Op Sonisphere France 2013 zagen we Airbourne voor het eerst en dat klikte meteen. Jammer genoeg stonden ze daar als laatste op de affiche, na headliner Iron Maiden, en konden we niet blijven kijken omdat we nog een lange rit richting huis voor de boeg hadden. Toen we hoorden dat Airbourne in het najaar terug naar Belgie kwam voor een zaalconcert in de Ancienne Belgique, was de goesting heel groot om richting Brussel te vertrekken. Zodoende was het zondag zover voor een avondje hardrock.
Airbourne kwam namelijk niet alleen. We kregen nog drie, weliswaar korte, voorprogramma's. Het Zweedse Bombus waren de eerste. Deze vier langharige mannen brachten o.a. 'Monsters in Reality' en 'Let Her Die' en gingen er al stevig tegenaan. Al was de zaal toen nog niet genoeg gevuld om al heel veel sfeer te zijn. De mannen van Corroded, ook uit Zweden, zagen eruit alsof ze met z'n vijven met de moto waren toegekomen. Hun identieke lederen gilets deden direct denken aan een motorclub. Ze kregen er in ieder geval de sfeer al in. De AB was ondertussen iets voller gelopen en het publiek deed al goed mee als zanger Jens Westin ze een beetje oppepte tijdens 'Time and Again'. Op 'Six Feet of Anger' werd menig 'head gebanged'. Black Spiders gingen verder met de opwarming en dat ging allemaal heel vlot. "F*ck You Black Spiders" kwam er, op hun vraag, luid en duidelijk uit. Het publiek in de AB had er duidelijk zin in! Maar wat wil je vier bands voor maar 22 euro, de dag van vandaag lijkt dat wel gratis. Laat me zeggen dat deze Black Spiders, met o.a. 'Stay Down', de enige spinnen zijn in wiens gezelschap ik wel wil vertoeven. Black Spiders speelden er ook eentje speciaal voor de vrouwen, nl. 'Just like a Woman'.
Airbourne wordt wel eens de light-versie van AC-DC genoemd en dat is zeker niet onterecht. Als je hun muziek voor het eerst hoort is AC-DC inderdaad het eerste waar je aan denkt, maar algauw merk je dat het niet helemaal klopt en begin je ook wel de eigenheid van Airbourne op te merken. Je hoort wel waar ze hun inspiratie -niet enkel bij AC-DC maar ook wel Judas Priest, Iron Maiden en andere- halen, maar ze zijn geen copy-cats. Ze zijn ondertussen al zo'n 10 jaar bezig en dus al wel een gevestigde waarde in het genre te noemen. Ondertussen hebben de Australiërs hun vierde album uitgebracht. In mei van 2013 brachten ze 'Black Dog Barking' uit en daarmee zijn ze nog volop aan't toeren en kwamen ze ook langs in de AB in Brussel.
Airbourne opende -na een intro die ons bijna uit onze kleren deed daveren- met 'Ready to Rock' en de AB leek er inderdaad helemaal klaar voor, want ze gingen vanaf de eerste noot volledig uit hun dak. 'Too Much, Too Young, Too Fast' werd ook luidkeels meegezongen door al die hardrockfans in de zaal. Zanger Joel O'Keeffe deed, gedragen door enkele roadies, een ritje door het publiek tot aan de PA zodat ook de fans achteraan op de tribune hem van dichterbij konden zien. Op zijn terugweg had hij zelfs wat interactie met een jongetje dat in zijn vaders nek zat.
Airbourne staat voor goeie meezingbare hardrock en dat is op hun laatste album niet anders en dat konden we zeker horen op nummers als 'Back in the Game'. Maar ook het oudere werk werd zondag niet vergeten en zodoende gingen ze in Brussel even hard door op 'Diamond in the Rough'.
De band had het publiek helemaal mee, want toen Joel O'Keeffe vroeg of er wat volk op iemand zijn schouders kon gaan zitten, zagen we inderdaad heel wat fans de lucht in gaan. 'Stand Up for Rock 'N' Roll' werd de laatste, maar het publiek riep om Airbourne en kreeg nog een deugddoend 'Live it Up'. Op 'Raise Your Flags' ging de zanger nog eens spelen bij de mensen op de tribune en als afsluiter ging de AB uit zijn dak op 'Runnin' Wild'. Airbourne is sfeer, rock'n'roll en uit je dak gaan en dat is wat we op tijd en stond eens nodig hebben!
Zo'n avondje (hard)Rock'n'Roll is goed om het hoofd leeg te maken en hier is er alleszins al eentje die aftelt naar de volgende zomer voor de nieuwe edities van de rockfestivals!
