Rock Am Ring bestaat reeds 30 jaar en behoort tot de grootste festivals van Duitsland maar voor het eerst ging het gekende festival niet door op de Nurburgring. Ze zijn wel in de buurt gebleven en vestigden zich 35km verder op, op het vliegveld van Mendig. Dit jaar duurt RAR drie dagen, van vrijdag 5 juni tot en met zondag 7 juni. Frontview Magazine mocht er ook dit jaar bij zijn en dus trokken we vrijdag vroeg in de morgen richting Mendig.
Het vliegveld in Mendig, en dus ook RAR waren heel goed bereikbaar, vlakbij een grote snelweg, waarna alles heel goed was aangeduid. In Duitsland was het vrijdag minstens even warm als in België, dus een stukje schaduw was welkom geweest, maar zoals je kon verwachten heeft een vliegveld niet echt veel schaduwvlaktes op zo'n open plek. Het werd dus al gauw puffen en blazen onder de open blauwe hemel met zo’n felle zon. Maar de open vlakte bood dan ook weer plaats voor veel mensen en veel bijkomende accommodatie. RAR was gelegen in een dal en je had een mooi overzicht over de festivalsite als je kwam aanrijden.
De eerste dag op de nieuwe locatie verliep niet geheel zonder foutjes. Er werd door de kampeerders de dagen ervoor al geklaagd over te kleine plaatsen en het sanitair en de watervoorziening, maar RAR heeft het terrein kunnen uitbreiden dankzij de landbouwers in de omgeving en beloofde ook het sanitair aan te pakken. Vrijdag tegen 13.30u was het publiek goed samengelopen voor het Seat Volcano stage, maar het begon een beetje aarzelend, de eerste band was gepland om 13.45u maar dat bleef nog even uit. De Duitsers lieten het echter niet aan hun hart komen en werden al enthousiast als er beelden van het publiek getoond werden. Het was ongeveer 14u toen organisator Marek Lieberberg zijn publiek toesprak, samen met de jonge Mendig burgemeester die RAR hartelijk welkom heette.
Daarna kondigde Marek Lieberberg de Donots aan, die '(You gotta) Fight for Your Right (to Party)' van Beastie Boys als intro hadden. Het Duitse publiek kon zo'n intro natuurlijk wel pruimen. Donots trad op met 3 drummers en ze kregen de sfeer er direct in. Nummers als 'Dead Man Walking' zorgde voor heuse moshpits en de zanger lachte al eens met de vips die deze keer iets verder weg waren van het podium. Heel even kregen we dan een gekende 'scheisse buhne' als reactie kreeg van het publiek. Donots speelde ook een cover van Twisted Sister 'We’re Not Gonna Take it' wat voor veel sfeer zorgde.
Wat later verspreidde het publiek zich, naar de 2 ander podia. In Alternatent startte alles ook later, Motionless In White startte wanneer ze moest eindigen, maar de band mocht gelukkig zijn 35 min volspelen, want ambiance was er genoeg, veel beweging in de circlepit en anders stonden ze daar allemaal met hun vuisten omhoog te headbangen.
Buiten bij Bad Religon waren ze even blij dat de zon af en toe eens achter een wolk verdween en de temperatuur een halve minuut even leek te dalen. Het was meer dan 30 graden daar op het vliegveld en de hulpdiensten hadden hun handen vol met zorgen voor mensen die last hadden van zonnebrand en zonnesteek.
Om 17.30u begon A Day To Remember met ‘Also Sprach Zarathustra’ (wat bij ons vooral bekend is als de intro van The Night Of The Proms). Een half uurtje te laat maar het publiek gaf er niet om, tijdens het wachten zongen ze luid mee met radio SWR3, die live uitzenden vanop RAR.
Tremonti, op het podium in de Alternatent, hadden we nog nooit eerder bezig gezien, alhoewel, we kennen zanger Mark Tremonti al wel want hij speelt gitaar speelt gitaar bij Alter Bridge. Bij AB zingt Mark ook al eens een liedje, maar bij Tremonti is hij leadzanger. 'You Waste Your Time' was het eerste nummer dat ze ooit uitgebracht hebben. Ze brachten ook nummers van hun nieuwste album ‘Cauterize’ dat in mei werd uitgebracht. De opkomst in de tent was niet zo talrijk, maar er was zeker wel sfeer. Het publiek genoot. Tremonti is een goeie mix van metal met hard rock. Ze brachten onder andere 'Another Heart' en als laatste nummer ‘Wish You Well’ dat voor een serieuze circlepit zorgde.
De grote hoop publiek stond buiten de tent aan de Volcano stage waar op dat moment Rise Against aan't spelen was. Er was bijna geen doorkomen aan, het volk was daar allemaal samen gepakt aan het hoofdpodium want ook aan het andere podium bij Tocotronic stond weinig volk. Het Amerikaanse Rise Against is dan ook heel populair en maakte het publiek heel enthousiast. De punkrockband is dan ook al bezig sinds 1999 en kan al uit een heel repertoire van hits kiezen om de fans uit de bol te laten gaan. 'Savior' werd de afsluiter van dit Rise Against optreden.
Hierna was het publiek weer wat verdeeld. Op Carter stage speelde het Duitse Clueso nog en Alternastage kreeg the Ghost Inside op het podium, maar er bleven toch heel veel mensen staan voor de eerste headliner van het weekend, Die Toten Hosen uit eigen land. Voor ons eigenlijk een onbekende naam, maar de Duitsers hadden er in ieder geval zin in, want er werd vooraf al luid meegezongen met de nummer als 'Bro Hymn’ van Pennywise en 'Blitzkrieg Bop' van The Ramones, die SWR3 draaide.
Op de muziek van 'You'll Never Walk Alone' werden de spandoeken van Die Toten Hosen gehezen en werd het startschot van hun optreden gegeven door Marek Lieberberg himself, met gitaar en omringd door enkele vrouwen. En het werd een groot succes! Die Toten Hosen zijn blijkbaar heel populair bij onze buren in het Oosten. Tote Hose is een Duitse uitdrukking voor saaiheid en verveling omwille van het feit dat er niets gebeurt, maar dat was hier helemaal niet het geval, integendeel! Die Toten Hosen komen uit de punkbeweging van de jaren ’70, maar voor ons leek het meer Duitse Rock met hier en daar wat stevige gitaar en voor de Duitstaligen zeer meezingbaar. En dan bedoelen we dat echt wel zeer luid meezingen. Met ‘Hier Kommt Alex’ heeft het publiek zelf toch serieuze decibel-records gehaald, want je kon hen nog heel ver horen.
Tegenwoordig is de headliner op het hoofdpodium niet meer de allerlaatste van de dag die optreedt, er waren niet enkel nog DJ-sets, er was o.a. Ook nog Marilyn Manson op Carter stage en Body Count feat. Ice T In de Alternatent. Voor ieder was wils dus om die late uurtjes door te brengen.
Marilyn Manson kreeg mijn voorkeur dus zocht ik nog een plekje aan Carter stage. Op ‘Reqium’ van Mozart maakte Manson zijn intrede. Zijn bassist ingepakt in plastik, zelfs gezicht. Tijdens ‘No Reflections’ had Marilyn zijn micro met mes vast en had hij echt in zijn hand gesneden en had hij een bebloed hand dat eerst moest verbonden worden voor hij kan verder doen met ‘Third day of a Seven Day Binge’. Het onweer dat eerder al over België was getrokken kwam ondertussen ook over Duitsland en deed ook de hemel boven Rock Am Ring verlichten.
Er was veel wind en de bliksemschichten waren zeer duidelijk aanwezig. Een eerste onweer ging over, maar er kwam nog een tweede wat later en deze twee onweren lieten de RAR site niet onbeschadigd achter. In de open vlakte hadden heel wat (party)tentjes op de camping schade opgelopen en zijn er ook 33 mensen gewond geraakt, waarvan 6 ernstig en 12 omwille van blikseminslag op het terrein. Het concert van DJ Fritz Kalkbrenner werd helemaal geannuleerd omwille van het onweer. De festivalgangers die werden opgenomen in het ziekenhuis zullen waarschijnlijk zaterdag allemaal kunnen ontslagen worden. Ook de accomodatie van RAR werd getroffen maar ondertussen liet Marek Lieberberg weten dat ze er alles aan doen om het festival weer in gereedheid te brengen voor de volgende twee dagen.
RAR is er dus niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen op de eerste dag van editie 2015 op hun nieuwe locatie. Maar het weer daar heeft jammer genoeg niemand controle over.
