Als onze auto versleten is, wordt hij tot een klein pakketje schroot geperst. Met afgedankte olietankers en reusachtige cruiseschepen die hun gloriejaren al lang gepasseerd zijn, lukt dat niet. Vaak belanden ze in India of Bangladesh, waar ze manueel ontmanteld worden. Een ecologische ramp en levensgevaarlijk voor de arbeiders. Vranckx vanop de schroothoop. Op zaterdag 1 mei om 20.10 u. op Canvas.
We trekken naar een paar grote afbraakwerven in India. De schepen liggen in laag water langs de kust en de arbeiders die er werken, dragen geen beschermende kledij. Ze staan bloot aan alle giftige stoffen die vrijkomen bij het afbreken van zo’n mastodont.
Ongelukken zijn schering en inslag. Arbeiders maken geregeld dodelijke valpartijen of ze belanden onder de loodzware scheepsonderdelen die ze demonteren. En als de brandstofresten van een schip vuur vatten, volgen er zware ontploffingen. Levensgevaarlijk voor de dagloners, om van de milieuschade nog maar te zwijgen.
De vrouw van een arbeider getuigt. Haar man kwam om op de werf van Alang, in India. Ze kreeg 100 euro ter compensatie. Een schamele troost. Haar geliefde begraven, zat er ook niet meer in. Van zijn lichaam bleef niets meer over.
Les fossoyeurs d’épaves – Envoyé Spécial, 2008.