“Kritisch denken is in onze samenleving belangrijker dan ooit want vrijheid zonder bewustzijn is geen vrijheid.”

Op vrijdag 13 juni 2025, een datum die vaak geassocieerd wordt met ongeluk en bijgeloof, daagt de Antwerpse producer Fallenium uit Stabroek het lot frontaal uit. Voor hen is vrijdag de dertiende geen dag om ladders en zwarte katten te ontwijken, maar een uitgelezen moment voor rebellie — en dus perfect voor de release van hun nieuwe album: "I'm Not He". Met twaalf zelfgeschreven nummers is de plaat de ideale opvolger van hun debuutalbum "Immortals Who Die" uit 2024. Fallenium brengt hiermee niet alleen muziek, maar ook een manifest: een bundel persoonlijke verhalen en maatschappijkritische observaties over geloof, gender, seksualiteit, zelfliefde, hun grootvader én Britney Spears.

Een beleefde middelvinger

Met de release van "I'm Not He" mag songwriter en producer Fallenium een tweede volledig zelfgeproducet albumpareltje op hun palmares zetten. De inspiratie voor de albumtitel vond Fallenium in de lyrics van het Pride anthem "Human Throughout", de laatste track op het album. Het is een directe wending van de bekende bijbelpassage Johannes 18:5-6. Hierin zegt Jezus: "I am He" — een uitspraak die zijn tegenstanders letterlijk achteruit doet deinzen. (“When Jesus said to them, ‘I am He,’ they drew back and fell to the ground”). Fallenium keert die woorden nu bewust om: "I'm Not He". Niet alleen als kritiek op religieuze autoriteit, maar ook als bevestiging van hun genderidentiteit. Als een van de weinige openlijk non-binaire muziekproducers in België gebruikt Fallenium hun/hen-voornaamwoorden, en maakt hiermee zichtbaar wat in onze samenleving vaak onzichtbaar blijft. "In een samenleving die je uiterlijk labelt als “hij” of “zij” en geen ruimte laat voor nuance, tellen identiteit, gevoel, zelfbeeld niet mee — dat schrikt velen af om openlijk zichzelf te zijn en daar wil ik met deze plaat verandering in brengen. Geloof en binair denken werd en wordt mij nog steeds opgedrongen. Ik heb daarom in mijn kinder- en tienerjaren jammer genoeg geleerd mijn identiteit te verstoppen, mijn atheïsme te minimaliseren, mijn vrouwelijkheid te temmen… Nu ik ouder ben is "I’m Not He" mijn antwoord met een beleefde middelvinger,” vertelt Fallenium.

Het resultaat is een sonisch zelfportret, een liturgische explosie in de kerkbanken, een zoektocht naar vrijheid — zonder dogma's, zonder excuses, en zonder hiërarchieën die bepalen wie wat ‘mag of moet zijn’. Tegelijkertijd klinkt er bezorgdheid bij Fallenium over hoe geloof vandaag via sociale media wordt verspreid zonder enige vorm van factchecking of context. Recent onderzoek van het Pew Research Center toont dat maar liefst 54% van de volwassenen hun nieuws regelmatig van sociale media halen (Pew Research Center, 2023). De online arena, waar feit en mening zelden gescheiden worden, wordt hierdoor steeds vaker een speelveld voor ideologische beïnvloeding.

Ook in Vlaanderen groeit het aantal invloedrijke influencers en muziekiconen dat zich openlijk gelovig toont. Voor Fallenium is kritisch denken daarom een grotere prioriteit om te promoten dan de liefde voor God. “In een samenleving waar alles onder de noemer ‘vrije meningsuiting’ gezegd wordt, is kritisch denken belangrijker dan ooit. Want vrijheid zonder bewustzijn is geen vrijheid,” stelt Fallenium.

Zelfliefde en Britney Spears

Een van de opvallendste tracks op "I’m Not He" is de radiovriendelijke single "Toxic (The Other Toxic Song)" — een uptempo pop-dance‑anthem die tegelijk nostalgisch en hyperactueel aanvoelt. Met de spitsvondige hook "The only toxic I need is Toxic by Britney Spears", speelt Fallenium nadrukkelijk in op de collectieve popcultuurgeheugen van Gen Z’ers, millenials en Fallenials (Fallenium-fans) die met Britney zijn opgegroeid. Maar achter die tongue-in-cheek zin schuilt een krachtig pleidooi voor zelfliefde en het durven verlaten van destructieve relaties.

“Britney is niet alleen een popicoon,” zegt Fallenium, “Ze is een cultureel referentiepunt. Voor veel queer personen was ze een eerste vorm van expressie, van flamboyantie, van ‘te veel zijn’ zonder zich te excuseren. Ze heeft niet alleen de muziekindustrie gevormd, haar liedjes hebben ook mijn liefde voor songwriting aangewakkerd. Een ode brengen aan de Princess of Pop was dan ook het minste wat ik kon doen.”

De track staat, net als het album, in het teken van empowerment en herstel — van het heroveren van je grenzen, je lichaam, en je identiteit. In tijden waarin toxische relaties, gaslighting en internalized shame steeds vaker bespreekbaar worden gemaakt, is "Toxic (The Other Toxic Song)" geen ironie, maar een muzikaal zelfverdedigingsmechanisme.

Twaalf taboedoorbrekende liedjes

Het album "I’m Not He" bevat twaalf zelfgeschreven nummers die stuk voor stuk een verhaal vertellen, een taboe breken of een herinnering verwerken:

  • 01 – Are You Ready For This?!
    Een ode aan het queer nachtleven van New York, de LGBTQ+ ballroomscene, Stonewall, en de eerste kus met iemand van hetzelfde geslacht. De intro tot een queer ontwaken.
  • 02 – Don’t Be A Man About It
    Een feministisch antwoord op seksistische clichés in taal en cultuur, geïnspireerd door Kelly Clarksons "Don’t Be A Girl About It". Met een kritische blik op de patriarchische samenleving, seksisme in religie en politiek én de loonkloof tussen mannen en vrouwen.
  • 03 – 1, 2, 3, 4
    Een vervolg (of prequel — het is maar hoe je het bekijkt) op het legendarische Steps-nummer "5, 6, 7, 8". Een speelse countrytrack over dyscalculie, het gebrek aan gevoel voor ritme en queer liefde. Waarom tellen we in choreografie altijd vanaf 5, 6, 7, 8 trouwens?
  • 04 – Draw Me A Queen
    Een ontroerende ode aan een grootvader die wél zag wie Fallenium was, en die koninginnen tekende voor een kleinkind dat door de buitenwereld beschaamd werd om prinses te willen zijn.
  • 05 – Hardcore
    Het Amerikaanse tijdschrift Origin Haus Magazine beschreef dit nummer als volgt: ""Hardcore" combineert zachtheid, kwetsbaarheid en ziel in een filmische ode aan diepe verbondenheid." Geen porno, wel passie. Dit nummer duurt exact 5 minuten en 41 seconden: volgens een internationale studie de gemiddelde tijd tot orgasme. Als de liefde bedrijven een lied was, klinkt het volgens Fallenium zoals "Hardcore": Liefdevol intiem zijn, zonder schaamte. Zwoel, (h)eerlijk, en perfect om op te vrijen.
  • 06 – Toxic (The Other Toxic Song)
    Een zelfliefde-anthem over het losbreken uit toxische relaties. “The only toxic I need is Toxic by Britney Spears.” Een knipoog én knal voor Gen Z'ers, millennials en Fallenials die met Britney Bitch zijn opgegroeid.
  • 07 – Gettin' Some
    Een countrytrack over seksueel gefrustreerd zijn tijdens een dry spell. Tussen de datingapps en ghosting door: een pleidooi voor speelsheid, consent en fun zonder labels.
  • 08 – Imaginary Lines
    Politiek geladen track over oorlog, macht en nationalisme. Met een schrijnende Latijnse quote die zo uit de mond van Bart De Wever zou kunnen komen: "Dulce et decorum est pro patria mori." (Het is zoet en eervol om voor het vaderland te sterven.) Een veel geciteerde zin uit de Odes van de Romeinse dichter Horatius. Het actuele lied stelt luidop de vraag waarom jongeren sterven voor oude mannen met macht?
  • 09 – Terrified
    Een intiem liefdeslied over angst om de liefde van je leven te verliezen. Een teder, breekbaar pareltje.
  • 10 – In The Air
    Over een verboden middelbare school crush. Er hing liefde in de lucht, maar angst voor afwijzing en homofobie hield alles tegen. Herkenbaar voor een hele generatie.
  • 11 – I Would Have Liked To Tell You How My Day Went Today
    Kerstsingle over verlies en eveneens het kerstlied met de langste kersttiel ooit. De eerste kerst zonder een overleden vriend. Een hartverscheurende pianoballade in eenvoud.
  • 12 – Human Throughout
    De afsluiter én het Pride-anthem van 2025. Een pleidooi voor gelijkheid, zichtbaarheid en radicale menselijkheid. Voor iedereen die zich soms te veel of net te weinig voelt.

"I’m Not He" is een artistiek pleidooi voor zelfbeschikking, kritische reflectie en empathie. En dat alles verpakt in muziek die zich moeiteloos beweegt tussen pop, rock, country, folk, elektro en poëtische indie.

Oproep tot actie

I'm Not He” is beschikbaar op Spotify, YouTube, Apple Music en andere platformen. "DJ’s mogen hun favoriete songs uit het album draaien op radio en events, artiesten mogen het coveren of remixen, en productiehuizen mogen het gebruiken in series of films, zolang het maar de mensen bereikt die representatie nodig hebben en zich erdoor minder alleen voelen," geeft Fallenium mee.

"Juni is internationaal Pride-maand. Als mijn muziek niet jouw ding is, is dat helemaal prima—maar steun alsjeblieft andere LGBTQ+ artiesten, vooral transartiesten die nog te vaak onterecht niet ernstig worden genomen en gedwongen worden onzichtbaar te blijven," zegt Fallenium ter afsluiting. "Maar als je mijn muziek wel leuk vindt, deel het, schrijf erover, zet het album op je Pride-, workout- of barbecue-playlist, tag me, deel het—ik stuur liefde en een shoutout jouw kant op."

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Meer over