Peter Minnebo

Anno 2018 bracht Arnout Hauben de Eén kijker naar de Zoo van Antwerpen om hem te laten genieten van de 150 jarige rijkdom. Geen avontuurlijke tochten maar een zoektocht naar verhalen, afgebakend tussen de Carnotstraat, de Ommeganckstraat , het Koningin Astridplein en de majestueuze contouren van het Centraal Station. Misschien stagneerde de stappenteller te lang op 0 of misschien kriebelde de wandelmicrobe weer? Compostela, Ten Oorlog I en II waren zijn geslaagde lange-afstandsavonturen. Een mix van verstaanbare geschiedenis, menselijke emoties en beelden die gerust collectief geheugen genoemd mogen worden. In februari start op Eén de nieuwe tiendelige productie van Arnout “ Rond de Noordzee”.

Arnout en zijn team nemen de kijker mee op een 5.000 km lange ontdekkingstocht langs een zee die meer geschiedenis heeft gemaakt dan al haar grotere Oceaan broers en zussen samen. Arnout start zijn Odyssee in Brugge om via Oostende en Pas de Calais, Engeland te bereiken. Verder trekken ze noordwaarts via Schotland , de Orkneys en de Shetland eilanden. Denemarken wordt via Noorwegen bereikt. Duitsland en Nederland zijn de laatste stadia alvorens terug in Vlaanderen te arriveren.

Handel, oorlog en ziektes, het heden en het verleden aan de hand van verrassende verhalen in de gekende, maar steeds boeiende en meeslepende Hauben stijl.

Het Frontview team waagde zich op het dek van de ijzige boot Spits op het kanaal in Leuven voor een warm en boeiend Arnout Hauben verhaal.

Waarom verhalen rond de Noordzee?

“Ik had een tante in Oostende en een neef van mijn leeftijd, als kind ging ik er vaak naartoe. Het is een plaats die veel Vlamingen aantrekt en voor mij een zekere nostalgie. Een “cremeke” eten was er steeds bij. Ik woon in de stad en een stad is beperkt van einder en zicht. De zee trekt mij aan, de vergezichten, kijken naar het water en de wolken. Ik ga er nog altijd graag naartoe.”

Compostela, Ten Oorlog I & II , het lijkt dat de rode draad van Arnout Hauben ‘steeds onderweg zijn’ is.

“De basis van wat ik doe als tv maker is de wereld verkennen, op avontuur gaan en iets ontdekken. Het begint bij je vertrek thuis en je gaat als maar verder van je voordeur naar het onbekende in de wereld. Mijn inzet : je verlaat de bekende wereld en ontdekt een heel nieuwe. En je gaat altijd een stap verder. De Noordzee is bijna een land waar verschillende volkeren rond wonen die toch veel met elkaar gemeen hebben door bv. de geschiedenis. Het DNA van ons avontuur zijn de grote en kleine verhalen. “

De Zoo was dan bijna een buitenbeentje, vrij beperkt in ruimte.

“De verbindende factor is de liefde voor geschiedenis. De Zoo speelde zich af op een terrein binnen wandelafstand ( soms een paar m2). Het middel om verrassende verhalen te brengen was beperkter. Soms moest je wachten tot er iets mis ging . Met de Noordzee kwam je vaker uit je comfortzone. Het begint enorm te regenen en je moet op zoek naar een paraplu, is daar een voorbeeld van.”

Hoe ging de voorbereiding eraan toe?

“Een immense taak. Onze tocht duurde ongeveer 100 dagen en voor de voorbereiding zeg ik altijd ,maak er maar een volledige zwangerschap van! We hebben wel een klein team van gedreven researchers. De verhalen moeten juist en boeiend zijn. Je maakt wel leute en plezier, maar je kan je niet wagen om foute dingen naar voor te brengen.”

Was Coast van de BBC een nuttige aanzet ?

“Vooral de visuele invloed. We wisten heel snel dat we niet alleen mochten berusten op het gewone camerawerk. Het in beeld brengen van de kust was zeer belangrijk. Het kijkaspect heeft ook zijn waarde. Daarom is er de inbreng van de drone fotografie. Het is een fantastisch werkinstrument. Bepaalde kustlijnen zoals The Dover Coast en de Schotse eilanden zijn bijna oerlandschappen. Kijken naar schoonheid is ook tv. BBC brengt zijn Coast op een prachtige manier in beeld.”

Nicholas Crane van Coast deed ook mee aan de continentale editie. Toen hij vanuit Duinkerke via de art-Deco badplaatsjes Braydune en Zuydcoote met hun laagbouw de Belgische kust naderde, was hij sterk negatief onder de indruk van de betonnen hoogbouw der Belgische kust. Jullie deden het in omgekeerde zin.

“Absoluut hetzelfde idee. Die blokken stoppen en 5 km verder ben je in een heel andere wereld. Idyllische badplaatsjes, maar na Duinkerke wordt de sfeer weer anders. Desolater met in zee menig wrak uit de Tweede Wereldoorlog van de Operatie Dynamo en even verder in Gravelines een bijna Sovjetachtige sfeer met de kerncentrale.”

Langs deze zijde van de Noordzee ben je precies dikwijls in aanraking gekomen met de fameuze Atlantic Wall?

“Dit was fenomenaal. Vooral in Denemarken zijn het gigantische blokken. Dit kunnen ze nooit meer wegkrijgen. In feite zijn ze wat ontdaan van de emotie. Gebruikt in een andere functie tot zelfs een domein voor spelende kinderen. Ook hoorden we in die Deense gebieden hoeveel mijnen de Duitsers geplaatst hadden. Vele Duitsers werden hier in de nasleep van de oorlog te werk gesteld als gastarbeider om de mijnen op te ruimen.

Ook aan de Britse kant WOII relicten, zoals de befaamde forten in de Thames monding. Oude ijzeren constructies op lange poten , precies reusachtige spinnen. Middenin de zee , totaal verroest maar nu door een vereniging van voornamelijk ‘oude knarren’ overgenomen om op te lappen. We zijn ernaar toe gevaren in dikke mist , was magisch , langs de ladders omhoog naar plaatsen waar soldaten in WOII geïsoleerd wekenlang verbleven ten prooi aan Duitse Stuka’s. Ze waren na de oorlog totaal uit functie tot de radiopiraten in de jaren 60 hun oog erop lieten vallen. Hier dan weer de magie van die radiozenders , terwijl men toen thuis stiekem onder de lakens naar rock & roll en Mersey beat luisterde.”

Schotland bereikte je via Berwick Upon Tweed. Speciaal stadje ? ( Is voor het in 1482 definitief bij Engeland behoorde, 13x van nationaliteit gewisseld,de lokale voetbalploeg speelt trouwens in de Schotse League)

“De verbondenheid met Brugge was hier ooit zeer groot. We vonden in een nog authentieke rode telefooncel een telefoonboek met een groot aantal Flemings in. Brugge had toen de exclusieve rechten op de Schotse wol voor hun lakenhandel en was het economisch hart van Europa.”

Shetland is ook een Britse detective serie en naar ik hier en daar hoor is ze qua locatie veel meer uitnodigend dan Hinterland ( de serie is in Midden Wales opgenomen ), dat veel meer grijs en grauw overkomt.

“De Orkneys waren voor ons al een voorbode op Shetland. Samen een heel andere wereld. Desolate gebieden waar de kracht van de elementen van de natuur worden uitvergroot. Wind = Wind en Storm=Storm! Zie ze maar gewoon liggen op de kaart, ze liggen daar echt quasi verloren. Eén der extra bestemmingen was Fair Isle, ongeveer een 50 tal inwoners en een boot die maar op specifieke dagen vaart. Enorm sympathieke bewoners. Groei hier maar eens op. Iedereen heeft een vijftal beroepen. De aantrekkingskracht van deze gebieden is mysterieus. Dicht bij, maar toch ver af. Ook hier was de drone van grote waarde. Je kon soms bijna een geheel eiland zien.”

Diversiteit in landen geeft ook diversiteit in voeding.

“Dit is een vraagje voor Philippe Niclaes, de cameraman. Hij weet alles over calorieën.”

Philippe :”We zochten zelf ons eten voor een BBQ of picknick, het was leuk om in lokale supermarktjes voeding in te slaan. De Engelse keuken was wat vettiger dan die in Scandinavië, maar het eten in Schotland en Engeland was toch beter dan we verwacht hadden. Drinks waren overal ook oké, vooral door de enorm warme zomer. We hebben wel nog nooit zoveel fish & chips gegeten.”

Fisch & chips, dan denk ik aan Grimsby. In jullie overzicht kwam deze stad er niet zo rooskleurig uit?

“Inderdaad, het heeft niet zo’n mooie indruk gemaakt. Het was vroeger een welvarende visserijstad, maar deze industrie is bijna totaal verdwenen( vooral door Europa nvdr). Nu veel armoede en drugs. Het zou uitgeroepen zijn in Engeland als slechtste plaats om te wonen. Dover heeft die bangelijke titel ook ooit gehad, maar toen we er passeerden, viel Dover toch nog wat mee. Natuurlijk een zonnestraal doet ook wonderen. We waren daar in de vorige immens warme zomer. Ook de Noren hadden nog nooit zo’n zomer gehad.”

Huiswaarts trok je van Nederland terug België in.

“Nederland kantelt meer naar het Scandinavisch model qua netheid, organisatie en iets meer regels. Wij zitten nog wat met een Frans DNA. In Noorwegen kom je dit ook tegen , soms wel wat teveel georganiseerd. We hebben ook de eigen identiteit van de Waddeneilanders wat uitvergroot. Zij zijn ook een speciaal volkje.”

Vanaf 12 februari op Eén

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Praktische informatie

Meer over