Als er deze avond meldingen gemaakt zijn van ontploffingen in de omgeving van het Sportpaleis, dan waren ze afkomstig van de mannen van Sabaton. De Zweedse metalband trekt met zijn Tour to End All Tours door Europa en stopt hierbij ook in Antwerpen. Dit in navolging van hun album uit 2022: The War to End All Wars. En ze kwamen niet alleen naar Antwerpen, maar brachten nog 2 bands mee: Lordi en Babymetal.
De avond wordt op gang getrokken door het monstergezelschap van Lordi. Bij het grote publiek zijn ze ongetwijfeld gekend door hun overwinning op het Eurovisiesongfestival in 2006. En na al die jaren rocken de Finse monsters nog steeds. Tijdens Would You Love a Monsterman? merken we een eerste keer dat het publiek wel zin heeft in een feestje. Als Mr. Lordi het Sportpaleis toespreekt en zijn beperkte kennis van het Nederlands laat horen, wordt dit op het nodige enthousiasme onthaald. Bij openingsacts verwacht je meestal geen grote shows, maar niet zo bij Lordi. Zij halen alles uit de kast om het publiek een geweldige show te geven. Zo trekt Mr. Lordi zijn vleugels aan en spreidt hij ze ten toon tijdens Devil Is a Loser. Afsluiten doen ze met hun hit uit 2006: Hard Rock Hallelujah. Letterlijk en figuurlijk afsluiten met een knaller.
Daarna was het dan aan het Japanse Babymetal. Op het eerste zicht misschien wel een beetje de vreemde eend in de bijt tussen de rockende monsters uit Finland en het oorlogsgeweld uit Zweden. Babymetal is een mix van heavy metal met J-pop. Door de frêle stemmetjes van de zangeressen heeft het soms iets kinderlijks. En zou je kunnen denken aan K3 in een metal jasje. Starten doen ze met het stevige Babymetal Death en een flitsende lichtshow. Naast de lichtshow worden we gedurende heel hun show getrakteerd op goed ingestudeerde choreo’s van de 3 dames van Babymetal. Ze laten zien dat je op metal niet alleen kan headbangen maar ook gewoon kan dansen. Tijdens Pa Pa Ya! begint het publiek in de zaal hier en daar ook mee te dansen. Misschien niet de typische metalband, maar ze weten met hun show toch de nodige energie over te brengen op het publiek. De zaal is dan ook helemaal warm gedanst en klaar voor de hoofdact van deze avond: Sabaton.
Het podium wordt omgetoverd tot een scene uit een oorlogsfilm, waarbij de illusie wordt gewekt dat we ons ergens aan de frontlinie bevinden: zandzakjes, prikkeldraad, wachttorens en natuurlijk de tank waarop het drumstel geïnstalleerd staat. Wie tijdens het wachten in slaap gevallen zou zijn, wordt abrupt wakker gemaakt door enkele luide knallen. Sabaton start letterlijk en figuurlijk met een knaller van formaat: Ghost Division. Tijdens het volledige nummer worden we te pas en te onpas getrakteerd op geweer- en kanonschoten. De zaal is meteen super enthousiast. Meteen aansluitend volgt er een vlammenzee tijdens Bismarck. Hierdoor gaat de temperatuur in het Sportpaleis letterlijk de hoogte in.
Op verschillende momenten tijdens de show spreekt de band het publiek toe. Ze geven meerdere malen aan dat België een speciale plek heeft bij hen en dat ze hier graag terug komen. Deze boodschap wordt kracht bijgezet door het nummer Race To The Sea. Sabaton heeft dit speciaal voor de Belgische fans opgenomen in de setlist en gaat over de 1e wereldoorlog en het onder water laten lopen van de IJzervlakte.
Dat het niet enkel draait om luid, luider, luidst, bewijzen nummers als 1916 (cover van Möterhead) en Christmas Truce. Bij beide nummers wordt er een magische sfeer gecreëerd in de zaal doordat bijna iedereen zijn gsm lichtje aansteekt. Bij het laatste nummer zingt iedereen ook vrolijk mee.
De volledige show van Sabaton zit knap in elkaar. Er is een scherm waarop de mensen achter in de zaal ook duidelijk kunnen zien wat er op het podium gebeurt. Deze beelden worden afgewisseld met animaties die de nummers ondersteunen. Verder zijn er ook acteurs betrokken bij de productie. Zij komen ook geregeld op het podium, onder meer als soldaten, om het verhaal van de nummers kracht bij te zetten.
Afsluiten doet Sabaton met 3 bisnummers. Het welgekende Primo Victoria wordt luidkeels meegezongen. En daarna was het dan eindelijk tijd voor Swedisch Pagans. De mannen van Sabaton kondigden het lachend aan als Belgians Pagans, want op meerdere momenten tijdens de avond had heel de zaal de melodie van het nummer gescandeerd. En echt afsluiten werd gedaan met To Hell and Back.
Sabaton stelt nooit teleur. Ze weten zeer goed hoe ze een denderende show moeten neerzetten. Als je ooit de kans hebt om een show te gaan bekijken, niet twijfelen en gewoon doen. Je zal er geen spijt van hebben.
