Het 32e Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen loopt van 29 september tot 6 oktober 2017. Het Festival, al vele jaren dé plaats van afspraak voor de Franstalige cinema, stelt een honderdtal films voor uit alle hoeken van de Francofonie
De Belgische acteur Fabrizio Rongione nam, na regisseur Gérard Corbiau en acteur Olivier Gourmet, opnieuw voor het derde jaar op rij de rol van ere-voorzitter van het FIFF op zich.
De eerste filmtitels van de programmatie 2017 heeft het Festival eerder bekend gemaakt : ANA MON AMOUR van Călin Peter Netzer (Roemenië/Duitsland/Frankrijk), EN ATTENDANT LES HIRONDELLES van Karim Moussaoui (Algerije/Frankrijk/Duitsland/Qatar), LAISSEZ BRONZER LES CADAVRES van Hélène Cattet en Bruno Forzani (België/Frankrijk), LUMIERE ! L’AVENTURE COMMENCE van Thierry Frémaux (Frankrijk), MAMAN COLONELLE van Dieudo Hamadi (RD Congo/Frankrijk), LE VENERABLE W. van Barbet Schroeder (Frankrijk/Zwitserland), en JEUNE FEMME van Léonor Serraille die de 32e editie van het FIFF zal openen.
Zes extra titels voegen zich tot de filmoogst 2017 :
C’EST TOUT POUR MOI van Nawell Madani en Ludovic Colbeau-Justin
(België/Frankrijk)
Lila wilde altijd al danseres worden tot groot ongenoegen van haar vader. Ze trekt vastbesloten en vol passie naar Parijs om haar droom te realiseren… Maar na tal van teleurstellingen leert ze dat de wereld niet klaar is om deuren voor haar te openen. Lila houdt zich sterk en gooit zich in een carrière van comédienne. Ze heeft maar één idee in gedachten : haar naam op de affiche zien prijken en bovenal de trots van haar vader terugwinnen.
C’est tout pour moi van Nawell Madani en Ludovic Colbeau-Justin wordt vertolkt door François Berléand en… de Belgische comédienne Nawell Madani in person! De door dans gepassioneerde Nawell Madani trekt op haar 21 naar Parijs in de hoop er choreografe te worden. Terwijl ze kleine danscontractjes weet binnen te rijven, besluit ze zich in te schrijven voor een theatercursus. Bij een van haar optredens wordt ze ontdekt door de artistiek directeur Jamel Debbouze die haar begin 2011 voorstelt om deel te nemen aan de Jamel Comedy Club. In 2012 krijgt ze een column in de Grand Journal. Het volgende jaar richt ze het collectief van de Jam’Girls op, die in een tv-uitzending op Chérie 25 et Comédie een nieuwe generatie van vrouwelijke comédiennes bij elkaar brengt. In 2014 maakt ze haar eerste stand-up comedy C’est moi la plus Belge ! die ze in heel Frankrijk, Zwitserland, België en Québec mag spelen. Haar voorstellingen leveren haast altijd uitverkochte zalen op. In 2015 wint ze de Globes de Cristal. Dit jaar kreeg ze een eerste filmrol in de komedie Alibi.com van Philippe Lacheau. Haar debuutfilm achter de camera, C’est tout pour moi, werd pas nog voorgesteld op het Festival van Angoulême. Naast haar filmselectie in Namen zal Nawell Madani dit jaar ook meter zijn van de FIFF Campus! C’est tout pour moi, een productie van Nexus Factory (in coproductie met uMedia, UGC, France 2 Cinéma, CN6 productions et LGM Cinéma), wordt in België verdeeld door Distri7.
LA BELLE ET LA MEUTE (AALA KAF IFRIT) van Kaouther Ben Hania
(Tunesië/Frankrijk/Zweden/Noorwegen/Libanon/Qatar/Zwitserland)
Tijdens een studentenfeest ontmoet de jonge Tunesische Mariam de mysterieuze Youssef. Ze vertrekt met hem in wat een lange nacht zal worden. Gedurende de volgende uren zal ze moeten vechten voor haar rechten en haar waardigheid, maar hoe kan het recht zegevieren wanneer het aan de kant van de folteraars staat?
Kaouther Ben Hania (° Sidi Bouzid, Tunesië) studeert film in Tunis, vooraleer ze een opleiding scenario volgt aan de Fémis in Parijs. Ze behaalt een master in cinematografische en audiovisuele studies aan de Sorbonne Nouvelle-Paris 3. Haar eerste kortfilm Moi, ma sœur et la chose (2006) wordt in Namen getoond. Nadien maakt ze de documentaire Les Imams vont à l’école (2010) die in officiële competitie voorgesteld wordt op het IDFA, en de kortfilm Peau de Colle (2013) waarmee ze de Gouden Tanit op het JCC in Tunesië wint. Haar eerste langspeelfilm Le Challat de Tunis (Al Challat, 2014) krijgt op het festival van Namen de Gouden Beiaard Beste Debuut. De film werd ook vertoond op het ACID in Cannes. Twee jaar later komt ze naar Namen terug met de documentaire Zaineb n’aime pas la neige (Zainab Takrahou Athalj, 2016). De film wint onder meer de Gouden Tanit op het JCC in Tunesië en de Prix d’Ulysse op het Festival van Montpellier in Frankrijk. Haar nieuwe langspeelfilm La Belle et la Meute (Aala Kaf Ifrit/Beauty and the dogs) werd dit jaar gepresenteerd op Un Certain Regard in Cannes waar het de Prijs Beste Geluid in de wacht sleepte. Kaouther Ben Hania draait momenteel haar derde documentaire, Olfa et ses filles, en bereidt reeds haar volgende fictie voor, L’homme qui avait vendu sa peau. La Belle et la Meute wordt vertolkt door Mariam Al Ferjani, Ghanem Zrelli, Noomane Hamda, Mohamed Akkari, Chedly Arfaoui, Anissa Daoud en Mourad Gharsalli. De film is een productie van Cinetelefilms (Tunesië) en Tanit Films (Frankrijk), met Laika Film (Zweden), Film i Vast (Zweden), Schortcut Films (Libanon), Integral Films & Literature (Noorwegen) en Chimney (Zweden), met steun van het Ministère des affaires culturelles & Centre National du Cinéma et de l’Image – Tunesië, Swedish Film Institute, Sorfond – Noorwegen, Visions Sud Est – Zwitserland, Fonds Image de la Francophonie, Doha Film Institute, Aide aux Cinémas du Monde Centre National du Cinéma et de l’Image Animée – Institut français, World Cinema Fund Europe, Hubert Bals Fund of the International Film Festival Rotterdam, la SACEM, Commune Image. De internationale sales worden verzekerd door Jour2Fête. Cinéart brengt de film op 6 december in België uit.
PETIT PAYSAN van Hubert Charuel (Frankrijk)
De dertiger Pierre is een melkveehouder. Zijn leven draait volledig rond de boerderij, waarvan hij de exploitatie van zijn ouders heeft overgenomen. Als in Frankrijk de eerste symptomen van een koeienepidemie opduiken, merkt Pierre dat ook één van zijn koeien is besmet. Hij kan zich echter niet veroorloven om zijn kudde te verliezen. Pierre wil tot het uiterste gaan om zijn dieren te redden.
De in 1985 in Vitry-le-François in Frankrijk geboren Hubert Charuel groeit op in een melkveebedrijf. Dit weerhoudt hem niet om een andere weg, die van film, op te gaan. In 2011 studeert hij af aan La Fémis. Na enkele kortfilms maakt hij met Petit Paysan een eerste langspeelfilm. De film wordt vertolkt door Swann Arlaud, Sara Giraudeau, Bouli Lanners, Isabelle Candelier, Jean-Paul Charuel, Marc Barbé, Valentin Lespinasse, Clément Bresson, Jean Charuel en India Hair. « De crisis van de dollekoeienziekte heeft hem erg gemarkeerd, zo vertelt de regisseur. Ik zie me nog voor de televisie zitten, het gaat over de ziekte, niemand begrijpt wat er gebeurt, ze doden alle dieren. En mijn moeder zegt me : « Als dit ons overkomt, pleeg ik zelfmoord ». Ik was tien jaar en zei tegen mezelf dat het kon gebeuren… Ik herinner me de spanning die er overal was. Aan La Fémis hadden we een scenario-opdracht te maken op vraag van de Amerikaanse scenariste Malia Scotch Marmo. Zij was het die me zei : « Jij houdt iets vast, je moet schrijven ». Haar steun heeft me losgemaakt. » De film is een productie van Domino Films (Stéphanie Bermann & Alexis Dulguerian, Frankrijk), in een co-productie met France 2 Cinéma, met steun van Canal+, France Télévisions, OCS, CNC, la Fondation Gan pour le Cinéma, de regio Grand Est, Indéfilms 5. De film werd dit jaar geselecteerd op de Semaine de la Critique in Cannes en heeft net de Grote Prijs, de diamanten Valois, gewonnen op het Festival d’Angoulême, en de Prijs Beste Vertolking voor Swann Arlaud en de Prijs Beste Muziek van Myd. September Film brengt op 18 oktober de film uit in België. De internationale sales wordt verzorgd door Pyramide International.
TADOUSSAC van Martin Laroche (Québec)
De 18-jarige Chloé vlucht uit haar appartement in Montréal. In putje winter lift ze tot in Tadoussac, een klein toeristisch dorpje in Québec. Zoals veel jonge reizigers werkt ze er in de plaatselijke jeugdherberg in ruil voor een kamer. Maar Chloé hoopt er ook stiekem iemand te ontmoeten.
Na zijn filmstudies maakte de cineast uit Québec, Martin Laroche, zijn eerste twee films met extreem lage budgetten, waardoor hij nadien Les Manèges Humains (2013), een eerste professionele fictie langspeelfilm, kon regisseren. De film werd in wereldpremière getoond op het Festival van Karlovy Vary en kreeg vier nominaties voor een Jutra Prijs 2014. Zijn nieuwe langspeelfilm, Tadoussac, wordt vertolkt door Isabelle Blais, Camille Mongeau, Juliette Gosselin en Vuk Stojanovic, en geproduceerd door zijn eigen productiehuis, Les Films de l’Autre. « Ik heb drie jaren verbleven in Tadoussac, vertelt de regisseur. Ik werkte er in een bar en een bakkerij ; ik genoot er van de rustige plekken om mijn filmprojecten uit te schrijven. Tadoussac is een bijzonder oord : nu eens een toeristisch dorp waar in de zomer 350 000 bezoekers langskomen, dan weer tijdens de winter een klein dorp vol bordjes van amper 800 inwoners. Het beviel me enorm om in dit dorp, deze ‘s winters ingeslapen feestplek, een film te maken. En ook het verhaal van Chloé, het jonge meisje van 18 die haar moeder wil kennen, maar wiens zoektocht al snel een onverwachte wending krijgt. Na een film gemaakt te hebben over een personnage van een rondreizende kermis (Les Manèges Humains), gaf ik me met Tadoussac als uitdaging een complex verhaal te brengen op een eenvoudige manier en een intrige in lagen op te bouwen tot het een onverwachte diepte meekrijgt. Opnieuw handelt de film over een vrouwelijke problematiek, want ik ben van mening dat in onze samenleving de evolutie van het statuut van de vrouw een van de rijkste historieken heeft van ons recente verleden.» De film wordt in Québec verdeeld door K-Films Amérique.
UNE PART D’OMBRE van Samuel Tilman (België/Frankrijk/Zwitserland)
David is een jonge vader van een perfect gezin : een geliefde vrouw, twee schatten van jonge kinderen , een groep hechte vrienden met wie ze samen op vakantie trekken. Maar wanneer ze de laatste dag terugkeren uit de Vosges, wordt David in het kader van een moord door de politie ondervraagd. Al snel komt aan het licht dat David ondanks zijn onberispelijk voorkomen niet zo’n vlekkeloos leven lijdt als hij doet uitschijnen. Hoewel zijn beste vriend Noël en zijn advocaat Marco hem onvoorwaardelijk steunen, zorgt twijfel voor verdeling en beginnen zich clans te vormen.
De aan de ULB en de Oxford University gediplomeerde historicus, Samuel Tilman, is in 2005 co-stichter van Eklektik Productions. Sindsdien combineert hij zijn activiteiten als producent, regisseur en bestuurder. Als trouwe gast van Namen stelde hij er zijn documentaire Mfumu Matensi, l’oncle missionnaire voor, in een co-regie met Nicolas de Borman (2003), zijn kortfilm Nuit Blanche (2010, Publieksprijs beste kortfilm) en zijn langspeelanimatiefilm Le Dernier Gaulois(2016). Une Part d’ombre maakt deel uit van de projecten die in 2013 vanuit het 10e Forum van Namen ontwikkeld werden. De film is een productie van Eklektik (België) met Good Fortune (Frankrijk), Point Prod (Zwitserland), Serendipity (België) en Urban Factory (Frankrijk), met medewerking van het Centre du Cinéma et de l'Audiovisuel de la Fédération Wallonie-Bruxelles, het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF), het Brussels Hoofdstedelijk Gewest - Screen Brussels, met steun van de regio Grand Est, in partnerschap met het CNC, de zenders RTS Radio Télévision Suisse, RTBF (Belgische televisie), Voo & Be-TV, Shelter Prod, Take Five, Cinéforom, met steun van de Loterie Romande, SRG SSR en Freestudios. De film heeft in de hoofdrollen: Fabrizio Rongione (onze Ere-voorzitter !), Natacha Régnier, Baptiste Lalieu, Myriem Akheddiou, Christophe Paou, Yoann Blanc, Steve Driesen, Erika Sainte, Naïma Ostrowski en Jules Galland. Une Part d’ombre zal in Namen worden voorgesteld op de avond van de Fédération Wallonie-Bruxelles en de RTBF. Hij wordt in België door O’brother verdeeld. De internationale sales worden verzorgd door Be For Films.
WALLAY van Berni Goldbat (Frankrijk/Burkina Faso/Qatar)
De 13-jarige Ady is flink aan het puberen en luistert niet langer naar zijn vader, die Ady alleen opvoedt. Zijn vader grijpt in en besluit hem voor de zomervakantie naar zijn oom Amadou te sturen. Ady heeft er duidelijk zin in, alleen wonen Amadou en zijn familie aan de andere kant van de Middellandse zee… in Burkina Faso ! Daar hoor je je op je 13 als een man te gedragen, maar Ady die denkt dat het een heel relaxte vakantie gaat worden, ziet het anders.
De in 1970 in Stockholm geboren Zwitser en Burkinabees, Berni Goldblat, is ongetwijfeld een van de meest trouwe gasten van Namen. Als autodidact regisseur is hij de maker van documentaires die zich voornamelijk in Burkina Faso, waar Goldblat woont, afspelen. In 2000 richt hij de vzw Cinomade op waarmee hij het interactieve filmdebat leven inblaast. Om de filmcultuur in Bobo Dioulasso te ondersteunen, richt hij mee de vereniging op « Il faut sauver le Ciné Guimbi », dat als doel heeft de regio een exclusieve filmzaal te doteren. In 2006 richt hij het productiehuis Les Films du Djabadjah op in Burkina Faso. Sinds 2007 is Berni Goldblat jurylid van de African Movie Academy Awards, de Oscars van de Afrikaanse cinema die elk jaar in Nigeria uitgereikt worden. Zijn langspeeldocumentaire Ceux de la Colline (2009) wint in Namen de Speciale Prijs van de Jury en de Publieksprijs documentaire. De film krijgt ook de Prijs Beste Documentaire op het Festival van Brooklyn. In 2011 is Berni Goldblat op het FIFF jurylid van de Officiële selectie Langspeelfilms. Hij komt nu terug naar Namen voor zijn fictiedebuut, Wallay, een komedie die geselecteerd werd voor het Festival van Berlijn, de Ecrans Juniors in Cannes en Fespaco. De film werd gedraaid in Frankrijk en Burkina Faso, en vertolkt door Makan Nathan Diarra, Ibrahim Koma, Hamadoun Kassogué, Joséphine Kaboré en Mounira Kankolé. Wallay is een productie van Bathyphere (Frankrijk), samen met Les films du Djabadjah (Burkina Faso), Auvergne-Rhône-Alpes Cinéma, Rezo Productions, Canal + Afrique, Doha Film Institute (Qatar). Wallay wordt in België verdeeld door Le Parc Distribution (Les Grignoux).