Comedy en ontroering in één show!
Een zeer korte Europese tour, dat staat er dit jaar op het programma van The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band, of zoals Johan Heldenbergh het graag zelf zegt: "de band die wat van die liedjes speelt van die ene film”. De avond voor het optreden speelden ze in Parijs, wat volgens Johan de basis was van wat stemproblemen, hij had namelijk wat te veel geroepen in die show. Wegens groot succes, doen ze het in april trouwens nog eens over in Parijs. En omdat het daar ook al uitverkocht is, staan ze daar in oktober 2015 opnieuw!
Nu zitten we dus in Muziekgebouw Frits Philips in Eindhoven, in een erg mooie zaal! Denk dat het een ideale zaal is voor hen: niet te groot en een fantastische akoestiek! Wat de bluegrass nog meer tot z'n recht doet komen!
Wie de show al eens een keertje in België heeft gezien, weet al dat Veerle Baetens en Johan Heldenbergh er een speciale show van maken. Je wordt niet enkel getrakteerd op prachtige muziek, maar je krijgt er ook nog humor bij! Vooral Johan is hier een krak in, het publiek moest meermaals lachen door zijn grappen en soms stuntelige uitleg. Zo leidt Johan het nummer “Rueben's Train” in met een heel lang en warrig verhaal over treinen, om dan te eindigen dat het dus een instrumentaal lied is dat wel degelijk over een trein gaat...het publiek kon die humor allemaal wel smaken.
Er waren dus ook enkele instrumentale songs, die leken de toeschouwers ook helemaal mee te slepen, want net bij die liedjes was er veel sfeer in de zaal: mensen die meeklapten op het ritme en bewogen op hun stoel. Af en toe ook een “religieus liedje”, volgens de woorden van atheïst Johan. Hij beweert jaloers te zijn op de hoop en devotie die zo een religieus nummer voortbrengt.
Veerle Baetens is misschien minder aan het woord dan Johan, maar ze laat ons toch ook wat kijken in haar eigen verleden. Zo verklapt ze dat er tot de film, eigenlijk geen cowgirl in haar zat maar dat ze gaandeweg helemaal verliefd is geworden op de muziek. Van "Michael Jackson naar Bob Dylan" zoals ze het zelf omschreef. Ze speelt af en toe ook mee op de gitaar, maar legt zelf ook uit waarom er bij haar gitaar dan geen micro staat: ze kan het gewoon nog niet zoals het hoort. Wat haar ook siert, die eerlijkheid! Ze brengt een hele mooie en ontroerende versie van Bob Dylan's “Don't think twice, it's allright”.
Feit is dat de muzikanten er echt ook wel voor zorgden dat het een prachtig optreden was! Hun virtuositeit toonden ze meerdere keren met hun solo's! En de samenzang maakten de nummers pas af.
Stonden er acteurs of zangers op het podium? Misschien beide, maar het stoort niet. Je ziet aan hen uitstraling dat ze ervan genieten en dat is het belangrijkste. Ik hoop dat ze dit verder doen, ook als men de film wat vergeten is. Want nu verwijzen ze nog vaak naar stukken in de film, maar wat als die binnenkort wat uit het geheugen gaat? Hopelijk blijven ze dan toch samen om deze mooie muziek verder te blijven spelen! 23 - 24 februari (uitverkocht) en 25 februari spelen ze nog in De Roma in Borgerhout, voorlopig de laatste keer dat ze spelen in België dus zeker gaan kijken is de boodschap!
Mijn persoonlijke favorieten van de avond: “Don't think twice, it's allright” omdat het iedereen ontroerde - “Salty Dog Blues ” omdat iedereen juichte toen de eerste noten werden gespeeld, het publiek werd heel enthousiast tijdens dit nummer en dit mede door Karel Eriksson - “Wayfaring stranger” omdat het zo puur gezongen werd – “Blackberry Blossom” wellicht het mooiste instrumentaal nummer van de avond – “If I needed you” tja...cliché misschien maar het blijft een prachtig nummer!
Setlist:
- Will the circle be unbroken
- Black mountain rag
- The boy who wouldn’t hoe corn
- Wayfaring stranger
- The soul of a man never dies
- Sin City
- Blackberry Blossom
- Don't Think twice, it's alright
- Gloryland
- Tumbling tumbleweeds
- Do I ever cross your mind?
- Little Maggie
- Rueben's train
- The way it goes
- The one I love is gone
- Cowboyman
- Sandmountain
- Ain't nobody going to miss me when I'm gone
Bisnummers:
- If I needed you
- Salty dog blues
- Go to sleep little baby (maakte iedereen nog stiller dan bij het eerste bisnummer)
