The Waterboys zijn zichzelf gebleven en dat was donderdag 16 november niet anders in de Roma. Frontman Mike Scott tekende voor nostalgie en durf. Ervoor gaan tot je erbij neervalt. Starten met een ruime greep uit het nieuwe album ‘Out of all this Blue’ is niet zo evident, maar heel wat songs maken indruk, zoals het majestueuze gitaarwerk in ‘Morning Came Too Soon’ en ‘If The Answer Is Yeah’.
De (backing) vocals zorgen voor veelvuldig muzikaal ,visueel amusement en mogen naast of zelfs iets voor frontman Scott op de planken staan. Scott laat het publiek genieten van zijn hoog rockstergehalte, rokerig uiterlijk in een overjaars maatpak. The Waterboys vullen het tweede deel van de avond met hun eigen pareltjes, ‘The Whole of The Moon’, ‘This is The Sea ‘, ‘A girl called Johnny’. Scott speelt graag improviserend in op de shouts van het publiek tussen de nummers door. “Wat ik nu hoor, is een stem van een engel in de zaal’, aldus de neerknielende Scott in sublieme comedy drive. Later op de avond keert de engelenstem weer uit het duister van de zaal.
Het podium bruist van muzikale bronnen, een 9 koppige band met 2 ‘killer’ drummers,pure verwennerij voor de muziekliefhebbers. Brother Paul aan de keyboards is zijn tienerenthoesiasme nog steeds niet verloren. ‘Memphis, Tennessee’ is trouwens een nummer aan hem gewijd.
Folk rock, Keltische rock, maar het kan ook wat funky in ‘Didn’t We Walk On Water’.
De Waterboys hebben met ‘Out of All this Blue’ hun toekomst in het live gebeuren weerom verzekerd zoals ze dat in de jaren 80 ook al deden op Vlaamse Velden ,openingsact Torhout Werchter 1986.
