Vanaf zaterdag 6 februari op Canvas en via VRT NU
Rudi Vranckx stuurde de afgelopen maanden opnieuw een aantal van zijn ‘Nomaden’ op pad: jonge reporters die net als hij willen weten wat er in de wereld gebeurt en waarom. Deze keer kwamen ze terug met documentaires over het achtergestelde en geïsoleerde Rifgebied in Marokko, over kinderen in een Palestijns vluchtelingenkamp, over Assyrische christenen in Turkije en over de door droogte bedreigde Zambesi-rivier in zuidelijk Afrika.
Er staan vier nieuwe Nomadenreportages klaar voor februari.
In Amazigh (6/2) trekken we naar het Rifgebied in Marokko. De streek wordt al jaren achtergesteld door de Marokkaanse overheid. Journalisten zijn er niet welkom. Maar Evelyne Dierickx en Manon Duerinck slaagden er wel in. Ze filmden stiekem als toerist en kwamen zo met uitzonderlijke beelden terug. Ze moesten wel op hun hoede zijn voor de geheime diensten.
In De kinderen van Dheisheh (13/2) bezoeken we Dheisheh, een Palestijns vluchtelingenkamp in bezet gebied in de buurt van Bethlehem. Na meer dan zeventig jaar lijkt Dheisheh in niets nog op een het tentenkamp van vroeger. Het is een echte stad geworden. Nomaden Manon Goyvaerts, Louise Butter en Jana Van Brussel filmden het leven in Dheisheh door de ogen van kinderen.
In Atra (20/2) volgen we Alexandro Yaramis op reis door Turkije. Alexandro groeide op in Vlaanderen, maar heeft Assyrische roots. Samen met twee vrienden reist hij naar het oosten van Turkije. In zijn reportage Atra, wat staat voor land, wil hij alles te weten te komen over de christelijke minderheid daar, de wortels van zijn familie.
De Zambezi: levensader in nood (27/2) is een reportage van over de Zambezi-rivier, de belangrijkste bron van elektriciteit, water en vis in zuidelijk Afrika. Maar door de klimaatopwarming droogt de rivier uit. De levensader slibt toe. Klimaatjournalist Jan De Deken voer twee weken lang de rivier af met klimaatactiviste Beatrice Phiri.
Nomaden van Vranckx: op zaterdag om 20.10 u. vanaf 6 februari op Canvas en via VRT NU
Amazigh - zaterdag 6 februari
Het Rifgebied in Marokko wordt al jaren achtergesteld door de Marokkaanse overheid. Journalisten zijn er niet welkom. Maar Evelyne Dierickx en Manon Duerinck slaagden er wel in. Met een kleine camera trokken ze naar Al Hoceima. Ze filmden het leven daar en maakten kennis met de Hirak, de volksbeweging die strijdt voor basisrechten.
De Hirak ontstond in 2016. Visser Mohsine Fikri kwam toen in aanvaring met de douanepolitie. Die gooide 500 kilogram vis van de man in de vuilniswagen bij een banaal geschil. Mohsine sprong zijn buit achterna en overleed in de vuilniswagen. De douanepolitie beweert dat de man een visverbod geschonden had, maar de betogers zeggen dat Mohsine geen smeergeld kon of wou betalen.
De Hirak-beweging strijdt tegen corruptie en onderdrukking en voor ontwikkeling in de regio. Betere ziekenhuizen bijvoorbeeld. Manon en Evelyne konden stiekem vastleggen hoe erbarmelijk de situatie in de ziekenhuizen in de regio vandaag is.
Nasser Zefsafi stond aan de wieg van de protestbeweging. Hij zit in de gevangenis en ging daar al verschillende keren in hongerstaking. Evelyne en Manon konden zijn ouders spreken. “Al van bij zijn geboorte is Nasser tegen onrecht. Ze hebben hem opgepakt en zwaar laten afzien”, zegt vader Ahmed. Nasser vertelt in een audiobestand uit de gevangenis: “Ze hebben me kapotgeslagen en bespuugd. Ze gooiden me op de grond, kleedden me uit en ze plasten op mij.”
Veel Riffijnen slaan op de vlucht. Manon en Evelyne zien hoe een jongeman zich verstopt in een rijdende vrachtwagen. Zo hoopt hij in de Spaanse enclave Melilla terecht te komen. “Bijna al mijn leeftijdsgenoten zijn vertrokken”, zegt een jonge kapper. “Sommigen hebben het niet overleefd, anderen zijn opgepakt. Het enige wat ze willen is naar Europa, want hier kunnen ze niets doen.”
Een reportage van Evelyne Dierickx en Manon Duerinck – Paradocs Productions © 2021
Met steun van het Fonds Pascal Decroos