
Vandaag brengt de virtuoze muzikant Vernon Reid zijn nieuwe soloalbum Hoodoo Telemetry uit via Artone/The Players Club Records. Luister naar de laatste single van het album, In Effigy.
In Effigy presenteert zowel het perspectief van het slachtoffer als dat van de agressor op oorlogvoering, begeleid door donderende industriële drums. Over het nummer zegt Reid: "Dat is het favoriete nummer van mijn vrouw op de plaat. Ik schreef over het idee van twee perspectieven in een oorlog. Het ene perspectief is dat van de commandant van een eenheid. Er is een veldslag geweest en hij is uitgeput. Hij staat boven op de heuvel met zijn wapen aan zijn zijde. In de vallei beneden heeft hij een beeltenis verbrand en voor de mensen daar beneden is hij geen held, maar een klootzak en een vernietiger. Maar de krijger is geen ideoloog. Hij heeft geen ruzie met deze mensen. Hij is niet politiek. Hij accepteert in wezen het idee dat er geen antwoorden zijn, alleen bevelen. Dus dat nummer gaat echt over de twee perspectieven, die van de krijger en die van degenen die zichzelf als slachtoffer van de krijger beschouwen."
In Effigy volgt na de vorige single Beautiful Bastard. “Het woord ‘bastard’ wordt toegeschreven aan mannen”, zegt hij. “Maar ik wilde dat er ambiguïteit zou zijn: gaat dit over een vrouw, gaat het over een man? En ik ben er vast van overtuigd dat het absoluut over een vrouw kan gaan. Ik heb dit nummer geschreven als eerbetoon aan een gedoemde romance. Het gaat niet om geslacht – het gaat om het moment waarop je vanaf de eerste kus weet dat het gedoemd is te mislukken. En iedereen die een volwaardig leven heeft geleefd, weet waar ik het over heb!”
Met de overstuurde funkbaslijn en sprankelende soul van The Haunting neemt Reid zijn petje af voor een collega-kameleon (“Ik ben een grote fan van Prince en er zit iets van hem in het DNA van dat nummer”), waarna de scratch ‘n’ glitch van het door koperblazers gedreven Bronx Paradox een eerbetoon is aan de grootste muzikale export van deze New Yorkse wijk. “Ik heb dat geschreven als eerbetoon aan DJ Logic”, legt hij uit. “Iedereen beschouwde de Bronx als een woestenij, een oorlogsgebied. Maar met hiphop creëerden die kinderen de laatste originele muziek van de 20e eeuw.”
Als je de beats van zijn halve eeuw durende carrière hebt gevolgd, ken je Vernon Reid als een artiest die in alle kleuren schildert. Afhankelijk van het tijdperk waarin je duikt en het album op je draaitafel, zul je zien dat de New Yorkse polymath heen en weer schiet tussen jazz, metal, punk, funk, elektronica en hiphop, waarbij hij samenwerkt met eclectische artiesten als Mick Jagger en Public Enemy, eindeloos van gedaante verandert maar altijd zijn waarheid spreekt.
Wereldwijd geprezen als een grootheid op de elektrische gitaar (onlangs door Rolling Stone uitgeroepen tot een van de 50 beste gitaristen aller tijden), klinken Reids Grammy Award-winnende platen met alt-rockpioniers Living Colour nog steeds even fris en fel als toen “Cult Of Personality” eind jaren 80 de Billboard-hitlijst veroverde. Maar om de tijdgeest te voelen zoals hij die ziet – en zijn onverschrokken muzikaliteit in microkosmos te horen – hoef je alleen maar de naald op zijn nieuwe soloalbum te zetten.
“Hoodoo Telemetry”, zegt de 66-jarige over dit caleidoscopische 14-track album, "is als een stukje van mijn chaotische geest. Het kostte me een tijdje om aan deze plaat te beginnen, omdat ik nadacht over wat ik daarna wilde doen en mijn tijd moest indelen met al mijn andere projecten. Ik bevond me ook in verschillende ruimtes met deze nummers: sommige zijn nieuw, andere zijn hergebruikt materiaal van lang geleden. Maar plotseling vond ik mijn focus en was het me heel duidelijk: ik moet dit nu doen."
In moeilijke tijden heeft Hoodoo Telemetry geen antwoorden. Maar als je het adembenemend ambitieuze nieuwe album van Vernon Reid beluistert, hoor je alle nuances van de mensheid en vraag je je af waar we naartoe gaan. “Deze nummers kijken naar het verleden door een andere lens en kijken dan vooruit”, concludeert hij. "Zoals: 'Waar gaat dit heen en hoe komen we daar? Besturen we de bus of zijn we passagiers in dit zelfrijdende voertuig naar de toekomst?
Dat is de ruimte die Hoodoo Telemetry echt verkent..."
Track Listing - CD/Digital
1. Door Of No Return
2. Freedom Jazz Dance
3. Good Afternoon Everyone
4. The Haunting
5. Bronx Paradox
6. Or Knot
7. Dying To Live
8. Politician
9. Black Fathom Five
10. Beautiful Bastard
11. Meditation On The Last Times I Saw Arthur Rhames
12. My Little Zulu Babe
13. In Effigy
14. Brave New World
Track Listing - LP
A1 Door of No Return
A2 Freedom Jazz Dance
A3 Good Afternoon Everyone
A4 The Haunting
A5 Dying To Live
B1 Politician
B2 Black Fathom Five
B3 Beautiful Bastard
B4 My Little Zulu Babe
B5 In Effigy
