gevolgd door “Needles”. Een heerlijk stevig begin van de show dat op veel enthousiasme van het publiek kan rekenen met een kleine wall of death als gevolg. De heren kiezen er duidelijk voor om hun muziek te laten spreken en de nummers volgen elkaar dan ook snel op met hier en daar een “Thank you”.
De band beschikt duidelijk over een gitaarcollectie waar ze graag mee pronken, want op regelmatige basis wordt er van gitaar gewisseld. Maar er wordt ook aandacht gespendeerd aan de drummer. John Humphrey krijgt de tijd en ruimte om tussen 2 nummers door een fantastische en met momenten opzwepende drum solo neer te zetten. Het publiek geeft hem nadien dan ook een daverend applaus.
Naast voornamelijk oudere nummers, worden er ook enkele nummers van het nieuwe album gebracht, oa “Words as Wapons” en “My Disaster”. Dit laatste nummer wordt goed onthaald door het publiek en we zien zelfs een grote mosh pit opduiken. Maar Seether kan de zaal ook rustig krijgen met intieme nummers zoals “The Gift” en “Broken”. Aanstekers en GSM-lichtjes gaan dan ook vlot de lucht in.
Aan alle mooie liedjes komt jammer genoeg ook een einde. Shaun Morgan bedankt het publiek en kondigt het slotnummer aan. Eindigen doet Seether net zoals ze begonnen zijn met een knaller “Remedy”. (Sanne Goetschalckx)
