Best Kept Secret dag 2 werd ingezet door de Belgische band Amatorski. Er was best al een groot aantal toeschouwers toegestroomd, gezien het vroege middaguur, voor deze band uit Gent. De blonde Inne Eysermans en haar collega-muzikanten brachten dan ook hun gekende rustige dromerige muziek waardoor je nog rustig kon wakker worden en je jezelf kon voorbereiden op wat een mooie zonnige, met wel een beetje wolken, dag te worden met o.a. School is Cool, Miles Kane en Franz Ferdinand op het programma.
Het hoofdpodium werd geopend door The Bots, een Amerikaanse band bestaande uit 2 mannen, een drummer en een zanger/gitarist. Met z'n tweeën gaven deze twee tieners er stevige lappen op, misschien al wel het meest tot dan toe gezien op BKS.
Normaal gezien zou ik niet vermelden wat ik allemaal eet op een festival, maar op Best Kept Secret is dit allemaal zo speciaal dat het meer dan het vernoemen waard is. Onze lunch bestond uit een Manchegoburger met perencompote. Hoewel ik geen overtuigd vegetariër ben, en zeker buitenhuis durf te 'zondigen', was deze keuze gemakkelijk gemaakt. Het eten op Best Kept Secret zou je kunnen aanzien als festival-eten, maar dan met een Michelin ster.
Op het podium van Stage Five stonden de 5 dames van September Girls. Allemaal gekleed in een mini-jurk, behalve de drumster. Deze Ierse noise pop band bracht dit jaar hun album 'Cursing the Sea' uit, hun allereerste studioalbum. Altijd blij om te zien en horen dat er ook door vrouwen goede muziek kan gebracht worden. De band is veelstemmig wat voor mooie sound zorgde. Ondertussen begon Moss op het hoofdpodium aan het strand. BKS dag 2 was er zeker eentje waar keuzes moesten gemaakt worden tussen al de band die gepland stonden. Maar Moss is een Nederlandse rockband dus zij speelden een thuismatch voor het Beekse publiek. Mogwai is een instrumentale band uit Schotland. Je zou je kunnen afvragen of zo'n instrumentale band wel succes heeft op een festival, maar dat was wel degelijk het geval. Zonder teksten om naar te luisteren heb je veel meer de kans om de muziek te voelen en daar slaagde Mogwai wel heel goed in.
Op het hoofdpodium stond er in de namiddag nog een andere Belgische band. Het was de eerste keer dat we School is Cool terug live aan het werk zagen sinds de wissels van bandleden. We waren dus erg benieuwd. Ze waren nog altijd even energiek, maar het 'jonge' enthousiaste geweld is er zo wat af. Niet dat ze nu veel ouder zijn geworden, maar het komt allemaal minder speels over en dat was toch wel een van hun charmes. Niettemin zijn nummers als 'Warpaint' en 'In Want Of Something' nog altijd goed. School is Cool hoort nu echter meer thuis in een donkere club dan buiten op een zonnig strand.
Voor het publiek dat even wilde chillen met een mix aan muziek was er op Best Kept Secret ook een plekje voorzien aan Stage Four. Daar kon je genieten van diverse muziekstijlen die de DJ's speelden.
Het publiek was op zaterdag heel talrijk aanwezig op BKS. Je kon goed merken dat er meer volk was dan vrijdag, maar het was nooit té druk. Al waren de plaatjes om te zitten op een bank of op de heuveltjes aan de kant van het hoofdpodium schaarser geworden. Vanaf zaterdag werd er wel meer gelet op de platformen voor de rolstoelgebruikers. Vrijdag stonden die ook vol met andere mensen, maar BKS had ook via Facebook opgeroepen om deze plaatsen vrij te laten voor zij die het echt nodig hadden en er werd ook meer op gecontroleerd.
Miles Kane, gekleed in een luipaard print, opende met 'Inhaler' op het hoofdpodium waar het plein al snel terug volstond. 'Better Than That' was een eerste zeer gekend nummer waar de mensen stonden op te dansen. Miles Kane was een zeer kleurrijk figuur en zijn optreden was zeer energievol, zeker door nummers als 'Give Up', waar de “who who's” een intermezzo van 'Sympathy For the Devil' aankondigden. Een wereldhits van The Rolling Stones, maar de versie van Miles Kane was ook niet mis, inclusief zijn gitaarsolo. Zijn eigen hit 'Rearrange' deed het ook heel goed bij onze Noorderburen, al stonden er ook wel veel Belgen tussen het publiek. Maar als die hits zoals ook 'Don't Forget Who You Are' eraan komen, weet je dat het concert er bijna op zit, wat jammer was, want Miles Kane was een feestje en mocht gerust wat langer doorgaan. En dat vonden ze daar op het strand ook, want ze zongen uit volle borst de 'lalala's' mee.
Babyshambles, met de veelbesproken zanger Peter Doherty, opende direct met 'Delivery', een gekende en daardoor werd de sfeer direct gezet. Babyshambles worden bij ons ook heel vaak op de radio, Studio Brussel dan toch, gedraaid en ze klinken dus heel gekend in de oren. Ze deden ook 'Blitzkrieg Bop', een cover van The Ramones. Pete D. geeft meestal de indruk om absoluut niet nuchter op dat podium te staan. Maar of dat nu ook echt zo is, of is het een act omdat iedereen het van hem verwacht, is weer iets anders. Al heeft hij op het podium wel een drankje achterover geslagen voor hij begon, maar dat kon evengoed fruitsap geweest zijn. 'Nothing Comes to Nothing' was er weer eentje dat iedereen kende en waar verschillende handen de lucht voor ingingen, al was het nooit zo massaal als op Rock Am Ring.
War On Drugs, een Amerikaanse indieband uit Philadelphia, Pensylvania, horen we de laatste tijd ook wel vaker op de radio. Zij hebben sinds maart dit jaar een nieuw album uit. Ze gaven het de naam 'Lost in the Dream' en het is al het derde album sinds ze in 2005 begonnen. De zeskoppige band bracht verschillende, eerder poppy nummers en ook enkele heel rustige gevoelige nummers zoals 'Eyes To The Wind'. Al was het publiek niet uitbundig, er stonden er wel veel te dansen.
Headliner Franz Ferdinand startte direct een feestje. Deze rockband uit Glasgow, Schotland, opende met het nummer 'Right Action' en volgden met 'The Dark Of The Matinée' , wat er direct op was en de sfeer was gezet voor de rest van het concert. Ook het publiek van BKS stond voor het eerst die zaterdag echt de lucht in te springen aan het hoofdpodium en een applaus was effectief de naam applaus waardig. Ze konden het toch, laten zien als er iets goed was. Zanger Alexander Kapranos had een beetje Nederlands geleerd en zei 'dankuwel' tegen zijn publiek. 'Evil Eye' een catchy super hit stond ook al vrij vroeg op de setlist, maar dat vonden de fans niet erg. Het was zaterdagnacht, de langste dag van het jaar en dus de kortste nacht. Kapranos zei dat Midsummersnight vieren op zo’n mooie plek de moeite waard was. Het strand was daar inderdaad ideaal voor. Het publiek had duidelijk gewacht op deze mannen want ze gingen helemaal los en zongen luid mee op 'Lucky' op 'Do You Want To'. Het werd echt een feestje. Het ritme van FF bleef er opzwepend. De beats in 'Can't Stop Feeling' zorgde ervoor dat iedereen bleef dansen of springen. Een super afsluiter voor deze tweede dag. Al konden degene die wilden daarna nog gaan kijken naar Pional of Star Slinger op de andere podia. Maar veel gingen wat uitrusten voor dag 3.
