Dag 2 van Groezrock ging iets minder zonnig van start, maar gelukkig was het wel warm. Deze dag was de favoriet van de twee dagen voor mensen die vooral van punk en hardcore houden. Ikzelf had op deze dag iets meer tijd voor de randanimatie, maar zag toch ook nog redelijk wat coole bands.
Starten deed ik mijn dag met de jongens van The Holy Mess die The Revenge Stage mochten openen. Ik dacht dat deze 3 punkrockers nog redelijk onbekend waren, maar dat bleek niet zo. Vanaf ze begonnen met spelen stroomde er redelijk wat volk toe. Opvallend aan deze band is dat je ziet dat ze vooral plezier maken en grappige verhaaltjes vertellen tussen de songs door. Een leuke start van de dag dus.
Toen ik daarna naar langs de Impericon Stage liep, hoorde ik een bekend liedje. Blijkbaar was het de band The Interrupters die Sound System van Operation Ivy aan het coveren was en dit klonk zeker en vast niet slecht!
Hierna had ik even tijd om de merchandise tenten te gaan bekijken. Aan de kant van de Main Stage was er een tent die voorzien was voor de bands zelf. Op zich was deze tent niet zo heel groot en was je er dus ook snel doorheen. Op naar de andere kant van de wei dus. Daar stonden standjes van verschillende platenmaatschappijen en kledingmerken. De grootste stand was waarschijnlijk die van Impericon. Er was keuze uit tientallen t-shirts van bands en ook dit jaar kon je voor €5 een surprise t-shirt krijgen. Bij aankoop van een Impericon product kreeg je ook een totebag. Stickers kreeg je gratis mee.
Na mijn wandeling ging ik verder met de Britse band Bad Ideas op de Macbeth Stage. Het enige nadeel aan dit podium is dat het geluid nooit echt super klinkt vind ik persoonlijk. Buiten dat vond ik dit zeker een leuke band en ik was zeker niet alleen. Veel mensen zaten neer achter de paar rijen fans die aan het springen en zingen waren en genoten zo van een leuke show.
Op naar iets helemaal anders. No Turning Back speelde in de Impericon tent en die stond ook al goed vol toen ik aankwam. Ze brachten een agressieve set met in een van de eerste nummers ook guest vocals van Andrew Neufeld van Comeback Kid die later op de dag een set speelde op hetzelfde podium.
Heel lang kon ik hier echter niet blijven staan, want op de Back To Basics Stage zou Turnstile een set spelen. Veel mensen hadden me deze band aangeraden, dus ik kon niet anders dan even te gaan kijken. Ook hier stond de tent vol en heb ik van buitenaf een stuk gekeken. Dit is hardcore zoals het moet zijn en dat ik niet de enige ben die daar zo over denkt, was duidelijk aan het publiek.
Na deze band had ik weer even tijd om het festival te verkennen en iets te eten. En over dat laatste heb ik lang moeten nadenken. Er zijn zo veel verschillende eetstandjes: spaghetti, pizza, vegetarische broodjes, vegan kebab, patisserie,… Uiteindelijk ging ik voor de pizzabaguette die zeer lekker was!
Hierna ging ik ook even langs de Jägermeister-stand. Daar hadden ze een spelletje waarbij je een poncho kon winnen. Helaas was dit mij niet gegund, maar ik kreeg wel een stoffen bandje als aandenken.
Na mijn uurtje pauze ging ik dan weer verder naar het volgende optreden: Psycho 44. Deze mannen uit Grobbendonk stonden als 5e geprogrammeerd op het podium van de Impericon tent en dat ze dat waard waren, lieten ze blijken. Ook hier weer stond de tent vol en zeker bij hun hit All My Demons Have Distortion ging het publiek wild.
Hierna was het wandelen naar de Main Stage, want The Loved Ones speelden voor het eerst in een lange tijd een show. Het was een tijdje stil rond deze band, maar zanger Dave Hause stond vorig jaar nog wel in Antwerpen met zijn soloproject.
In april werd dan door The Loved Ones zelf bekend gemaakt dat ze op Groezrock zouden spelen en later kwamen daar ook nog 2 Amerikaanse data bij. Ook hier was de tent niet gevuld zoals ze zou moeten zijn, maar daar trokken de fans die vanvoor stonden zich niets van aan en genoten van dit exclusieve Europese optreden.
Voor het volgende optreden moest ik gelukkig niet ver wandelen, want dat ging door op de Macbeth Stage. Hier mochten de Nederlandse mannen van Call It Off 35 minuten spelen. Puur muzikaal vond ik het best leuk, maar hun bindteksten vond ik iets minder. Naar mijn mening kwamen ze soms een beetje arrogant over en dit deed me meerdere keren met mijn ogen rollen. Maar goed, misschien was ik de enige die er zo over dacht, want de band had het publiek wel goed mee. Er vlogen menig mensen door de lucht en iedereen amuseerde zich.
Om kwart voor negen was het dan eindelijk de beurt aan de band waar ik al de hele dag naar uitkeek: Comeback Kid. Ze waren recent nog in ons land met de Impericon Never Say Die Tour, maar van een band als deze kan ik geen genoeg krijgen. Ik had al snel het beste plekje in de tent, nl de stelling van de PA. Vanaf hier kon ik het publiek overzien en hier is ook het geluid het beste. Ik heb dus 45 minuten lang kunnen genieten van deze band, zonder vanvoor ergens per ongeluk mee in een moshpit te belanden. Ondertussen werd ook bekend gemaakt dat ze deze zomer op Rock Herk spelen, ik ben alvast weer van de partij!
Na de set van Comeback Kid was het lopen naar The Revenge Stage waar Basement bezig was aan hun set. Ik kon nog 20 minuten van hun set meepikken en was blij dat ik ben gaan kijken. Deze melodic hardcoreband ging in 2012 even uit elkaar, maar in 2014 kwamen ze terug samen. In oktober vorig jaar stonden ze nog in Trix en ook nu konden ze nog steeds op support rekenen. Ik zag de laatste paar liedjes en zag dat het goed was!
Tussen Basement en de volgende band ben ik nog even langs de Jägermeister-stand geweest en zag dat daar al een soort van “goodbye Groezrock 2015-party bezig was”. Redelijk wat zatte mensen hadden zich daar al verzameld en waren al aan het laatste feestje van het weekend bezig. Ik had echter nog 2 bands te gaan.
Rasechte hardcorepunkers Agnostic Front mochten de Impericon Stage afsluiten op dag 2. Hier zag ik voor het eerst dit weekend de oudere generatie punkers losgaan in het publiek. Dat deze band nog lang niet afgeschreven is, werd ook duidelijk door de mensen in het publiek die alle songs meezongen alsof het iets van niets was. Tegen het einde van de band zag ik ook wel veel mensen lijkbleek en strompelend naar buiten wandelen. Volgens mij was dit voor velen al een mooi einde van het weekend.
Dan op naar de allerlaatste band van Groezrock 2015: Refused. Dit was de 2e keer dat zij het festival mochten afsluiten, in 2012 was die eer namelijk ook aan hen. Vanaf hun intro kon je niet anders dan kijken naar het podium. Overal felle lichten en het zat er vanaf seconde 1 boenk op! Dit hoorden de mensen op de rest van de wei ook, want het volk bleef maar toestromen. Voor diegenen die geen al te super zicht hadden van vanachter, konden rechts op het grote scherm meevolgen. Daar werd de show getoond met een zwart-wit filmeffect.
Dit was dan het einde van Groezrock 2015. Deze 24ste editie was nog maar eens TOP! Wij kijken alvast uit naar de 25ste editie volgend jaar en hopen dat de weergoden ons dan even goed gezind zijn.
