Trixie Whitley kwam haar najaarstournee, die o.a. New York, Duitsland, Italië en Nederland aandeed, afsluiten in de uitverkochte Roma te Borgerhout. De Belgisch-Amerikaanse muzikante heeft een sterke livereputatie en maakte deze ook helemaal waar. Ondersteund door haar New Yorkse band kwam haar zuivere stem prachtig naar boven in de vele intiem gebrachte songs. In de setlist hoorden we het bekendere werk zoals 'Breathe You' (fel gesmaakt door het aanwezige publiek), maar ook nieuwe nummers zoals 'Surrender' en herwerkte versies van bestaande nummers als 'Pieces' (gebracht in een sobere zielsroerende versie).
De massa was ietwat onthutst maar nam de woorden ter harte, wat leidde tot een enthousiast vervolg van de show óp het podium én in het publiek. Whitley bracht o.a. nog 'The Shack', een stevig onuitgegeven nummer vol wervelende drum-, bas- en gitaarpartijen waarop het publiek zowaar flink uit de bol ging. Afsluiten deed de band met een fraaie versie, doorspekt met improvisaties, van 'Eliza's Smile'.
De prachtige zang, in samenspel met een steeds evoluerende mengelmoes van rock, alternative en elektronica, is een eigenzinnig en boeiend luisterspel voor de aanhanger van de betere muziek.
De drumpartijen van Chris Vatacaro zijn inventief, atypisch en heel gevoelsmatig gespeeld, een ware streling voor het (geoefende) oor. Whitley's krachtige en heldere, en bij momenten ook breekbare, stem is een enorme ontdekking en komt zowel in de kalmere als de uptempo songs steeds heel goed tot z'n recht. Chris Morrissey op basgitaar doet wat hij moet doen, namelijk de muziek op een subtiele doch onmisbare wijze ondersteunen (+ mooie backing vocals), terwijl Daniel Mintseris' pianospel steeds zorgt voor mooie en speciale aanvullingen bij Whitley's eigenzinnige gitaargeluid.
Voorlopig staan er slechts 2 studioalbums op het conto van Trixie Whitley ('Fourth Corner' en 'Porta Bohemica' uitgegeven bij Unday Records). Daar staat tegenover dat deze dame heel veel shows speelt, een aanrader voor de liefhebber van haar werk is dan ook om één van de live cd's (o.a. 'Sway') aan te schaffen.
Trixie Whitley is een personage dat zowel gedijt als rockgodin op een groot festival (2x Rock Werchter) als in een klein en donker bluescafé waar ze de harten van de aanwezigen steelt met haar prachtig gezongen teksten over liefde, verlangen, dood... Één ding is zeker, deze creatieve persoonlijkheid zal in de toekomst nog veel mooie muziek creëren die ons leven nog extra glans zal geven...
