Een muzikale reis met verhalen uit de wereld, aan elkaar geweven door de fragmenten uit brieven die hij aan zijn moeder schreef, en ondertussen steeds weer thuiskomen bij zichzelf, … Wereldwijd, met Stef Bos. Verhalen over de ervaringen en ontmoetingen in de hele wereld - Antwerpen, Johannesburg, Albanië, Berlijn, Mexico Stad, Leiden, Mozambique - met mensen, met of zonder naam, die hem inspireren tot het schrijven van liedjes, bij wie hij verbleef, die niets hadden en toch alles gaven – en een venster op zichzelf.
Brieven uit verre oorden, die hem verbinden naar daar waar hij vandaan komt, naar zijn moeder, Nederland. Afstand nemen, ver weg gaan, om dichterbij te komen (“Misschien zie ik in de verte beter waar ik vandaan kom”).
Datgene wat hij onderweg zijn moeder vertelt, maar ook dat wat zij hem verteld heeft, haar wijze uitspraken, de waarden die zij hem heeft meegegeven, en die hij nu tegenkomt op reis, in de wereld (“Wie niet heeft, deelt alles”, “Wie geen angst heeft, heeft ook geen fantasie”, “Geef, zonder iets terug te willen krijgen. Wat je geeft, is wat je krijgt.” En, “Het is goed dat er grenzen bestaan, dan heb je iets om over te gaan.)
“Papa” waarmee zijn carrière begon, één van de encores waarmee hij de show gisteren afsloot, en “ja ma, ja …”, de brieven aan zijn moeder van “je jongste zoon, Stef”, de relatie met haar, op wie hij evenveel lijkt als op zijn vader.
Een reis in de tijd door de oudere nummers, echter in nieuwe kleedjes gestoken, met nieuwe arrangementen. Nederlandstalige nummers, maar ook liedjes in het Zuid-Afrikaans, en zinnen uit andere talen (Swahili, Spaans). Een reis in de wereld, elk lied voert je zo mee : via de flamenco naar Spanje (“Hilton Barcelona”), “Engjellushe” brengt je naar de zigeuners; “Serekunda” en “Forca de Mudanca” met Afrikaanse ritmes, en “Dia de Muerte” brengt je over de oceaan, naar het opgewekte Latijns Amerika. Met muzikale kleuren de wereld rond.
Stef Bos, die ik ongeveer 20 jaar geleden uit het oog ben verloren. Ik vroeg me af waarover en hoe hij nu zou zingen, maar in deze voorstelling met liedjes uit zijn repertoire ontdek ik onder het nieuwe, de thema’s die centraal stonden toen, maar ook blijkbaar onderweg, en nu: het huis, het thuiskomen (hier is mijn huis, hier in jouw armen, hier is mijn haven), de haven van waaruit je ook kunt wegvaren, mensen ontmoeten en achter zich laten, de beweging (“dansen, altijd blijven dansen”). "Mijn leven is een reisverhaal". Het zoeken, naar liefde, naar zichzelf, het streven naar geluk (“en dan ben je er plots voorbij”), naar echtheid (“zo heeft mijn hart de koers bepaald”), naar vrijheid, bevrijding van muren, van angst, … over de grenzen (fysische en andere) heen gaan, en de ruimte voorbij het einde, voorbij die grenzen ontdekken. Ik vertrek terug met hem mee ...
Daars altyd ‘n wereld
Wat ons nog nie ken nie
Daar is altyd ‘n grens
Om over te gaan
(Komatipoort)
Wereldwijd : setlist De Roma 2 juni 2017
1.Ik woon niet waar ik ben geboren / Hier
2.Hilton Barcelona
3.Engjellushe
4.Nakupenda sana
5.Serekunda
6.Brief uit Berlijn
7.Hillbrow
8.Suikerbossie
9.Mijn stad
10.Komatiepoort
11. Forca da Mudanca
12.Awuwa
13. Dia de la muerte
14.Ooit op een dag + fragment uit Ik heb je lief
15.Fragment uit Wodka
16.Papa
17.Gelukkig
