Graspop Metal Meeting startte zaterdag zoals het vrijdag gestopt was. Of toch niet helemaal, maar dat scheelde niet veel. De helft van de eerste band op de mainstage op zaterdag was tot zo’n dikke twee jaar geleden het grootste deel van de headliner van vrijdag. Vier mannen van Civil War waren namelijk tot 2012 de muzikanten van Sabaton. Maar Daniel Mullback, Rikard Sundén, Daniel Myhr en Oskar Montelius hielden het in 2012 dus voor bekeken bij Sabaton en richtte hun nieuwe band Civil War op samen met Nils Patrik Johansson en Stefan "Pizza" Eriksson. Ondertussen heeft deze Civil War al bewezen dan ze er ook staan. Ze brachten in 2012 nog een eerste EP uit en in juni van 2013 was hun full album “The Killer Angels” er al. Dit album scoorde niet slecht in Sweden en kreeg daar al een gouden plaat voor meer dan 20.000 verkochte exemplaren. Ze hebben dus meer dan recht om hun plaats op het GMM-podium terug te veroveren.
Graspop had voor zaterdag weer een serieuze affiche opgesteld, verspreid over de 5 podia. Vervelen kon je hier echt niet. Maar Graspop is niet alleen muziek. Graspop is ook sfeer en ontspanning. Als je naar GMM gaat dan weet je dat (bijna) alles kan. Je kleedt je hoe je wil, je haar draag je hoe je wil. De ene loopt rond met een hanekam, de andere heeft een gothic outfit aan. Op GMM maakt dat allemaal niet uit. Zelfs niet als je er rondloopt verkleed als koe of giraf. Dat doet er allemaal niet toe. Op Graspop kan je zelf genieten om zo rond te lopen en de andere genieten van jou, want mensen bekijken die er anders uitzien, da’s toch wat iedereen graag doet.
Maar als je ondertussen ook nog naar goeie muziek kan luisteren dan is dat allemaal mooi meegenomen. Powerwolf, een powermetal band, was er eentje om naar uit te kijken. Deze band doet het heel goed en verwacht wordt dat zij de komende jaren hoger in die line-up zullen komen. Wanneer drummer Roel van Helden opkwam, werd het publiek al direct enthousiast. Opener 'Sanctified with Dynamite' deed daar nog een schepje bovenop. Nummers als 'Resurrection By Erection' en ‘Raise Your Fist, Evangelist’ konden natuurlijk niet ontbreken. Dat GMM voor veel variatie zorgde binnen het genre werd die middag nog eens duidelijk. Powerwolf waar het gaat over weerwolven en vampieren, terwijl de volgende op de mainstages dan weer Skillet was, die eerder bekend staan als christelijke rockband. In ieder geval stonden er met deze band nog eens enkele vrouwen op de mainstage 1. Deze band had ook enkele strijkers bij, viool en cello, wat de songs iets speciaals gaf. Het publiek genoot er wel van, want de vuisten gingen regelmatig de lucht in. 'Monster' is een van hun bekende nummers en drumster Jen mepte er stevig op los. 'Rebirthing' was hun slotnummer.
Ondertussen zwermden de metalfans over het gigantisch grote terrein van GMM. Eet- en drankstandjes zorgden voor het nodige verteer. Er waren kermisattrecties voor zij die nog eens zot wilden doen. En voor zij die interesse hadden in wat speciale kledij was er weer een leuke Metal Fair opgezet. In de Metal Market kon je terecht als je op zoek was naar nieuwe album voor in je muziek collectie. En zo vliegt je dag voorbij.
Trivium was een band waar we naar uit keken. We hadden al veel goeds over hen gehoord, maar o.a. nog op RaR'14 niet de kans gehad om hen live aan het werk te zien. Op GMM kregen we die kans terug en deze keer hebben we ze gegrepen. Deze metalband komt uit Florida, USA en zij hebben niet echt één metalstijl eigen gemaakt maar een mix van o.a. trash, metalcore en progressieve metal. Openen deed Trivium met 'Brave This Storm' met veel rook en snelle gitaren. Zanger Matt Heafy liep van de ene kant naar de andere en daarom stonden er verschillende micro's voor hem klaar verspreid over mainstage 2. Zijn poging om "Hoe gaat het Graspop!" te roepen waren zeer goed en dat vond het publiek super leuk. 'Strife' deed de eerste echte moshpit tijdens dit Trivium optreden ontstaan. Trivium is een en al energie en dat sloeg zeker over op het publiek. De security had in ieder geval weer veel werk om alle crowdsurfers op te vangen. Matt daagde het Graspop publiek uit om beter te doen dan op alle festivals waar ze nu al stonden. We krgen o.a. nog 'Watch the world Burn' en als afsluiter brachten ze 'In Waves' waarbij ze vroegen aan het publiek om nog eens stevig door te gaan en dat deden ze.
De staat Florida is goed vertegenwoordigd op GMM, want ook Alter Bridge komt van daar. Deze hardrock band bracht heel wat volk naar mainstage 1. Begin deze maand zagen we hen voor het eerst live aan het werk en we wilden ze niet missen op GMM. Opener werd ook hier 'Addicted to Pain'. Zanger Myles Kennedy is een streel voor het vrouwelijk oog en hun muziek mag er ook zijn. 'Cry of Achilles' is een van hun liedjes van hun laatste album 'Fortress' dat in 2013 uitkwam. Voor 'Waters Rising' mocht gitarist Mark Tremonti zijn vocale talenten boven halen. 'Metalingus', toch wel één van de bekendste Later Bridge nummers, werd een echte meezinger, daar zorgde Myles wel voor. 'Black Bird' was een heel rustig liedje, maar toch zwaar geladen met stevige bassen en prachtige gitaarsolo's. 'Rise Today' en 'Isolation' werden hun afsluiters die luid werden mee gezongen. Het was hun laatste avond van hun Europese festivaltour, die ze vol overgave hebben afgesloten.
Limp Bizkit mocht mainstage 2 afsluiten en begon daaraan met hit 'My Generation'. Zanger Fred Durst ging al snel even tot aan zijn fans. Hij legde zelfs alles even stil omdat hij gezien had dat enkele crowdsurfers tegen de grond gingen. Hij ging pas verder toen ze weer recht stonden en hij zag dat alles in orde was. “Safety First!” waren zijn woorden. Het was wel een beetje raar om deze band op GMM te horen. Rapmuziek zijn ze daar toch niet echt gewoon. Al is het een mix van nu-metal en rapcore, muzikaal was het toch wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Maar het publiek deed wel mee en ze hadden al eens als headliner gestaan tijdens de editie van 2012, dus GMM wist dat het wel goed zou komen. Even speelde ze een Nirvana cover 'Heart shaped box'. Gitarist Wes Borland was deze keer helemaal zwart gebodypaint. ‘My Way’ was nog een van de bekende Limp Bizkit nummers, maar covers als 'Killing in the name' van Rage against the machine werden heel goed gesmaakt tot zelfs in de Vip tent. Ze gaven ook aan 'Faith' van George Michael een hele andere dimensie. 'Take a Look Around' werd de afsluiter waar vele nog van genoten. Maar het grappigste was wel om al die metalheads te horen meezingen en dansen op 'Staying Alive' van Bee Gees waarmee Limp Bizkit het podium afging.
De zaterdag van GMM 2014 werd echt afgesloten door Volbeat. Deze Deense band stond vorig jaar nog voor Rammstein op Rock Werchter maar ze verdienen deze headline plaats zeker en vast! Een perfecte mix tussen heavy metal en rockabilly, geïnspireerd door o.a. Johnny Cash en Metallica. Volbeat had een groot doek voor het podium hangen waar ze voor dit Belgische concert een Belgische driekleur als sjaal voor de cowboy zijn gezicht gedrapeerd hadden. Met het nodige vuurwerk viel het doek naar beneden en opende ze met ‘Doc Holliday’. Zanger Michael Poulsen bedankt hun Belgische fans voor hun vertrouwen. 15 mensen stonden er op hun eerste optreden in België en nu stonden er duizenden voor hen klaar om te genieten van hun muziek. Zelfs de regen kon de fans niet deren. Volbeat speelde nieuwere nummers zoals 'Lola Montez' – van het vorig jaar uitgebrachte “Outlaw Gentlemen & Shady Ladies” . Maar het waren vooral de oudere bekende nummers als 'Sad Man's Tongue' en 'Heaven Nor Hell', die ingezet werden met 'Reign of Fire' van Cash, die de meeste vuisten de lucht deden ingaan. Poulson’s kuif ligt aan het begin van zijn optreden altijd netje gekapt, maar dat werd al snel een warrige vetkuif van al dat headbangen. Volbeat werd nog een heus feest met het nodige vuurwerk.
Voor wie niet genoeg had van al dat vuur en metal geweld, kon nog richting Metaldome voor Stahlzeit, een tribute band van Rammstein, maar velen zochten hun tenten op om de volgende dag nog te kunnen genieten van de laatste dag met bands als Hatebreed, Soundgarden, Rob Zombie en de oervaders van de metal Black Sabbath.