Het was in 1996 dat ik als 17-jarige mijn eerste metalfestival meemaakte. Graspop in Dessel bestond al langer (van 1986), maar koos toen voor het eerst de kaart van het stevigere werk en werd Graspop Metal Meeting. Toen nog geen volledig weekend, maar 1 dag met als headliner Iron Maiden. Dit weekend zijn ze aan hun 20ste editie toe en is het uitgegroeid tot een driedaags metalfeest. Voor zij die een combiticket hebben zelfs een 4-daags feest, want GMM voorziet ook op donderdag al bands voor de vroege vogels die hun tentjes al op donderdag komen opstellen. Maar vrijdag ging het festival echt van start. Net zoals vorig jaar stonden er dit jaar ook weer twee hoofdpodia op de wei, de Marquee en Metaldome in grote tenten, Jupiler Stage was ook in openlucht en voor het intiemere werk kon je terecht in de tent van het Classic Rock Cafe.
De allereerste op vrijdag was King Hiss. Deze Westvlaamse stonerband stond er dit jaar al voor de tweede keer en ze deden het goed! Het was hardrock van Australische/Amerikaanse makelij die de mainstages mochten openen. The Dead Daisies deden het goed, maar ze konden het succes van de opener van vorig jaar (Alestorm) niet evenaren. Het was pas met Butcher Babies dat het er echt steviger tegenaan ging. De twee dames hadden veel succes, ze zagen er dan ook opvallend goed uit. Eerst was het publiek nog rustig maar als de fluo rode Heidi Shepherd aan haar publiek vroeg te crowdsurfen en een high Five bij haar te komen halen, vlogen de festivalgangers de frontstage in. Een high 5 met een butcher baby stond duidelijk op het verlanglijstje van menig metalliefhebber.
In Classic Rock Cafe ging de aandacht op vrijdag naar The Lounge Kittens. Zij stonden in april op het podium van Ancienne Belgique als support van Steel Panther en hebben daar een goeie beurt gemaakt. De drie dames kregen het Classic Rock Cafe goed gevuld en zette het zelfs op hun kop. Ze brachten dan ook weer steengoede metal/rock hits van bands als Iron Maiden, Rammstein, Slipknot… Hun opener was 'Poison' van Alice Cooper en had meteen de toon gezet. Er werd direct luid meegezongen en je kon zien dat de dames genoten van het succes dat ze hadden. Ze speelden drie sets, waarna ze terug vertrokken richting UK.
Op de mainstage gingen ondertussen de eerste vlammen de lucht in. De gotische band Epica gaf namelijk het beste van zichzelf. Simone Simons liet haar mooie stem nog eens weerklinken over de Desselse wei. Zij stonden al voor de zevende keer op de GMM affiche. Max Cavalera stond ook al meerdere malen op het GMM podium. Dit jaar terug met broer Igor met Cavalera Conspiracy. Cavalera was een van de grondleggers van Sepultura en Soulfy en bracht een mix van deze bands en eindigde met Sepultura’s 'Roots Bloody Roots'. Aan de mainstage was het een hele dag een over en weer geloop van links naar rechts en terug en dat was niet minder toen Body Count ging beginnen. Vanaf dat we de eerste ‘Body Count is in the house' hoorde was het volle bak ambiance! Ice T’s outfit was wel een beetje lachen, met zijn korte broek en witte sokken hoog opgetrokken, maar de teksten van Body Count zijn dat allerminst.
Slash feat. Myles Kennedy and the Conspirators hadden heel veel succes, vooral met hun Guns n’ Roses nummers, die dan ook al door iedere hardrock liefhebber gekend zijn. Er werd dan ook luid meegezongen op ‘You Could Be Mine’ en ‘Paradise City’, maar ook het nieuwe ‘World On Fire’ werd goed onthaald. Bij In Flames zette het publiek zich weer massaal aan tot crowdsurfen na meerdere oproepen van zanger Anders Fridén en de security had dan ook hun handen vol om de mensen op te vangen in de front. Fridén ging zelf ook even zijn publiek groeten, via de front liep hij de eerste rijen van zijn publiek af.
Maar de eerste headliner werd Kiss. Zij opende met 'Detroit Rock City' en al direct gingen er vlammen en knallend vuurwerk de lucht in op het podium. Een optreden van Kiss heeft dan ook een groot show gehalte. Gitarist Paul Stanley, ondertussen al 63 jaar, was nog altijd zijn speelse zelf, gitaar spelen tussen zijn benen, op zijn buik liggend met gitaar hangend van podium… je zou de man die leeftijd niet geven, al zie je het wel natuurlijk als je hen van dichterbij bekijkt. Ook bij Gene Simmons kan je menig rimpeltje tellen, maar dat houdt hem niet tegen om tijdens ‘War Machine’ te gaan vuurspuwen. De Kiss fans, aka the Kiss Army, waren er klaar voor en genoten van de show. De podia van de drum en eentje waar de gitaristen opstonden ging tijdens 'Lick it up' de hoogte in. Daarna tijdens een 'griezelige' bass solo begon Gene bloed te spuwen en vloog hij ook even de lucht in naar een platform dat bovenaan het podium hing, waar hij een welgemeende 'godverdomme' liet horen en er 'God of Thunder' in zette. Paul vloog over het publiek richting skydak, waar hij 'Love Gun' verder speelde en zong. 'Black Diamond' zette hij daar ook nog in, maar hij vloog weer terug naar het groot podium. Waarna de hoofdset er op zat maar we kregen gelukkig hun allergrootste hits nog tijdens de bisnummers. Het publiek genoot nog van 'I Was Made For Loving You' en 'Rock 'n' Roll All Nite'. Op dat laatste kwamen Gene en gitarist Tommy Thayer nog boven het publiek uitgeschoven, drummer Eric Singer ging met zijn gigantische drum nog eens de hoogte in en Paul sloeg zijn gitaar kapot. Dit allemaal met veel vuurwerk, snippers en slingers, een afsluiter van formaat moeten velen gedacht hebben, want vele vertrokken daarna al richting huis/tent.
Maar de eerste dag van GMM zat er nog niet op. De show van Marilyn Manson begon al heel snel na Kiss (zijn waren wat uitgelopen). Manson’s show is veel duisterder dan die van Kiss. Marilyn wil altijd een beetje shockeren. Hoewel er al veel volk vertrokken was, waren er toch nog heel veel die bleven kijken en meezongen op zijn versie van Eurythmics’ ‘Sweet Dreams’.
Dag 1 (voor zij die er al waren op donderdag dag 2) was zo een feit. Jammer dat het weer niet helemaal mee zat. Het zonnetje was op een dag als deze zeker welkom geweest, maar het was grotendeels droog gebleven en dat is toch al heel voornaam. Op naar dag 2…
