Na een broeierige nacht op camping The Hive staat dag 2 Rock Werchter 2019 voor de deur. Ook vandaag ziet het er veelbelovend uit met weer heel wat grote namen op de planning. De klok slaat net 13u als we het festival opnieuw betreden. Op deze zonnige vrijdag is het niemand minder dan Fenne Kuppens met haar Whispering Sons die de Main Stage openen. Deze winnaars van de Humo’s Rock Rally in 2015 hebben een ongekende groei gekend als band in België. De van oorsprong Limburgse band weet reeds op dit vroege uur heel wat volk op de Werchterse weide te brengen. De sfeer zit er al goed in met nummers als ‘Alone’, ‘Stalemate’ en ‘Wall’.
Na Whispering Sons is het tijd voor een van de meest beloftevolle Britse bands van het moment. Sea Girls staat om de Slope, met hun indie rock nummers kan dit misschien wel de verrassing van de dag worden. Met hun vlotte en correcte zang en rustige samenspel is dit zeker en band die we de komende jaren nog op Rock Werchter mogen zien. Next up is Weezer op de Main Stage. Hun cover van Toto ‘Africa’ slaat in als een bom en brengt de hele weide aan het zingen. Ook hun eigen hit ‘Island In The Sun’ valt goed in de smaak. Afsluiten doen ze met wederom een cover van The Turtles deze keer, ‘Happy Toghether’. “That is how we all feel here.” Aldus de heren van Weezer. I don’t disagree.
Daarna is het tijd voor wat pittigers. Bring Me The Horizon willen een statement maken vandaag. “They say whe got soft. Belgium got soft.” “Harder” dat is het thema van hun set op Werchter. Hard, harder, hardst. Om dit bij te staan had de zanger zijn gezcht ook half rood geverd en gekozen voor wel erg speciale contactlenzen. Waar het vroeger voornamelijk enkel om de muziek draaide op Werchter, is het duidelijk dat het showelement ook zijn intrede aan het maken is. Na een wel erg spectaculaire show en kledingwissels van Pink gisteren, opteren de artiesten van vandaag ook voor een diverse, soms wat dramatische kostumering. Zo hult zanger Olly Alexander van Years & Years zich in een zwart glinsterende cape, afgewisseld met een gehaakte zwarte top en fluo roos, wit, zwarte broek. Gaat Robert Smith van The Cure voor felrode lippenstift en gitzwarte hare – als het ware een karikatuur van zijn vroegere zelf – en switch onze lieftallige Australische Kylie Minoque zich van rood wingsuit en hakken naar felroze jurk. Ik ben beniewd of deze trend zich ook de volgende dagen voorzet.
Deze laatste zangeres had trouwens niet misstaan op de Main Stage. Waar het optreden van The Cure maar traag op gang kwam en voor niet veel beweging op de wei zorgde, bracht Kylie de volledige Barn en aansluitende weide aan het dansen. Met haar verleidelijke nummers ‘Body Language’ en ‘Jump on Board’ is het haast onmogelijk om niet mee te zwieren. Haar nummer ‘Locomotion’, haar allereerste nummer vertelt ze nostalgisch, krijgt zelfs een speciale aankodiging met bijhorende treinbewegingen en geluiden. Het nummer wordt door het talrijke publiek vol enthousiasme onthaalt en beloont met een overdonderend applaus en stampende voeten die maken dat zelfs Minogue wat emotioneel wordt. Ze komt graag terug, roept ze. De powervrouwen doen het niet slecht op Werchter! Afsluiter van de dag is Tool. Na 12 jaar komt Tool nog eens in België. Dus ondanks het late uur is er behoorlijk nog wat volk op de wei. Al is er gelukkig wel iets meer dansruimte. Met een nieuw album in het vooruitzicht is Werchter natuurlijk de place to be. De mannen stonden scherp. Muziek donderden uit de boxen en de zang was haarfijn. Spijtig dat we alleen niets meekregen van de groep zelf. De achterschermen toonden enkel vlakken, geen camerabeelden van de groep itself. Moeilijk om te beoordelen of de groep ook zichzelf aan het amuseren was. De donkere nacht en stage maakten dat de heren ook niet zichtbaar waren als je iets verder van het podium stond. En zo neem ik afscheid van deze tweede dag Rock Werchter.