Elke aflevering van 4 X 7 bestaat uit 4 korte documentaires van telkens 7 minuten. De documentaires hebben één ding gemeen: het zijn telkens dwingende verhalen die de maker om een of andere reden moét vertellen. 4 X 7 is bovendien de opstap naar een online documentair platform op canvas.be. De makers zijn grote namen, maar ook mensen die vooral in het professionele circuit bekend zijn, én jong talent.
In deze aflevering portretteert Paul Jambers een tienjarig meisje op een afgelegen eiland. Andres Lübbert laat ons kennismaken met de Syrische vluchteling Osama. Tom Schroeder vertelt een tragikomisch animatieverhaal over een Vlaamse haan. En Enzo Smits evoceert het gevoel van jongeren die wachten tot het allemaal gaat gebeuren.
Paul Jambers: Het eilandmeisje
Paul Jambers is vaak op reis. Tijdens één van zijn vele zeilreizen ontmoette hij op een niet nader bepaald eiland een jong meisje dat hem erg is bijgebleven door haar intelligentie en levenslust. Zij is de dochter van een Belgische vader en van een Chinese moeder en leeft een leven dat erg ver weg lijkt te staan van het hectische leven in Vlaanderen. Op het eiland is er geen terreurdreiging, geen jachtig leven… Het meisje gaat er helemaal op in haar boeken, het strand en haar verbeelding. Jambers maakte een kort idyllisch portret dat je uitnodigt om je even in alle rust mee te verplaatsen in haar leefwereld. Hij maakte deze korte docu samen met zijn zoon en cameraman Enno Jambers, met wie hij al jarenlang intensief samenwerkt.
Paul Jambers werd dit jaar 71 maar is nog altijd erg actief als programma- en documentairemaker. Jambers werd bekend als journalist voor het BRT-programma Panorama. In 1989 stapte hij over naar de commerciële zender VTM, waar hij de naar hem genoemde televisieserie Jambers maakte. Het programma werd later ook met veel succes in Nederland uitgezonden op RTL. In 1990 richtte Paul Jambers het productiehuis De Televisiefabriek op, dat hij in 2004 verkocht aan Eyeworks. In datzelfde jaar maakte hij de reeks Met Jambers onder Zeil, waarin hij verdiepende gesprekken voerde met bekende Vlamingen. In 2012 keerde Jambers terug naar een aantal mensen die hij in de jaren '90 portretteerde in zijn documentaires. Dat resulteerde in het programma Jambers: 20 Jaar later.
Andres Lübbert : Dying for love
De Vlaams-Chileense regisseur Andrés Lübbert is de zoon van een vluchteling die 38 jaar geleden vluchtte voor de Pinochet-dictatuur. Daardoor heeft Andres altijd een fascinatie gehad met vluchtelingenthema’s. Vorig jaar leerde hij een Syrische acteur Osama kennen op een theaterworkshop van KunstZ in Borgerhout. Ze werden bevriend en Osama werd zelfs de buurman van Andres. Deze korte documentaire gaat over het gemis aan liefde dat vele vluchtelingen ervaren en over families die het helaas moeten stellen met een sporadisch telefonisch contact.
Andrés Lübbert haalde zijn Master in de Audiovisuele Kunsten aan de Rits filmschool in 2010. Zijn documentaires werden geselecteerd voor 130 internationale filmfestivals in twintig landen, en wonnen 19 prijzen. In 2013 was hij laureaat van Vocatio, voor zijn engagement in de sociale film. Andrés vertelt vooral verhalen uit zijn interculturele omgeving: over migratie, mensenrechten, muziek. In het najaar komt zijn eerste lange creatieve documentaire uit: El color del camaleon, een productie van Offworld, in coproductie met Canvas en RTBF.
Tom Schroeder: Marcel, king of Tervuren
De Amerikaan Tom Schroeder is docent animatie aan de Minneapolis College of Art and Design. Hij maakt al sinds 1990 handgetekende animatiefilms. Zijn films werden uitgezonden over de hele wereld en wonnen in totaal niet minder dan dertig festivalprijzen. Eén van zijn meest opvallende animatiefilms speelt zich af in … Tervuren en was een stevige hit op het online videoplatform Vimeo. Die korte animatiefilm Marcel, king of Tervuren gaat over een haan die niet wou sterven. “Een Griekse tragedie in een Vlaams provinciestadje”, zo noemt Schroeder het zelf. Een verhaal ook met een merkwaardig productieproces.
Tom trouwde in 2003 met een Belgische vrouw, Hilde Deroovere. Via haar leerde hij Ann Berckmoes kennen, een goeie vriendin van haar die in Tervuren woonde. Telkens ze mekaar ontmoetten, vertelde Ann met veel smaak het opmerkelijke verhaal van haar haan, Marcel. Dat verhaal inspireerde Tom dus tot deze korte documentaire. Als Ann in 2011 bij hen op bezoek komt in Minesota, maakt hij van de gelegenheid gebruik om haar verhaal over de haan te registreren via een audio-interview. En dan begint hij daar zijn animatiefilm rond te bouwen.
Enzo Smits: It won’t be long now
Een broeierige zomeravond in een anoniem kempisch dorp. Yannis, Michael en Brent komen samen op een leeg parkeerterrein. Ze praten, kijken naar voorbijgangers, ze spelen met hun brommers. Ze wachten. Enzo Smits tracht om een gevoel te capteren dat vele adolescente jongeren kennen: ze bevinden zich in een soort van transitzone tussen jong zijn en volwassen worden. Ze wachten op het volwaardige leven en doen dat al ‘hangend’. Enzo Smits maakte daarover een trage en poëtische sfeerfilm. Wie een klassiek portret verwacht, is eraan voor de moeite. De kijker wacht mee met de adolescenten….
Enzo Smits (°1988, Geel) studeerde Audiovisuele Kunsten aan Luca School of Arts - Campus Sint Lukas Brussel. In 2014 behaalde hij zijn Master met de afstudeerfilm All We Ever Wanted Was Everything. Hij schreef ook het scenario voor de graphic novel ‘Wolven’, een samenwerking met Illustrator Ward Zwart. Het boek verschijnt eind dit jaar. Smits woont en werkt in Brussel.
Doc 7
Het geheel van de 4 reportages vormt het wekelijkse magazine, een tijdelijke vorm die verdampt omdat de delen daarna opgaan in een online luik: Doc 7. Hier zijn alle reportages met elkaar verbonden. Je kan ze opzoeken en (her)bekijken op maker, op thema en op datum. Zo speelt Doc 7 in op de mondiale tendens van docu-platformen die op zichzelf staan of die geschreven media en lineaire tv versterken. Canvas is daarvoor de ideale biotoop.