Het 36e Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen (FIFF) vindt plaats van 1 tot 8 oktober 2021 in het centrum van de Waalse hoofdstad. Zoals eerder aangekondigd, zal de nieuwe film van de Belgische regisseur Joachim Lafosse, LES INTRANQUILLES, met in de hoofdrollen Leïla Bekhti en Damien Bonnard, de volgende editie openen. Bekijk alvast de trailer van Les Intranquilles.
Als voorproefje op de volledige selectie maakt het Festival graag tien extra titels uit het programmabekend :
Bébert et l’omnibus van Yves Robert (Frankrijk)
Nu de bioscopen vertoningen van « Cinéma Parents Non Admis » hervatten, is het FIFF verheugd dit filmmonument, door Yves Robert in 1963 geregisseerd, op het grote scherm te presenteren. Een uitgelezen kans voor jongeren om de grote klassiekers van de cinema te (her)ontdekken! De film is geschreven door François Boyer en brengt rond de jonge Martin Lartigue een groot aantal acteurs samen, van Jacques Higelin tot Jean Richard, met ook Pierre Mondy, Blanchette Brunoy, Jean Lefebvre, Michel Serrault en Tsilla Chelton. Bébert is het enfant terrible. Die dag dacht zijn oudere broer, Tièno, dat hij op meisjes kon jagen, maar Bébert wilde wat anders. Tièno wist Bébert in een hoekje van de winkel te misleiden. Door tijdsdruk vraagt zijn familie Tièno nu zijn verloren broertje terug te vinden en « ten laatste met de laatste trein » naar huis te komen.
Een productie van Zazi Films en Les Productions de la Guéville. Playtime verdeelt de film in Frankrijk
Câmp de Maci (Poppy Field) van Eugen Jebeleanu (Roemenië)
Câmp de Maci is geïnspireerd op een waargebeurd verhaal en volgt Cristi, een jonge gendarme uit Boekarest, die zijn homoseksualiteit geheim houdt omdat hij bang is gestigmatiseerd te worden. Hij heeft een vaste relatie met Haidi, die in een andere stad woont. Op de dag dat Haidi hem bezoekt, wordt Cristi opgeroepen voor een interventie in een bioscoop, waar een ultranationalistische en homofobe groep de vertoning van een homofilm heeft gesaboteerd. Wanneer een van de demonstranten Cristi herkent en dreigt zijn geheim te onthullen, loopt Cristi het risico alles te verliezen wat hij bezit.
De film, geregisseerd door Eugen Jebeleanu, heeft in de hoofdrollen Conrad Mericoffer, Alexandru Potocean, Radouan Leflahi, Cendana Trifan. Câmp de Maci heeft recent tal van prijzen gewonnen, waaronder de Talent Award op het D'A Film Festival Barcelona 2021 (Spanje), Beste Film op FEST 2021 (Servië), Beste LGBTQ Film op het Molodist International Film Festival 2021 (Oekraïne), Beste Acteur op Torino IFF 2020 (Italië) en Gijón IFF 2020 (Spanje) en de Publieksprijs op het Transilvania Film Festival 2021. Het wordt geproduceerd door ICON Production en in Roemenië verdeeld door Patra Spanou Film.
Bekijk hier de trailer van Câmp de Maci (Poppy Field)
Gogo van Pascal Plisson (Frankrijk)
Na Sur le chemin de l'école (César voor beste documentaire in 2014) vertelt deze ontroerende nieuwe documentaire van Pascal Plisson het verhaal van Gogo, een 94-jarige vrouw die zich inschrijft in de school in haar dorp en het oudste schoolmeisje ter wereld wordt. Zij is moeder van drie kinderen en al 75 jaar vroedvrouw. Nu deelt zij de schoolbanken met de leerkrachten en leerlingen die zij ter wereld heeft gebracht. Aangemoedigd door haar 54 achterkleinkinderen en de hele school, stelt het oudste schoolmeisje zichzelf voor een uitdaging: slagen voor haar eindexamen van de lagere school en bewijzen dat er geen leeftijdsgrens is voor leren
De hoofdrolspelers zijn Priscilah « Gogo » Sitienei, Dinah Chepkering Chepsiror en Eudias Jepkoesh. « Ik ken Kenia goed, omdat ik er veel heb getoerd en er verschillende jaren van mijn leven heb doorgebracht," zegt Pascal Plisson. Een vriend in Nairobi las in een plaatselijke krant een artikel over Gogo, een inwoonster van een klein dorp in het westen van het land, maar vooral het oudste schoolmeisje ter wereld. Op 94-jarige leeftijd ging zij haar laatste jaar van de lagere school in en het was haar droom om de lagere school af te maken. Mijn vriend weet dat ik op zoek ben naar zeer sterke menselijke verhalen. Deze klikte meteen in mijn hoofd. Ik hield van deze vrouw, met haar persoonlijkheid, haar verhaal en ook haar charisma. Ze schopte me bijna het huis uit toen ik haar vertelde dat ik van school was gegaan toen ik 15 was! » De film is een productie van Ladybirds Cinema, Le Pacte, Wild Bunch, Darka Movies, Alandra Films en Easdy East Prod. De internationale sales wordt verzorgd door Wild Bunch.
Gogo wordt in Frankrijk verdeeld door Le Pacte en in België door Paradiso.
Bekijk hier de trailer van Gogo
Lui van Guillaume Canet (Frankrijk/België)
Sinds Guillaume Canet’s film Les Petits mouchoirs in 2010 het publiek in Namen in vervoering wist te brengen, is hij nu terug met zijn nieuwe film, Lui. Guillaume Canet heeft zich zowel voor als achter de camera met een uitzonderlijke cast omringd, waaronder Virginie Efira, Mathieu Kassovitz, Laetitia Casta, Nathalie Baye en Patrick Chesnais. « Tijdens de eerste lockdown, in mei 2020, zat ik verveeld met de stop van de Asterix-voorbereiding… Ik begon een paar pagina's te schrijven, legt Guillaume Canet uit. De eerste drie letters waren "LUI", de titel van het scenario dat na een paar weken het daglicht zou zien... In één keer geschreven... In september heb ik dit verhaal in vier weken opgenomen met een kleine crew en geweldige acteurs. » De film gaat over een componist op zoek naar inspiratie, die net zijn vrouw en kinderen heeft verlaten en eraan denkt zijn toevlucht te zoeken in een oud huis op een klif, op een verlaten Bretoens eiland. Op deze vreemde, geïsoleerde plek kan hij alleen een vals spelende piano vinden en bezoekers die vastbesloten zijn hem niet met rust te laten.
Een productie van Trésor Films (Frankrijk) met Artémis Productions (België), Caneo Films, Pathé Films, TF1 Films Production, RTBF, BeTV en Proximus, en in Frankrijk verdeeld door Pathé Distribution en in België door O'brother. De internationale sales neemt Pathé International voor zich.
Même les souris vont au paradis van Denisa Grimmovà en Jan Bubenicek (Tsjechische Republiek /Frankrijk /Polen /Slovakije)
Deze zalige animatie van Denisa Grimmovà en Jan Bubenicek, gebaseerd op het werk van Iva Procházková, is een filmevent van het Annecy Festival. De regisseurs, die opgeleid zijn aan de beroemde Praagse filmschool FAMU, gebruiken de stop-motion techniek in de traditie van hun leermeesters om onderwerpen uit het echte leven in een droomachtige vertelling vol dieren in beeld te brengen met humor en poëzie. Na een ongelukkig ongeval komen een jonge, onstuimige muis en een nogal teruggetrokken vossenjong terecht in een dierenparadijs. In deze nieuwe wereld moeten zij zich ontdoen van hun natuurlijke instincten en een pad volgen naar een nieuw leven. Door dit avontuur worden ze de beste vrienden en de rest van hun reis heeft vele verrassingen in petto...
De film is een productie van Fresh Films (Tsjechië) en Les Films du Cygne (Frankrijk), met Animoon (Polen) en CinemArt SK (Slowakije). De film wordt vanaf 27 oktober in België verdeeld door Cinéart en in Frankrijk door Gebeka Films. Charades is verantwoordelijk voor de internationale sales.
Bekijk hier de trailer van Même les souris vont au paradis
La MIF van Frédéric Baillif (Zwitserland)
La Mif, dat dit jaar op het Filmfestival van Berlijn de Grote Prijs van de Jury kreeg in de sectie Generation 14Plus, kwam tot stand in nauwe samenwerking met de jonge actrices, die mee ingeschakeld werden in het vormgeven van hun respectievelijke personages. De film geeft op een sensuele manier de kwetsbaarheid van sociale structuren weer en onderzoekt de vraag wat het betekent om deel uit te maken van een familie. Jongeren in een pleeggezin staan onder toezicht van opvoeders. Deze gedwongen "familie-ervaring" creëert spanningen tot in de kern van hun intieme leven. Wanneer een incident ontaardt, komt een heel achterlijk systeem boven. Een sociaal drama waarin de demonen van « La Mif » de gebreken van het geïnstitutionaliseerde onderwijs aan het licht brengen.
De rollen van de tieners worden gespeeld door Anaïs Uldry, Kassia Da Costa, Amélie Tonsi, Amandine Golay, Joyce Ndayisenga, Charlie Areddy en Sara Tulu. De film is een productie van Freshprod (Zwitserland), met RTS - Radio Télévision Suisse. De internationale sales neemt Latido Filmsvoor zich. De film zal in België verdeeld worden door Vedette en in Zwitserland door Aardvark Film Emporium.
Bekijk hier de trailer van La Mif
Mon Légionnaire van Rachel Lang (België/Frankrijk)
Cineaste Rachel Lang presenteerde, als vaste waarde in Namen, de kortfilms Pour toi je ferai bataille(2010, Zilveren Luipaard in Locarno), Les Navets blancs empêchent de dormir (2011, Ingmar Bergman Prijs in Uppsala en Swann d'Or in Cabourg), en haar eerste langspeelfilm Baden Baden(2016, geselecteerd in Berlijn, Angers en Sarajevo, bekroond in Barcelona, Stuttgart en Magritte voor de beste vrouwelijke belofte). Het FIFF is des te meer verheugd haar nieuwe film Mon Légionnaire te mogen verwelkomen, dit jaar als slotfilm van de Quinzaine des Réalisateurs in Cannes getoond.
Ze komen van overal ter wereld, maar nu hebben ze één ding gemeen: ze behoren tot de elite van het Franse leger: het Vreemdelingenlegioen, hun nieuwe familie. Mon Légionnaire vertelt hun verhalen: het verhaal van de koppels die in vijandig gebied gevormd worden, het verhaal van mannen die voor Frankrijk vechten, het verhaal van vrouwen die vechten om hun liefde overeind te houden. De hoofdrollen worden gespeeld door Louis Garrel, Camille Cottin, Ina Marija Bartaite en Aleksandr Kuznetsov, de muziek is van Odezenne. « Het leven is soms een verhaal van toeval," legt Rachel Lang uit. Toen ik 19 was en een reis naar Brazilië wilde maken, zocht ik een baan om het vliegticket te kunnen betalen en ik kwam een advertentie tegen waarin een basisopleiding tot reservist werd aangeboden en uiteindelijk ben ik twee jaar reservist geweest. Ik verliet het leger voor mijn opleiding aan de IAD in België. Na mijn studies besloot ik opnieuw in dienst te gaan en een officiersopleiding te volgen. Gedurende enkele jaren gaf ik dagelijks leiding aan 40 reservesoldaten, toegewezen aan verschillende missies. Deze twee activiteiten, filmmaker en reserve luitenant, hebben veel gemeen. Ik heb het geluk gehad aan verscheidene missies te hebben deelgenomen, zowel op eigen grondgebied als in het buitenland. Het is voor mij een engagement als burger, ten dienste van de bevolking, van mijn medemensen. »
Mon Légionnaire is een productie van Wrong Men (België) en Chevaldeuxtrois (Frankrijk). De film wordt op 10 november in België verdeeld door Imagine Filmen op 6 oktober in Frankrijk door Bac Films.
Bekijk hier de trailer van Mon Légionnaire
Souterrain van Sophie Dupuis (Québec)
In 2012 stelde de cineaste uit Québec, Sophie Dupuis, in Namen haar kortfilm Faillir voor. In 2018 keerde ze terug met haar eerste speelfilm Chien de garde, een keiharde film die haar personages meeneemt in een wervelwind van geweld. De film won tal van acteerprijzen, acht nominaties bij het Gala Québec Cinéma en vier bij de Canadian Screen Awards, voordat hij werd geselecteerd om Canada te vertegenwoordigen in de Oscarrace van 2018. Dit om maar te zeggen hoezeer wordt uitgekeken naar haar nieuwe film Souterrain!
Met acteurs Joakim Robillard, Théodore Pellerin, James Hyndman, Guillaume Cyr en Catherine Trudeau, kreeg de film al de prijs voor Beste Regisseur op het Whistler Film Festival in Canada. Maxime is een jonge inwoner van de Canadese stad Val-d'Or die in een goudmijn werkt. Door verschillende problemen in zijn leven zal hij zijn definitie van mannelijkheid in twijfel trekken. Hij vindt de broodnodige steun via de sterke broederschap die al zijn collega's in de mijn verenigt. Dit helpt hem om een knagend schuldgevoel te overwinnen dat hem verhindert gelukkig te zijn. Tot op een dag er een ondergrondse explosie plaatsvindt. Maxime daalt af in de mijn met het vaste voornemen elke collega levend terug naar boven te brengen.
Souterrain is een productie van Bravo Charlie en wordt in Québec verdeeld door Axia Film. De internationale sales regelt WaZabi Films.
Bekijk hier de trailer van Souterrain
The Sea Ahead (Face à la mer/Albahr 'amamakum) van Ely Dagher (Frankrijk/Libanon/België/USA/Qatar)
De Libanese filmmaker Ely Dagher, winnaar van de Gouden Palm voor beste korte film voor Waves 98in 2015, was terug in Cannes om zijn eerste speelfilm The Sea Ahead te presenteren op de Quinzaine des Réalisateurs.
Na jaren keert Jana, een jonge vrouw, plots terug naar Beiroet. Ze keert terug naar het vertrouwde, maar nu toch wat ontheemde leven dat ze achterliet. In de film spelen Manal Issa, Roger Azar, Yara Abou Haidar, Rabih El Zaher en Fadi Abi Samra.
« Ik heb een semi-fictieve voorstelling gemaakt van de Holiday Inn in Libanon, het iconische hotel van wat tijdens de burgeroorlog de 'hoteloorlog' werd genoemd », legt Ely Dagher uit. « Dit hotel in ruïne zou in 2008 zijn verwoest, maar het is een van de enige overblijfselen van deze burgeroorlog. Ik heb een project gedaan waarbij ik strijders ontmoette die in de "hoteloorlog" hadden gevochten en dat vermengde met elementen van fictie, tot het punt waarop het moeilijk werd te onderscheiden wat fictief en wat documentair was. Deze methode heeft me doen inzien welke thema's me interesseerden en hoe ik ze vanaf dan wilde verkennen. Deze thema's, dit onderzoek, deze opvatting van een breekbaar geheugen en deze methode die documenten en ficties doet vervagen, hebben mijn twee films, Waves 98 en The Sea Ahead, gevoed. » Waves 98 werd op het FIFF gepresenteerd in internationale competitie.
The Sea Ahead is een productie van Andolfi (Frankrijk), met Beachside Films (VS), Wrong Men (België), Abbout Productions (Libanon), BeaverAndBeaver (Qatar), Proximus en Shelter Prod. De film wordt in Frankrijk verdeeld door JHR Films en Jour2Fête. De internationale sales wordt verzorgd door The Party Film Sales.
Bekijk hier de trailer van The Sea Ahead
Zinder van Aïcha Macky (Niger /Frankrijk /Duitsland)
Na haar ontroerende film L'Arbre sans fruit in 2016 (over onvruchtbaarheid en het verborgen lijden van vrouwen in Niger), wereldwijd werd geselecteerd en bekroond tot beste documentaire, waaronder in 2017 de Franstalige Trophée voor documentaire langspeelfilm, keert Aïcha Macky terug naar haar geboortestad Zinder, de tweede stad van Niger, om inzicht te krijgen in het fenomeen van bendes die overlast veroorzaken. In haar nieuwe documentaire, Zinder, geeft ze inkijk in de dagelijkse overleving van een verwaarloosde jeugd, aan wie ze een stem en een gezicht geeft.
In de stad Zinder, in het hart van de Sahel, organiseren jonge Nigerianen zich in bendes bij gebrek aan perspectief. Deze groepen, die « Palais » worden genoemd, komen uit de wijk Kara Kara, waar van oudsher melaatsen en verschoppelingen wonen. De in Zinder geboren regisseuse en activiste Aïcha Macky keert terug om het verhaal van deze achtergelaten jongeren te vertellen.
Zinder werd geselecteerd op Visions du Réel in Zwitserland en DOX in Denemarken en heeft net de Adiaha Women's Documentary Award gewonnen op het Encounters South African International Film Festival 2021. De film is een productie van Tabous Production (Niger), Point du Jour – Les Films de Balibari (Frankrijk) en Corso Films (Duitsland), en de internationale sales wordt verzorgd door Andana Films.