Iedereen heeft wel een of meer beste vriendinnen, sommige gaan al jaren mee sommige al heel hun leven. Beste vriendinnen delen al het lief en leed in hun leven, maar hebben ook wel eens ruzie. Zo is het ook voor Florentine en Maria. Ze leerden elkaar kennen in de toiletten op een dansavond. Maria zat er zachtjes te huilen en Florentine, Tine voor de vrienden, ontfermde zich over haar. Vanaf die avond zijn de meiden onafscheidelijk. Maria is een juffrouw op een nonnenschool en Tine schept ijsjes in een ijssalon. Maria draagt klassieke kledij terwijl Tine haar kwaliteiten in de bloemen wilt zetten met iets modernere kleren. Maria wacht op de man van haar leven en Tine verslindt de mannen bij de vleet. Beide verschillend, maar zo leren ze van elkaar.
Als Maria enkele jaren later vertelt dat ze gaat trouwen met Norbert voelt Tine haar in de steek gelaten. Ze maken een belofte, dat ze ooit samen naar Montecarlo gaan. Enkele jaren later verwacht Maria haar eerste kindje, ze is helemaal gesetteld als huismoeder. Tine daaraan tegen gaat door een experimentele fase in Maria haar ogen. Ze leeft helemaal voor de filosofie, draagt broeken (wat in die tijd niet voor vrouwen was) en is lesbisch geworden. Voor gelovige Maria gaat dit een brug te ver, er volgt een hevige ruzie, maar al snel leggen ze dit terug bij. Ze zijn nu eenmaal beste vriendinnen en dan steun je elkaar in alles... Enkele jaren later is Maria van haar derde kindje bevallen en is Tine teruggekeerd naar haar oude leventje met veel venten, zonder filosofie en haar eigen ijssalon ondertussen. Tine blijkt zwanger, maar weet niet direct van wie. Ze ziet het moederschap nog niet echt zitten en besluit het kind te laten wegnemen. Maria kan met die gedachte niet leven en verbreekt de vriendschap.
Vijf jaar lang spreken de vrouwen niet meer tegen elkaar. Tot Tine veranderd is, ze heeft de man van haar dromen gevonden en laat voor Vital haar onstuimige leven achter zich. Ze gaat zelfs trouwen! Dit wilt ze natuurlijk delen met haar beste vriendin en belt haar op. Het lijkt of er nooit ruzie is geweest en ze leggen het terug bij. Terwijl Tine in de gelukkigste periode van haar leven zit, is het bij Maria één grote puinhoop. Haar man had aan haar niet genoeg en houdt er een resem minnaressen op na. Maar ze blijven samen voor de schijn en maken er duidelijke afspraken over.
Jaren later blijkt Tine borstkanker te hebben. Ze ziet het leven niet meer zitten, maar Maria slaagt erin haar te overtuigen dat er nog zoveel is om voor te leven. Tine besluit de operatie te laten doen en met succes. Maria is ondertussen gescheiden en zit in een feministische groep. Daar leekt ze ook een nieuwe vriend kennen, Edelhart. Dat Maria helemaal veranderd is en als het ware modern is geworden blijkt ook uit het feit dat ze een latrelatie hebben. Het lijkt erop dat de meiden verwisseld zijn, Maria is nu de moderne van de twee en Tine de gesettelde. Het leven kan raar lopen.
Uiteindelijk gaan de vriendinnen samen naar Montecarlo. Maar ze zijn beiden zo veranderd dat het precies niet meer lijkt te klikken en ze krijgen ruzie. Tine vertrekt terug naar huis en het lange zwijgen treedt terug op. Maar uiteindelijk vinden de vriendinnen elkaar telkens weer terug. Zoals ze elkaar beloofd hadden, blijven ze hun hele leven samen. Als hun mannen overleden zijn, gaan ze samen naar het rusthuis waar ze hun laatste dagen samen slijten.
Donderdagavond vierde Paljas zijn veertigjarig bestaan met een première voorstelling en een feest. Ze deden dat met de productie die ze 20 jaar geleden ook brachten: Vriendinnen. Annemarie Picard en Marleen Merckx speelden opnieuw de hoofdrollen. Maar deze keer in de regie van Jeroen Maes. Al vanaf de eerste minuten hadden ze het publiek mee. De scène in de toiletten waar het stuk mee begon zette meteen de juiste toon voor het ganse stuk. De zaal schoot heel vaak luidkeels in de lach. De gevatte tekst en de woordspelingen maakte het stuk plezierig om naar te luisteren. Het decor was multifunctioneel en werd telkens weer omgetoverd tot een andere plaats. De decorwissels werden allemaal netjes tijdens het spelen in het stuk verwerkt zodat het publiek niet zou moeten wachten. Het verhaal is niet alleen humoristisch maar ook ontroerend. Iedereen kan zich wel herkennen in één van de situaties van de dames. Annemarie en Marleen passen perfect bij elkaar voor dit stuk. Annemarie speelde de onstuimige Tine en Marleen de brave Maria. Eén maakte dit jaar ook een succesvolle serie gebaseerd op dit theaterstuk. Maar zelfs als je de serie gezien hebt, is het stuk nog steeds de moeite om naar te gaan kijken, er zijn herkenbare dingen, maar uiteraard ook verschillen.
Wij vonden het alvast de moeite om naar te gaan kijken en we waren duidelijk niet alleen! De voorstellingen in het fakkelteater dit weekend zijn reeds uitverkocht, maar Paljas gaat nog toeren met Vriendinnen in verschillende zalen. Je kan de lijst terugvinden op www.paljas.be Ga zeker eens een kijkje nemen naar dit uitmuntende stuk!
