Jacques Vermeire is acteur, zanger, danser, cabaretier, verzamelaar in oude spullen, fulltime vader en filosoof. De komiek staat ondertussen al 43 jaar in het vak en wil niet op zijn lauweren rusten. “Ik wil zeker nog 10 jaar optreden, tot mijn 75, ik wil er blijven bij horen, ik wil met de nieuwe garde kunnen mee zijn, ik wil in België iets betekenen”, getuigt hij in het portret van Luk Alloo.
Het leven van Jacques ging niet gepaard met alleen mooie momenten. Zelf was Jacques een tijdje zwaar ziek en enkele vaste vriendinnen stierven aan slepende ziektes. “Ik heb mij verzoend met de dood, ik heb kanker overleefd, heb zware klappen gehad, shitperiodes gekend, maar ik moet door. Ik kan alle tegenslagen plaatsen, ik zet mijn oogkleppen op en probeer op mijn manier mijn verdriet te verwerken. Werken en blijven optreden helpen mij daarbij.”
“Mijn privéleven is niet evident, ik heb mijn drama’s meegemaakt. Momenteel ben ik single en ik sta open voor een nieuwe relatie, ik ben nog een jonge mens.”
Eenmaal thuis is Jacques de family man. Hij houdt ervan om de dag door te brengen met dochter Julie en zoon Maxime. “Ik heb met mijn kinderen nooit ruzie. Het zijn niet de grote studenten, maar we zien elkaar graag”, reageert Jacques. “Soms schrik ik ervan hoe serieus papa kan zijn”, legt dochter Julie uit. “Ik heb twee papa’s, de rustige normale papa thuis en die grappige man vanop het podium.”
“Ik heb de leeftijd van een bompa, maar ik heb het geluk twee tieners in huis te hebben. Ik ben wel een bezorgde vader. Ik vraag mij af wat ze later van werk zullen doen. Ik wens ze een boeiend leven toe”, filosofeert Jacques.
Na zijn humaniora studeerde Jacques in Antwerpen bewust marketing. In zijn oude hogere school betreedt Jacques nog eens het podium van de polyvalente zaal. “Ik wilde iets achter de hand hebben”, zegt hij. “Op school trad ik al op voor de leerlingen en ik trad al op mijn 16de op voor de scouts en de vrouwenbond en de kaartclub. Ik hield er rekening mee dat mijn carrière in de showbizz eindig zou zijn. Dus economie was mijn plan B. Ik wilde ook een tijdje leraar worden, maar ik was te dom, ze hebben mij gebuisd in de Normaalschool. Leraar zijn is ook performen, les geven aan dertig leerlingen is een vorm van optreden.”
Alloo neemt Jacques op een trip down memory lane ook mee naar de Abdij van Averbode. “Tijdens mijn humaniorajaren bezocht ik met mijn medestudenten de abdij”, reflecteert Jacques. “Dat ene bezinningsweekend was een keerpunt voor mij. Zelfs 50 jaar later blijft het in mijn hoofd spelen. Hier hebben klasgenoten mij gezegd dat ik naast mijn schoenen liep, arrogant was en een dikke nek had. Ik was daar kapot van.”
Alloo rijdt Jacques naar zijn stad Mechelen waar ze samen het oud Mechels Miniatuur Theater en zijn oud snoepwinkeltje bezoeken. Jacques toert momenteel samen met Walter Grootaers, Kurt Van Eeghem en Gerty Christoffels door Vlaanderen met de theatershow De 3 Wijzen. En daar blijft Jacques de smoelentrekker die van het publiek geniet.