Els Verhaeren

Deze zaterdag van Graspop Metal Meeting was een speciale, niet omdat er zo’n uitzonderlijke bands geprogrammeerd stonden, maar wel omdat het festival voor het eerst in de geschiedenis een dag helemaal uitverkocht. Het was dan ook niet verwonderlijk dat de wei al goed volgelopen was toen we aankwamen bij de gemaskerde mannen van Hollywood Undead. In eerste instantie had ik gedacht dat deze band niet echt iets voor mij was. Het eerste nummer dat ik hoorde was wat rap-achtige metal en kon me niet bekoren, maar dat bleek mis. Een nummer als 'War Child' was heel aanstekelijk met een opzwepend ritme, daarna zelfs wat vrolijke akoestische gitaar met 'Bullet'. Zeer verrassend van de zes, ondertussen zonder maskers, mannen. Op 'Everywhere I Go' gingen er veel crowdsurfers richting de frontstage. "Let's get this party started" waren de juiste woorden voor hun eerste optreden in België.

Tijdens Danko Jones kwam het zonnetje ook eens langs op GMM. Op vrijdag hadden de wolken gewonnen van de zon, maar zaterdags wilde de gele lichtbol ook even haar 'Horns up' laten zien en werd het gezellig warm op de Desselse wei. En dat is altijd mooi meegenomen op een festival als GMM, want warmte betekent iets minder kleren en dan kunnen al die tatoeages getoond worden. GMM is namelijk niet alleen zien en luisteren naar wat er op het podium gebeurt, maar ook zien en gezien worden. Mensen kunnen zichzelf nog eens laten gaan. Niet alleen de tatoeages worden getoond, mensen kleden zich ook geheel naar hun eigen zin en of dat nu gotic is of in glamrock stijl, als Minion rond lopen of als spiderman, alles kan niets moet. Wie zich speciaal kleed, houdt ervan om eens bekeken te worden en de anderen houden ervan om naar de ‘speciallekes’ te zien.

GMM had zelf ook wat meer dan alleen muziek voorzien. Uiteraard waren de vele eet- en drankstandjes, maar er was ook het Belgian Beercafe. Er was een kleine kermis voorzien, met botsauto’s en een reuzenrad, zodat je een schoon zicht had op de hele festivalsite. Er was ook weer een metal market voorzien, waar je naar lievelust kon shoppen voor t-shirts, hoodies, bottinen, juwelen en uiteraard cd's en vynil van je favoriete band. Je kon de hele dag al goed zien wie de headliner was, regelmatig kwam je iemand tegen met een slipknot masker.

De thrash metalfans konden hun hartje ophalen bij Exodus. Zij begonnen in 1980 en waren mee de grondleggers van het genre, dus menig thrash liefhebber zakte af naar Mainstage 2 om zich tijdens dit metal geweld uit te leven. Wat vooral bleef hangen was de iets wat rare vervorming van stem die zanger Steve Souza, wat eigenlijk best wel grappig was als je hen voor het eerst zag.

Godsmack, met de AC-DC intro “For Those About to Rock' (al een opwarmer voor 6 juli op de GMM wei), was de tweede band van deze dag de ik blijf onthouden. Opener '1000hp' ,van nieuwe gelijknamige album uit 2014, is een geweldig aanstekelijk nummer, maar zespeelden ook oude nummers zoals 'Awake'. Ze hadden het volk helemaal mee. Het instrumentale 'Batalla de los Tambores' was echt de max en heel opzwepend. Daarna wilde we graag Lacuna Coil of Korpiklaani meepikken, maar zowel de Metal Dome als de Marquee stonden al stampvol, dus zakten we terug af naar de mainstage waar we kennismaakten met Sonata Arctica. Wat zeker geen tijd verlies was. Deze Finnen brachten powermetal maar dan wel op een zeer melodieuze manier. Er zat zelfs een mooie ballade 'Love' tussen, waar de stem van zanger Tony Kakko heel goed uitkwam.

De band waar velen naar uitkeken was Five Finger Death Punch. Zij stonden al eens geprogrammeerd in 2009, maar moesten toen op de laatste nippertje afzeggen. Zaterdag stonden ze dus echt voor de eerste keer live op het GMM podium. De mannen uit Las Vegas, Nevada geven er meteen een volle lap op met 'Under and Over It'. De drummer met make-up van een skelet, zanger met afdruk van hand in het gezicht. Tijdens 'Lift Me Up' was er even een technische panne, waardoor er enkel geluid was op het podium maar bij het publiek. Het duurde even voor ze dat op het podium door hadden, maar toen de zanger het door had draaide hij de speakerboxen van podium om naar het publiek. Zalig! En dat vond ook het publiek want ze deden daarna nog meer mee tot ver vanachter op de wei. Aan dit nummer werkte Rob Halford van Judas Priest mee, maar hij kwam jammer genoeg niet mee op het podium. Maar het is wel een zalig nummer. Tijdens 'Bad Company' haalde zanger Ivan Moody drie jonge gastjes op het podium en vroeg het publiek voor “some noise for the next generation of metal" tijdens 'Burn MF'. 5fdp is stevig maar altijd goed meezingbaar op nummers als 'Coming Down'. Eindigen deden ze met 'The Bleeding'.

De twee mainstage naast elkaar hebben het voordeel dat je niet lang moet wachten voor het volgende concert op de grote wei begint en het was dan al snel aan Alice Cooper om de goede sfeer over te nemen. Met nummers als 'No More mr. Nice Guy' en 'Hey Stoopid' was dat uiteraard geen probleem. Wie we vooral niet zullen vergeten van bij Alice Cooper is zijn gitariste Nita Strauss. Alice Cooper staat er voor bekend om altijd goede gitaristes te hebben, de vorige was Orianthi, maar deze mocht er zeker ook wezen. Cooper verandert al wel eens van outfit en zodus kregen we een heus instrumentale intermezzo voor 'Welcome to my Nightmare'. Het showgehalte tijden een AC concert is ook altijd heel groot en theatraal en dat was deze keer weer zo tijdens 'Feed My Frankenstein' waar uiteindelijk een reuze Frankenstein het podium opkomt. De bekendste nummers als 'Poisson' en 'School's Out' bewaarde hij tot einde. Het laatste had een toepasselijk intermezzo van 'The Wall' van Pink Floyd.

Korn speelde integraal hun volledige eerste (gelijknamige) album. Of dat zo’n goede keuze was als je voor een divers festivalpubliek speelt, is maar de vraag. Persoonlijk konden ze mij niet echt bekoren, maar de echte Korn fans hebben er alleszins van genoten. 'Freak On a Leash' was hun afsluiter en eigenlijk het enige nummer dat ik kende.

Graspop Metal Meeting had een mix van oude metal en nieuwe metal. Met de mannen van Judas Priest gingen ze weer een heel stuk in de tijd. De Britse heavy metalband startte in 1969 en hadden een heel groot aandeel in die start van de heavy metal. Hun intro werd 'War Pigs' van Black Sabbath en de echte opener was 'Dragonaut'. Ze brachten ook 'Metal Gods' maar voor vele in al die jaren waren zij dat zelf. Rob Halford (sinds ‘73 zanger, met een pauze tussen) wordt zelfs de Metal God genoemd. Hij was voor vele een voorbeeld, ook qua kledij. Hij was gekleed in verschillende zwarte lederen outfits met veel blinkende studs. Judas Priest is in al die jaren meerdere keren van bandleden gewijzigd. Sinds 2011 speelt gitarist Richie Faulkner mee en die langharige blonde in zwart leder mag er wezen. Ze brachten oude nummers, maar ook recente zoals 'Redeemer of Souls' van het gelijknamige album dat vorig jaar uitkwam. 'Breaking the Law', een van de bekendste, kreeg veel reactie van publiek. Halford kwam ook hier op GMM met een Harley op het podium gereden aan het begin van 'Hell Bent for Leather'. Afsluiter was 'Living after Midnight' en werd luid meegezongen dat het Desselse publiek.

Intro 'Running With the Devil' van Van Halen kondigde het begin van Slipknot aan. 'XIX' werd al goed meegezongen ook al zagen we nog niemand op het podium. Op 'Sarcastrophe' kwamen ze alle negen één voor één het podium op. Tijdens 'The Heretic Anthem' zagen we al de eerste vlammenwerpers en zien we veel vuisten de lucht in gaan op "If you’re 555, then I’m 666" tot achteraan op de wei. Slipknot is een hele show op zich. Je moet overal kijken, de drums van Shawn "Clown" Crahan en Chris Fehn gaan regelmatig de hoogte in, Sid Wilson (keys) springt heel het podium rond... Vuur, licht, zanger Corey Taylor die rondloopt, je hebt echt ogen te kort. 'Devil and I' is één van de nummers waarop je zijn geweldige stem kan horen, echt kippenvel! Zingen moest Taylor niet alleen doen want op nummers als 'Wait and Bleed' werd luid meegezongen door hun fans. Slipknot bracht twee weken geleden een nieuwe videoclip uit voor 'Killpop' dat verscheen op ‘.5: The Gray Chapter’, dat vorig jaar uit werd gebracht. Taylor had het Desselse publiek helemaal mee. Ze sprongen massaal op en neer en de vuisten gingen de lucht in op 'Before I forget' en dat was niet minder bij 'Duality'. Tijdens 'Spit it Out' vroeg Taylor hen om neer te zitten en dat deden ze massaal tot achteraan om daarna tegelijk terug recht te veren. Het was dikke ambiance in Dessel.

Maar Slipknot sloot de mainstage af, dus voor vele teken om terug de slaapzakken op te zoeken om zich op te maken voor de laatste GMM dag op zondag.

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht: