De stoere bink, sexy babe, mysterieuze zakenman, underdogfiguur , chique madam en natuurlijk de janet. Met deze figuren in de hoofdrol kan je komedie haast niet meer stuk. We maken kennis met hen op een ogenschijnlijk doodgewone dag, tijdens hun bezoekje aan de kapper. Maar dan gebeurt er een moord. Wie, oh wie is de dader? Dat mag het publiek zelf bepalen.
Het EWT opent dit theaterseizoen met de hilarische whodunit De schaar erin! Zes doorgewinterde 'Antwaerpse' acteurs brengen het langst lopende toneelstuk in Amerika naar Vlaanderen. De eigentijdse vertaling van Paul Pörtner's Shear Madness, door regisseur Frank De Kaey, richt zich helemaal op het Antwerpse doelpubliek. Dat kon de plaatselijke humor erg smaken. Toch is het stuk zeker ook voor mensen van buiten Antwerpen een bezoekje waard. Het EWT is een kleinschaliger theater dat absoluut gezien mag worden. Je komt terecht in een erg warme, knusse sfeer. De spelers bevestigen dit gevoel. Actrice Annik Pauwels laat verstaan dat ze erg gelukkig is om verbonden te zijn aan het EWT en haar medewerkers. Deze hartelijkheid is ook voor ons zeker een reden om terug te keren naar volgende EWT-producties.
Maar dat is niet het enige waarom terugkeren hoog bovenaan ons lijstje staat. De schaar erin! is een toneelstuk dat je ook een tweede keer nog zal verrassen. Het heeft namelijk geen vast verloop. Elke keer gebeuren er andere dingen en er zijn meerdere plots mogelijk. Het publiek heeft de touwtjes in handen. Zelfs de acteurs weten vooraf niet wat er komen gaat. Samen met de politie-inspecteur die het onderzoek leidt, probeert het publiek te achterhalen wie de moordenaar is. Dit is een ontzettend leuk gegeven. Er wordt een hele reconstructie van de moord opgezet. Het publiek geeft hierbij aan of de acteurs liegen of zaken verbergen. Op de scène wordt er continu geswitcht tussen vaste tekst en improvisatie. De interactie tussen het publiek en de spelers is geweldig. Zeker na de pauze kwam iedereen los. Mensen uit het publiek begonnen de acteurs uit te dagen om hen zo uit hun rol te doen vallen. Maar de maker van het stuk was het publiek steeds te slim af. Voor elke kink in de kabel die naar voren werd gehaald, was er wel een bewijs in de vorm van rekwisieten of een alibi aanwezig. Uiteindelijk moest het publiek toch toegeven dat het verhaal gewoon helemaal sluitend in elkaar zit.
Het stuk moest even op gang komen. Niet elke grap pakte even goed uit en de energie stond aan het begin van de voorstelling nog niet helemaal op punt. Dit werd echter ruimschoots goedgemaakt wanneer de interactie met het publiek begon. Dan merk je met wat voor fantastische cast je te maken hebt. Meermaals heb ik me afgevraagd hoe ze de grappen in godsnaam toch blijven verzinnen. Lachen is verzekerd!
Wie zelf mee wil speuren naar de moordenaar, kan dit nog tot 18 oktober doen bij het EWT-Theater in Deurne.
