Deze week zegt Jan 'ja' tegen de vrouwen in zijn leven. Zijn zus Marleen herstelt van kanker en vraagt hem mee voor een wandeltocht. Zijn dochter Jente lapt hem er op het laatste van zijn avontuur nog bij: Jan moet en zal door een nauwe grot kruipen, een van zijn grootste nachtmerries. Daarnaast ontmoet Jan een groep dove kinderen die hem gebarentaal willen leren, belandt hij in Amsterdam en oefent hij verder met Fanfaar Fatal voor zijn benefietoptreden voor daklozen.
'Ja' tegen zijn zus
“Misschien wel de schoonste 'ja' op die zestig dagen. Soms klopt dat niet, op alles 'ja' zeggen. Soms moet je gewoon kunnen kiezen voor wat echt telt: familie.”
Zijn familie heeft Jan tijdens zijn zestig dagen 'ja' zeggen niet veel gezien. Door hem zelf een vraag te stellen, moet hij wel tijd voor hen vrijmaken. En dat doet hij met veel plezier en liefde. Als Marleen Van Looveren, zus van Jan, hem opbelt met de vraag om mee te gaan wandelen voor het goede doel, zegt hij volmondig 'ja'.
Marleen kreeg vorig jaar het slechte nieuws dat ze borstkanker had. Ondertussen is ze geopereerd en gaat het gelukkig beter met haar. Maar het was een hele schok voor Jan en zijn familie toen ze vernamen dat Marleen ziek was. Sinds haar ziekte steunt Marleen Think-Pink, een organisatie die zich inzet voor borstkankerpatiënten. Tijdens de wandeltocht ontspint zich een gesprek over ziekte en familie.
Grot onder water
Ook dochter Jente weet ondertussen heel goed dat haar vader overal 'ja' op moet zeggen. Ze heeft een plannetje bedacht om haar papa te plagen en vraagt hem om aan speleologie te doen. Jente weet hoe bang haar vader is van kleine ruimtes en kan er zelf ook van meespreken. Jan kan niet anders dan 'ja' zeggen, maar hij vraagt Jente wel om mee te gaan. Poets wederom poets.
Samen bezoeken ze de Grotte Sainte-Anne. Die grot is geen toeristische attractie. Ze staat deels onder water en je moet er op een bepaald punt tot aan je nek door water waden. Je kan er alleen onder begeleiding van ervaren speleologen naar binnen. Het werd bepaald geen walk in the park voor Jan en Jente.
“Ik ben content dat ik dat met mijn dochter heb kunnen doen. Dat ze ook heeft gedurfd om 'ja' te zeggen. Ik heb zestig dagen alleen op alles 'ja' gezegd. Ik ben blij dat ik het eens niet alleen heb moeten doen.”
Richting Amsterdam
Jan laat ook een dag aan het toeval over. “Zeg eens een kleur?” “Geel!”. Dat is genoeg om een gele auto te volgen. Een hele tijd later staan ze naast elkaar aan een rood licht, en nodigen de goedlachse Britten die erin zitten hem uit om te gaan lunchen.
Daarna rijdt Jan verder naar Amsterdam, waar hij met twee leuke meisjes naar een ochtendfuif gaat en met twee coole jongens bootjes uit de Amsterdamse grachten gaat vissen. Voor Jan het goed en wel beseft, dobbert hij zelf tussen de bootjes en de vissen.
“Het toeval is vaak zoveel schoner dan wat gepland is. Wie kan er zeggen dat hij in de Amsterdamse grachten gezwommen heeft? Ah, ikke!”
Ja Jan: op maandag 16 februari om 20.35 uur op Eén.