De vloer van een luxetent in Westmalle danste zaterdagavond op en neer. Alle handen in de lucht, gejoel, daverend applaus. , Gedurende de voorbije 2 uur hebben Bart Peeters en ‘de beste tourmanager en muzikanten van de hele wereld’ zoals hij ze zelf noemt, het allerbeste van zichzelf gegeven. , Het plezier van het muziek maken en na lange tijd nog eens op een festivalset te staan straalde er vanaf. , , Geen grappige bindteksten deze keer, maar een bruisende en onvermoeibare dynamiek die past bij de energie van de lente. , Ze hadden er duidelijk zin in. , Net zoals het publiek, dat vanaf het allereerste nummer, het swingende Messias, in feeststemming was.
Zijn ogen schitterden als sterren, en het duurde niet lang of Peeters verwarmde de eerder kille luxetent zoals alleen de zon dat ook kan. , Zijn enthousiasme werkte betoverend. , , Zijn creativiteit en inventiviteit resulteerden in een show met uiteenlopende sferen, emoties en muziekgenres die je het gevoel gaven op reis te zijn. , Een wereldreis vol prachtige muziek met passie en vuur, maar ook ontroering en tederheid, en humor , heel veel humor.
Voor deze set werden stuk voor stuk pareltjes uitgekozen. Denk maar aan het feestelijke “Messias” of “zelden of nooit”. Een reggae-toets in De bovenste la, r&b en seks in “een echte vrouw”, een cover van Alicia Keys, flamenco waar je klaarwakker van wordt in “slaapwals”, brainstormen over “Het menselijke brein”, het verband tussen liefde en ‘chocolat’ in de ideale liefdesverklaring “Allemaal door jou” of Afrikaanse galmen en het ‘Nous avons le temps’-gevoel in “Matongé”, het zat allemaal in dit ene optreden.
Een optreden van Bart Peeters is onvergetelijk en dus ontbrak ook het volgende niet: een Nigeriaanse Udu percussie tijdens “hoe de sterren staan”, de kers op de taart met een opzwepende festivalversie van het autobiografisch nummer “De ideale man”, humor over zingende kippen bij “In de plooi” of het hilarische nummer over een kleine zwarte kater die luistert naar de naam “Onzen Blackie”, waarin de tourmanager zich ontpopte tot een rasechte entertainer.
Alsof dat nog niet voldoende was werd het publiek nog getrakteerd op een Nederlandse versie van “Rhythm Stick” van Ian Dury (de lievelingsartiest van Peeters), Een Marokkaans lied over liefde door Abdellah (het geheime wapen van de band); prachtige accordeontonen en reggae in “Heist-aan-Zee”, schitterende viool en een tent die bijna werd afgebroken tijdens “Poolijs” en “Toen ik haar daar zo zag staan”, de Nederlandse versie van When I saw her standing there van The Beatles, onder begeleiding van de oude ukulele van Peeters. En, last but not least, het ontstuimige AAA dat zorgde voor een stomende apotheose!
Hilarisch entertainment met hark, schop en lepel, alledaagse eenvoud en veel autobiografische elementen in ontwapenende teksten, wild in het rond springende hormonen, ... Het was er allemaal in Westmalle. Wat een belevenis! , Wat een show! , Dat KSA-KSJ Westmalle dit jaar 70 jaar bestaat hebben ze daar in Westmalle geweten. Hoe zij er in geslaagd zijn de ideale showbizz-man te strikken voor een extra concert in zijn succesvolle en uitverkochte theatertour blijft een raadsel. Dat ze als eerste dit jaar getrakteerd zijn op een speciale editie daarvan met live muziek van de bovenste plank staat als een paal boven water.
Mocht je als echte vrouw nog hoop hebben dat hij bestaat, die ideale man, dan ben je op het einde van de avond een illusie armer. Het leuke is dat het je niks meer kan schelen. Er zijn blijkbaar mannen die er in slagen je hart te vullen met vrolijkheid en blijheid, met verwondering om zoveel moois, en die je een onvergetelijke avond kunnen bezorgen.
Na ‘De hemel in het klad’ heel eventjes de hemel op aarde met ‘De ideale man’... (May Dyckmans)