Lady Linn & Her Magnificent Seven brengen hun langverwachte nieuwe album MIDNIGHT SUN uit, een muzikale reis door de nacht vol improvisatie, warmte en verrassingen. De titel verwijst zowel naar het zeldzame natuurfenomeen van de middernachtzon als naar de legendarische jazzcompositie van Lionel Hampton, die op het album een frisse en persoonlijke interpretatie kreeg. Met elf nummers die jazz, rock, pop, elektronica, gospel en house samenbrengen, viert de band het spel tussen licht en donker, vrijheid en muzikaal samenspel.
Frontview Magazine had een weekje na de release afspraak met Lady Linn in de Music Mania Gent tussen de vinyls, tijdens de soundcheck voor de showcase aldaar later op de avond. Tijdens het interview kwamen de muzikanten één voor één met hun instrumenten binnenwandelen, ietwat beregend en verwaaid, want buiten woedde storm Benjamin. Naar buiten kijkend over de vinyl platenbakken, zien we alleen maar mensen met omgekeerde paraplu’s passeren.
Allereerste indruk bij het opleggen van de nieuwe plaat, je waant je tussen de muzikanten.
“Aan de live sound is hard gewerkt door producer Frederik Segers, oorspronkelijk onze gitarist. Alles is live opgenomen bij Rockstar Recordings in Niel. Er werden een paar takes van elk nummer opgenomen, de allerbeste zijn weerhouden en dat voel je op het album.”
Het album is een ode aan de nacht, ook de dualiteit tussen licht en donker speelt.
“Het nummer ‘Midnight Sun’ nam ik ooit op met componist en pianist François Glorieux. Zo heb ik het nummer leren kennen. Er is een bekende versie van Stan Kenton en June Christie. Het nummer is in mijn achterhoofd blijven hangen. Nu het thema ‘nacht’ aan bod kwam, was dit een ideaal nummer om in het album op te nemen.
‘Midnight Sun’ staat voor de aanwezigheid van de zon gedurende de hele nacht in het hoge noorden. Het wordt eigenlijk geen nacht tijdens de nacht. Ik vond het een mooi beeld.
De nacht blijft interessant voor mij om over te zingen. Eigenlijk kwam het idee van mijn goede vriend Gustaph, toen we samen in Parijs vertoefden.”
Over het albumcover postte u op Facebook: “de achterzijde is ook mooi”.
“De bol is origineel de iris van een oog, welke de maan voorstelt. Het ontwerp is van Maïté Jane en Jeroen Lommelen (man van Gustaph) is de fotograaf. Hij heeft fotoportretten van mij gemaakt en met die foto’s ben ik naar Maïté gegaan. Zij heeft de foto verwerkt tussen de bomen, de maan en de wolken.
Het albumcover is analoog gemaakt als een soort collage, volgens het cyanotypie-principe. Er wordt gewerkt met inkt op een foto en vervolgens verdwijnt de foto. Door gebruik van UV-licht krijg je verschillende versies. In deze finale versie kwam ik er het beste door. De beelden vertalen de nachtelijke sfeer met het blauw van de cyanotypie.”
Het zijn allemaal nummers van artiesten, waar u een zekere bewondering voor hebt.
“Inderdaad, maar ze moesten wel allemaal iets met de nacht hebben! “ (lacht) Er zijn zoveel mooie songs op de wereld. (Lady Linn werpt ondertussen een blik op een album van de Amerikaanse rockband Creedence Clearwater Revival in de platenbak)
Hoe wou u de songs persoonlijk neerzetten?
“Het zijn allemaal nummers met een thema, songs waar ik een band mee heb. Ik wou vooral dat deze plaat het speelplezier van The Magnificent Seven en mezelf weergaf. Ik wou mij laten gaan als zangeres, als uitvoerder. Met eigen nummers is het soms moeilijker om daarvan los te komen. Ik zing heel graag jazz. Dat gevoel ga ik meenemen naar een volgende plaat. Ik wist vooraf dat ik dat gevoel zou ervaren bij het zingen van deze nummers.”
De songs zijn allemaal interpretaties van jazz, rock, pop, electro, gospel en house met ruimte voor improvisatie en dialoog.
“Je gaat die nummers niet letterlijk coveren maar het opzet was dat je durft experimenteren en durft melodieën toe te voegen.”
Klassieke 60’s en 70’s rock komt aan bod, maar u bent zelf een kind van de jaren ’80.
“Mijn ouders zijn van de jaren ’60 en ik ben deels opgegroeid met die muziek. Verder naar de jaren ’80, Prince…daar ben ik ook wel zot van en niet te vergeten ‘I Don’t Wanna Dance’ van Eddy Grant op mijn allereerste plaat! In elk decennium zijn er wel nummers die ik graag hoor en ik denk dat dit representatief is op dit album.”
‘One Of These Nights’ van Eagles was een lievelingsnummer van uw mama.
“Toen mijn mama aan de Universiteit Gent studeerde, zat ze met papa op café en toen werd dat nummer veel gedraaid. Zelf heb ik ook albums van Eagles, en heb documentaires bekeken. Grappig is dat ze altijd wat gefrustreerd waren en nooit écht blij, omdat hun muziek niet ruiger klonk zoals The Stones.”
‘Night Air’ van Jamie Woon en specifiek het album Mirrorwriting heeft veel voor u betekend. (sublieme live versie op BBC Sound 2011)
“Ik heb het nummer leren kennen via DJ Red D, waarmee ik al 20 jaar house mee samen zing. De Jamie Woon-stijl lag daar wat tussen, pop maar ook elektronisch. Jamie Woon is een artiest die ik bewonder, ooit was ik een groupie! (lacht) We hebben lang gezocht naar een geschikte versie. Tijdens de repetities vonden we niet echt iets. Uiteindelijk speelde mijn man Filip een baslijn thuis, die ik onmiddellijk opnam, want zijn eerste idee is meestal het beste. Verder is er een effectenbakje gebruikt op de vocals zodat er toch een link is naar het elektronische.”
En de lyric “darkness fills my heart with calmness” past perfect in het themaplaatje van het album.
“Ongelofelijke songtekst!”
En dan de blazers en de piano in ‘A Night To Remember’…
“Ja, een disco nummer van Shalamar (1982). Elke keer ik het hoor, word ik happy! We hebben het jazzy en groovy gehouden.”
Het nummer hebt u niet zomaar gecovered, maar iets van uzelf eraan toegevoegd.
“Dat is wat jazz-artiesten doen. Dit album is geen coverplaat , maar een jazzplaat met interpretaties. Dat is wat ik wilde bereiken, dat mensen verrast werden van die versies.”
En zoveel soul gelegd in ‘The Night The Lights Went Out In Georgia’.
“Best een heftig nummer om te zingen, waarin ik me volledig heb laten gaan en dat ik het ook gedurfd heb. Mijn band geeft me vaak live de kracht om dingen te zingen die ik normaal in de studio dan toch niet durf of niet bereik. Op dit album voel ik dat ik dat wel kan.
Ik vind het een fantastisch nummer. Dat komt omwille van de toer ‘Murder Ballads’ met Gregory Frateur, Stijn Meuris(zang), Thomas Vanelslander (gitaar), Bart Van Lierde (basgitaar) en Karel De Backer (drums). We zochten allemaal nummers rond het thema moord. Dit nummer was in mij opgekomen, een jaren ‘60 nummer van Vicki Lawrence. De lyrics lijken echt een soap, precies een aflevering van Dallas. Het verhaal is eerder grappig, omdat het zo overdreven is, een écht roddelverhaal. ”(vertelt sappig het verhaal in het kort in soapstijl) Vree goe verhaal!”
‘Round Midnight’ was het eerste jazznummer dat u leerde kennen.
“Ik heb het nummer als ingangsexamen aan het conservatorium gebruikt. Ik zing het nog altijd héél graag.
Het is vooral een plaat voor onszelf, want het doet veel deugd aan de groep!”
‘Move Your Body’, mijn persoonlijke favoriet, een brug tussen jazz en house? With house, you can’t go wrong!
“Ook mijn favoriet. Ik vind dat jazz en house veel gemeen hebben. Als ik met Red D optreed, ervaar ik veel vrijheid, soms ook improvisatie en dat gebeurt in jazz ook. Dat wil ik met mijn band bereiken.
Marshall Jefferson uit Chicago heeft die beat ontwikkeld door te experimenteren met een drumcomputer. Hij heeft eigenlijk het genre uitgevonden. Het origineel klinkt bijzonder goed, door die eenvoud en die groove, dat is waar het in house om draait. Ik vond dat er een house-song op deze plaat moest staan, omdat ik ook vaak ’s nachts zing met Red D. Voor mij is nacht gelinkt met house, dance, elektronische muziek. Hij zingt: ‘Gotta have house, music, all night long’.”
Het tijdstip van componeren, ook te correleren met de nacht?
“ ‘Nocturne’ van mijn vorig album is ’s nachts geschreven. ‘The Beat’, welke we zullen spelen op het releaseconcert, gaat over uitgaan ’s nachts en op zoek zijn naar de liefde. Heden schrijf ik meer overdag, gezien de gezinssituatie. De nacht inspireert, je bent alleen.”
Even de romantische toer op met Theme From ‘Middle Of The Night’ (1959) van Nina Simone. Ik hoor ‘to breakfast with the moon’.
“Mooie tekst toch en die stem van Nina Simone met een prachtige orkestratie. Op mijn 2e album No Goodbye At All (2011) staat een nummer ter ere van Nina Simone, ‘Nina’. Ik heb trouwens ook een metekindje Nina, dochtertje van mijn zus. Ik had misschien ook de naam Nina kunnen hebben, grappig! Het nummer klinkt zeer plechtig en geheimzinnig.”
Lady Nina!
“Stel u voor! (lacht) Maar ik ben blij met Lien hoor!”
‘Stangers In The Night’ brengt u bij uw grootvader.
“Mijn pepe legde vooral swingjazz op met big bands zoals Benny Goodman, Glenn Miller en Frank Sinatra.
Mijn lievelingsnummer van Sinatra is ‘The World We Knew’. Wist je dat Sinatra eigenlijk ‘Strangers In The Night’ haatte? Hij vond het een mottig nummer. (lacht hartelijk) en dat is zo’n mooi nummer.”
Met het 6e middelbaar zongen we met enkele vrienden, een beetje zatjes weliswaar van de dure Rijnwijn, ‘Strangers In The Night’ op de oever in Sankt Goarshausen.
“Het is een cliché, maar je moet er eens écht naar luisteren. Het wordt soms te snel in de kast gezet wegens te bekend.”
Het stuurt naar verbondenheid, je kan het makkelijk samen zingen, iedereen kent het.
Binnen enkele uurtjes heeft er hier in de Music Mania Gent tussen de vinyls een showcase plaats, al een tipje van de sluier?
“We spelen ‘Move Your Body’, ‘Night Air’, ‘The Night The Lights Went Out In Georgia’ en ‘One of These Nights’.
Andere muzikale plannen?
“Ondertussen heb ik al 12 nummers klaar voor mijn volgende plaat, eigen werk.”
Weldra het releaseconcert in de Handelsbeurs Gent op 10 november
“Het wordt een groot feest, en met als voorprogramma Tomas Casella.
En na het concert organiseren de studenten van het conservatorium Gent een jazz-jam sessie, dit wordt heel bijzonder.“
(ondertussen werd een muur van Midnight Sun albums opgebouwd als achtergrond voor de showcase)
MIDNIGHT SUN is verschenen op 17 oktober 2025, en wordt op 10 november feestelijk voorgesteld tijdens een releaseshow in de Handelsbeurs in Gent. Een album dat de nacht tot leven brengt en je op een onvergetelijke muzikale reis trakteert.
Meer info: www.ladylinn.be