De Zwitserse pianist en componist Camille-Alban Spreng laat opnieuw van zich horen, samen met zijn Belgische power ensemble ODIL en Nina Kortekaas. Camille-Alban schreef zelf de tekst van de single ‘Statue’ maar net als op de rest van het nieuwe album is er een duidelijke connectie met de poëzie van Allen Ginsberg. Muzikaal gezien is ‘Statue’ verwant aan het solowerk van Peter Gabriel. Het is het meest easy listening nummer van de plaat. Veeleer beïnvloed door songwriting dan door jazz. Je hoort een saxsolo maar qua structuur en opbouw is ‘Daisy’ recht voor de raap. Inhoudelijk gezien is ‘Statue’ een song over een gek die elke dag voor een boom zit om er zichzelf van te overtuigen dat hij bladeren ziet vallen. Op het eind van de rit wordt het duidelijk dat het een plastic boom betreft. De held verandert zonder reden in een levend standbeeld en wacht op iets dat nooit zal komen. 'Statue' gaat over verwarring. Je weet niet helemaal zeker wat echt is en wat niet. Allemaal nogal vreemd en ontgoochelend. Vandaar ook de titel van het nieuwe album: ‘Unheimlich’.
Met de in juni verschenen single 'Daisy' bracht Camille-Alban Spreng's ODIL feat. Nina Kortekaas dan weer een ode aan de wereld van 'Pull my Daisy', een gedicht van beat poet Allen Ginsberg. 'Pull my Daisy' is een symbolische hymne van de Beat-generatie, mede geschreven door Allen Ginsberg, Jack Kerouac en Neal Cassady. Heel uitzonderlijk hebben de erfgenamen van Ginsberg hun goedkeuring gegeven om de tekst te laten matchen met de muziek van ODIL, een vrij uniek gegeven. Release van full album 'Unheimlich' op 29 september via W.E.R.F. Records. Album teaser te bekijken via deze link. File under: Jim Black's AlasNoAxis, Deerhoof, John Zorn, Carla Bley. Persfoto: Alexander Popelier.
De van oorsprong Zwitserse pianist Camille-Alban Spreng, die al ruim tien jaar in Brussel vertoeft, is sinds 2010 actief in een uiteenlopende waaier aan bands en projecten binnen de jazz, geïmproviseerde (elektronische) muziek, art performance en theater. Hij is te zien op podia doorheen heel Europa en genoot een opleiding aan diverse conservatoria bij gerenommeerde spelers als Emil Spanyi (HEMU, Lausanne), Eric Legnini en Kris Defoort (CRB, KCB, Brussel). Samen met zijn vaste band ODIL bracht hij al twee platen uit: ‘Something’ (QFTF Records - 2016) en ‘RESON’ (QFTQ Records – 2019), met medewerking van Leïla Martial, en Valentin Ceccaldi op dat laatste album. ODIL opereert vanuit Brussel maar is, met in de rangen een spilfiguur met Zwitserse roots, een Franse drummer en een Ierse saxofonist, een band met internationale allure. De stem van Nina Kortekaas is bovendien een absolute meerwaarde.
Een derde album, getiteld ’Unheimlich‘, komt uit op W.E.R.F. Records in het najaar van 2023. De nieuwe plaat ontsproot aan Camille-Albans voorliefde voor Allen Ginsberg en de beatnik movement. Gedichten van Ginsberg worden voorzien van muziek, met name ‘Pull My Daisy’ (destijds mee geschreven door Jack Kerouac en Neal Cassady) en ‘White Shroud’, met goedkeuring van de rechthebbenden/erfgenamen. De teksten die Camille-Alban zelf schreef voor het album ademen dezelfde beatnik vibe. Het nieuwe werk is in die zin ook een hommage aan Allen Ginsberg. “Ik hou van zijn manier van schrijven: het is grappig, twisted, eigenzinnig én spiritueel”, aldus Camille-Alban. “Ik kon geen betere titel bedenken voor het nieuwe album. ‘Unheimlich’ laat zich niet vertalen. De zwarte kat in de hal van een creepy hotel in ‘The Matrix’, ik denk aan dat beeld, die sfeer."
De muziek van ODIL heeft een naratief karakter en qua vorm zijn de composities niet alledaags. Impro speelt een rol en de muziek kenmerkt zich onmiskenbaar door een hedendaagse jazzesthetiek maar in de kern zijn de composities ook songs, een uniek gegeven. ‘Unheimlich’ is een jazzalbum dat zich net zo goed laat beluisteren als een poprockalbum.