Echt weg is ze niet geweest maar zo voelde het wel aan. Van het aanwezige publiek behoorden naar schatting 80% tot de harde kern van haar fans. Dat merk je als je een zaal binnenkomt, het was een onderonsje, je weet wel, we zijn allemaal in dezelfde fanclub.
Alhoewel de set goed begon, moest ik toch even wennen en de twee eerste nummers gingen een beetje de mist in. Ook het publiek leek wat afstandelijk te reageren in de zin van "goed maar niet goed genoeg". Ik ga ervan uit dat iedereen nood had aan een opwarmer want vanaf het derde nummer was de rit op de attractie gestart, Black Part Love & lost Ones, met het eerste meezingstukje : It's your birthday.
Het handelsmerk van Selah Sue
Want je heupwiegend laten meezingen is toch het handelsmerk van Selah Sue. Een eerste ware explosie kwam er met "This world" en toen werd het duidelijk dat Selah Sue er zin in had. Heel beweeglijk neemt ze het hele podium in en maakt contact met de zaal, de Sue-sound komt nu donderend op ons af, als een tsunami.
Ze weet hoe je een publiek moet bespelen maar bij haar komt het spontaan, echt en eerlijk. En dat bewijst ze door solo met gitaar schril roepend Fyah op ons af te sturen. De song bouwt zich mooi op en iedereen gaat meezingen, steeds luider tot er halfweg een beat onder komt en het nummer overgaat in een extase.
Nieuw werk en beter
Tijd voor nieuw werk, want daar was ik toch voor gekomen. "Time" gaat over het doen verdwijnen van zorgen en angsten. (Time will tell you the darkness, Time will heal you). "The Reason", ook een nieuwtje, leert ons hoe we onze emoties kunnen leren kanaliseren, ze leren plaatsen. Naast de meezingstukjes is het tweede kenmerk van Selah Sue : haar typische houding met twee armen naar boven in een U-vorm. Dan weet je dat ze ervoor gaat, dat ze zich laat gaan, en met drijvend ritme van 148 beats zingt ze : she feels the inner darkness.
De inhoud van de song wordt visueel ondersteund door een groot doek achter de band met woorden zoals emptiness - hope - feel - hapiness - breath - secrets doorkruist met de woorden "Selah" en "Sue"
En de volgende nieuwe komt eraan : "Go for more", weer eentje met een catching refrein en Selah geeft het aan : I'll sing for you en iedereen galmt in canon een "go for more". Het publiek neemt het aan het einde van het nummer volledig over en er is zelfs geen stoppen meer aan.
The vibes were crazy
I was never into music en The vibe goes crazy zijn die zinnetjes die duidelijk maken dat we beland zijn bij Crazy Vibes. Dus even weg van het nieuwe om ons lekker te laten gaan op het gekende. Maar niet voor lang want Selah Sue wil dat we haar nieuw materiaal leren kennen.
De nieuwe hit "Alone" kennen de fans natuurlijk al en in een uptempo, poppy sfeer laten we ons, eens te meer, gaan on the dancefloor. Selah zegt dat ze in het volgende nummer, Together, de rol van de rapper Childish Gambino gaat overnemen, waauw wat een uitdaging... Een heel ander ritme met diepe synths komt richting zaal. Mooi, al dat nieuwe klinkt verrassend anders en goed.
Peace of mind start naar goede gewoonte met de hemelse klanken "ohohohohyeh" overgaande naar zware beats die ons allemaal in vervoering brengen. Het voorlopig laatste nummer noemt Crazy Sufferin Syle en wordt een octaaf hoger ingezet, even wennen dus... Dit nummer is en blijft een waardige afsluiter.
Selah komt alleen terug voor het eerste bissnummer, spreekt haar franstalige fans toe en vraagt wat ze willen horen. Zeer rustig, broos en breekbaar, alleen op de gitaar, zoals het een echte artiest betaamt. Het tweede bisnummer en tevens het laatste nummer op de nieuwe EP noemt Remember Me en doet me even terugdenken aan het optreden van Trentemøller op Lefffingeleuren. Ze is het genrebenden nog niet verleerd en je mag haar zeker niet mag vastpinnen op één stijl.
Selah Sue is uniek en dat is al even uniek in de overvolle muziekscene.
