Begrijpbaar West-Vlaams
Zoals met jazz heeft Vlaanderen ook enkele bands die het erg goed doen in het Nederlands. Vorig jaar blies Hannelore Bedert me van mijn sokken, Yevgueni in mindere mate en Bazart nog iets minder, maar Het Zesde Metaal, dat is een vaste waarde die nu al met een derde CD hun publiek verwennen. Sommigen zeggen dan : dat is zoals Flip Kowlier, maar dat is wel erg kort door de bocht.
Voor mij is metaal ofwel iets kouds ofwel een stevige rocksound die ik wel kan smaken, al kom ik uit het Deep Purple tijdperk van hard rock. Ik was benieuwd om Wannes eens live te zien en eerlijk gezegd, in plaats van metaal was er enkel warmte en humor. Ik heb acht jaar in Brugge gewoond en daar het West-Vlaams leren kennen en vooral leren apprecieren. Wannes heeft een perfecte uitspraak zodat je bijna alles kan verstaan, heerlijk is dat.
Zoals bij metaal vraagt het wat tijd wat eer je warmloopt
Ze kwamen de laatste CD voorstellen "Nie voe kinders", een pareltje met prachtige teksten die echt niet voor kinderen bestemd zijn. Regelmatig haalt het Metaal uit naar de maatschappij en gaan ze voorbij de afgezaagde, uitgemergelde verhaaltjes over liefde en scheidingen. Ik had me tijdens mijn dagelijkse wandelingen (met iPhone, oortjes en Spotify) al wat voorbereid op het concert, vooral met focus op de teksten. Die metaforen, die bondige aanwijzingen, soms is het wat zoeken maar meestal komt er een glimlach op mijn gelaat als ik de subtiele zinsspelingen meer en meer begin te begrijpen.
"tes misschien te vroeg” is waarschijnlijk de meest geciteerde zin van Het Zesde Metaal
De set opende met piano in duet met de stem van Wannes, "tes misschien te vroeg" is de meest opvallende zin van "Bouwt Ip Mie", een ballad die door merg en been gaat, een waardevolle opener. Een vertaald stukje : "Ik ben een bed als je wil slapen, ik ben de vrouw die u verstaat…" De talrijk opgekomen vrouwelijke fans voelden zich al wegzakken in de armen van Wannes of een evenwaardige geestesgenoot.
Ze (de groep dus) waren blij om in Leuven te zijn en hadden "chips en caffe" gekregen. Wannes zei dat het een "goe zoltje ist" en "da ze do meer me muten doen, de max”. Ja, hij heeft een deel van zijn leven in Leuven doorgebracht, een West-Vlaming in Leuven, is like “An Englishman in New York". "Dag Zonder Schoenen" gaat over chips en koffie en geeft een sfeer weer over het studentenleven en het loslaten van materialistische zaken.
Op de akkoorden van "All by Myself” (Eric Carmen) gaf de pianist een showtje met benen én krullen in de lucht en wat later speelde hij samen met zijn compaan op visueel beschadigde gitaren een vette, doorleefde sound. Van die zachte, intieme nummers kwamen we regelmatig terecht een ware heavy metal setting. Hier kan ik zo kan genieten, gierende gitaren met stevige dragende bas-drumcombinatie. Wannes mag blij zijn met zulk een band, gewoon AF...
Wannes Capelle is graag in Leuven
Hij heeft gestudeerd in Leuven, is er de eerste keer dronken geworden van Passoa, de eerste keer ontmaagd, enz… Hij zei die laatste zin wel een aantal keren tegen een nieuw lief die dan reageerde met : "is da echt uwen erste kere?”
“Ek spiel hier geirne” waren de woorden om het nummer “Gie, den Otto en Ik” in te leiden. De drummer opende met stevig ritme, dark sound, het zit allemaal goed in mekaar, dat rockende maakt het verschil, het als de honden loslaten in het bos, een explosie van intensieve vreugde.
Het Zesde Metaal kan grijpen uit de korf van drie top cd’s en daarom is dit optreden zo speciaal. Het is geen best-of-tour want alle nummers zijn even goed. Neem als voorbeeld “Genezen” en “Ik ga nie Storen”. Het zijn allemaal geëngageerde teksten met een mooie beeldspraak zoals “geld voor je mest”. Bovendien is er dat close contact met het publiek, de verhaaltjes.
Allemaal op de knieën
“Ip min Knieën” werd het topmoment van de avond, nog geloofwaardiger dan op de CD, als dat al mogelijk zou zijn. Hij kwam met nog een verhaal, dit keer over een gezondheidscontrole, om te mogen werken in Alma1 (want die was beter als Alma2, zei hij). Hij noemde het de Bart Kaëll-toverdoos nl. waar je mét kleding ingaat en er naakt uitkomt. Hij deed zijn kleren dus uit om naar de arts te gaan en kreeg uiteindelijk maar drie streepjes op zijn arm.(derp) Ja, het is een storyteller in zijn nummers en op het podium.
Een nieuw nummer “Niets doen is geen optie” komt eruit alsof het al jaren gespeeld werd. Ik was ook erg onder de indruk van de gitaarsolo van Flip Wouters bij “Benauwd”, een pakkend nummer over de dagelijkse angsten die alle mensen onbewust meedragen in hun leven. Ik ben in ieder geval met wat minder angsten terug naar huis vertrokken want hun muziek heelt mij, mijn gedachten, mijn onderbewustzijn.