Van een veroordeling tot 6, 8 of 12 jaar cel tot de doodstraf: het vonnis dat ex-gedetineerden Cois, Luc, Patrick en Clement jaren geleden in de rechtbank te horen kregen, veranderde hun leven voorgoed. Van de rechtbank werden ze onmiddellijk overgebracht naar de gevangenis, waar ze de volgende jaren van hun leven zouden doorbrengen. Op donderdag 19 september 2013 keert Luk Alloo met hen terug naar de plaats waar hun vrijheid werd ontnomen.
In de derde aflevering van Alloo uit de Gevangenis bezoeken Cois, Luc, Patrick en Clement de rechtbank waarin hun straf werd uitgesproken. Voor elk van hen is het de eerste keer dat ze naar de rechtszaal terugkeren. Luk rijdt samen met Clement naar Antwerpen. In het Hof van Beroep werd hij berecht tot een celstraf van 12 jaar voor verschillende bank- en postovervallen. “Toen ik hier op het bankje zat, hoopte ik op een kleine straf”, verklaart Clement. “Ik heb bij de bankovervallen nooit geweld gebruikt en altijd rekening gehouden met de mensen die er werkten. Zo hebben we een bepaalde overval meteen afgeblazen toen bleek dat er een zwangere vrouw achter het loket stond. Twaalf jaar was een te zware straf. Ik heb in de gevangenis moordenaars en pedofielen sneller zien vrijkomen. Dat is niet logisch.”
Patrick zat 25 jaar in de gevangenis voor het plegen van een moord. Hij wandelt voor het eerst terug door de gangen van het Brussels justitiepaleis. Patrick: “In 1984 stond ik hier voor de eerste keer. Ik was amper 24. Ik kreeg de doodstraf en wist niet wat ik hoorde. De schok was echter van korte duur, even later viel de spanning van me af. Ik wist waar ik aan toe was en kon meteen aan mijn leven en mijn toekomst werken. De doodstraf is daarna omgezet in levenslang, en daarna naar 25 jaar.”
In de rechtbank van Gent werd Luc 8 jaar geleden veroordeeld voor brandstichting. Nu keert hij voor de allereerste keer terug naar het oud gerechtsgebouw: “Ik werd ervan beschuldigd mijn eigen huis in brand gestoken te hebben om de verzekering op te strijken. Ik was ervan overtuigd dat ik vrijgesproken zou worden, maar eenmaal ik in de rechtbank zat, voelde ik dat ik er zou blijven”. De herinneringen in het gerechtsgebouw doen Luc overgaan tot enkele bekentenissen: “Ik heb de waarheid nooit kunnen vertellen, tot nu…”
Cois zat jarenlang in de cel voor heling. Luk Alloo trekt samen met hem naar de rechtbank van Turnhout, waar zijn straf werd uitgesproken. “Ik kreeg hier 8 jaar”, vertelt Cois. “Ferm overdreven. De rechter zei dat ik de zwaarste crimineel was die ze ooit had gezien. Ik had mijn imago en mijn grootsprekerij tegen. Eerlijk kun je het proces niet noemen. Deze rechtszaal roept dan ook slechte herinneringen op.”