“Groovy oriental trance met een stevige kraut-saus. Of omgekeerd. Deze 6-koppige band uit de culturele maalstroom van Brussel kent geen verschil tussen Oost en West. Beïnvloed door seventies psychedlica (Erkin Koray, Orient Express) en Duitse kraut rock (Neu!, Faust) vinden ze voor je ogen een nieuw genre uit” Brusselaars Phoenician Drive stellen hun gelijknamig debuut op 11 oktober in Bxl voor, en kondigen tegelijk nieuwe concerten in Antwerpen, Genk, Leuven, Opwijk en Gent aan:
- 10.10 Maison Folie Moulin – Lille, FR
- 11.10 Beursschouwburg – Bruxelles, BE (Release Party)
- 13.10 4 Ecluses – Dunkerque, FR
- 18.10 STUK – Leuven, BE
- 08.11 Café Café – Genk, BE
- 11.11 Kultura – Liège, BE
- 17.11 De Roma - Antwerpen, BE
- 30.11 Eden – Charleroi, BE
- 05.12 Nosta – Opwijk, BE
- 06.12 NYOKOBOP Festival – Paris, FR
- 07.12 NNY Festival – Saint-Etienne, FR
- 08.12 Les Nuits Zélectriques – Saingelégier, CH
- 18.12 Democrazy – Gent, BE
Phoenician Drive:
Met twee songs en een witgloeiende EP hebben de zes muzikanten van Phoenician Drive de bakens van alle genres overboord gegooid om een transcontinentale rock in elkaar te boksen. Sinds 2015 verweeft de Brusselse formatie haar melodieën langs de scheidingslijn tussen Azië en Europa, aan de grenzen van de Balkan en het Midden-Oosten (Okay Temiz, Erkan Oğur, Erkin Koray). In het zog van de hooggespannen verwachtingen blijft de groep gaan en brengt hij een eerste album uit op de samensmelting van de continenten.
De plaat, opgenomen in Studio Koko door de onverzadigbare John Roo (La Jungle, It It Anita), levert zich over aan psychedelische pleziertjes (Amon Düül II, Os Mutantes) en de vreugde van de motorik-ritmes (Can, NEU!, Faust, Cluster). Doordrongen van darboeka en omrand met oed en uitbarstingen van distortion reizen de composities hier in eerste klasse, ver weg van de afgebakende autosnelwegen en de verkeersproblemen. Met de voet vol op het gaspedaal vervaardigt Phoenician Drive krautrock met een volgestouwd bagagerek. Flamenco, oriëntaalse grooves, jazz en balkanvibes klitten samen naast een koffer die uitpuilt van prettig gestoorde soundtracks als echo’s van de tradities van de library music (Sandro Brugnolini, Alessandro Alessandroni). Tussen herinneringen aan een spookverleden en perspectieven voor een opwindende toekomst jongleert de muziek van Phoenician Drive met de normen van de tijdlijn om acht levendige en fascinerende nummers op te hoesten die niet te verwoesten en in de verste verten niet in vakjes te klasseren zijn.
Maak kennis met hun ‘transcontinentale krautrock’ via “Paradise In My Veins” https://youtu.be/rt4WAs-VDLA of https://www.youtube.com/watch?v=OkhCFkadGBI