Van 27 september tot 4 oktober 2013 loopt de 28e editie van het Internationaal Festival van de Franstalige Film van Namen. Elk jaar zet het FIFF iemand uit de Franstalige filmwereld in de kijker. De voorbije jaren kreeg het festival bekende artiesten te gast zoals Jean Rochefort, Philippe Noiret, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont, Sandrine Bonnaire, Emmanuelle Béart, Kristin Scott Thomas, Isabelle Huppert, Elsa Zylberstein, Ariane Ascaride en Benoît Magimel.
Josiane Balasko in Namen
Voor deze 28e editie mag het FIFF de Franse actrice en cineaste Josiane Balasko ontvangen! Al in 1986 was Josiane Balasko in Namen te gast voor de eerste editie van het Festival. Ze kwam er « Nuit d’ivresse » voorstellen van Bernard Nauer, waarin ze aan de zijde van Thierry Lhermitte speelde. 28 jaar later komt ze terug met een indrukwekkende filmografie, zowel als actrice, als als cineaste.
Het Festival vroeg haar drie eigen films te kiezen en twee langspeelfilms die haar carrière gemarkeerd hebben. Josiane Balasko maakte de volgende keuze : « Absolument fabuleux » van Gabriel Aghion, « Cette femme-là » van Guillaume Nicloux, « Demi-sœur » van Josiane Balasko en ook « La Fée » van Dominique Abel en Fiona Gordon en « De helaasheid der dingen » van Felix Van Groeningen.
Er wordt ook een ontmoeting van Josiane Balasko met het publiek georganiseerd op donderdag 3 oktober om 17u15 in cinéma Eldorado, zaal 2. Deze ontmoeting is voor iedereen vrij toegankelijk. Nadien zal de actrice en cineaste haar nieuwe film « Demi-sœur » voorstellen, om 18.15u in cinéma Eldorado, zaal 1.
Een stevig gevuld parcours
Half jaren zeventig trad Josiane Balasko tot het team van Splendid, toen ze er Valérie Mairesse verving. Ze verscheen voor het eerst op het scherm in 1973 in « L’An 01 » en kreeg een eerste belangrijke rol in « Les Petits câlins » van Jean-Marie Poiré (1978). Ze was een anti-sexsymbool en raakte, net als haar vrienden van Splendid, bekend dankzij het succes van Patrice Leconte « Les Bronzés » (1978), nadien « Les Bronzés font du ski » (1979), en ook « Le Père Noël est une ordure » van Jean-Marie Poiré (1982). In 1981 schreef ze samen met Jean-Marie Poiré het scenario van « Les Hommes préfèrent les grosses », een eerste publiek succes buiten Splendid. Van « La Smala » (1984) tot « Nuit d'ivresse » (1986), vaak vertolkte Josiane Balasko het personage van "een ordinaire vrouw die extra-ordinaire dingen beleeft". In 1989 speelde ze op vraag van Bernard Blier de rol van een secretaresse voor wie Depardieu de mooie Carole Bouquet verlaat in « Trop belle pour toi », één van haar meest memorabele prestaties. De actrice kreeg nadien tal van karakterrollen : van een hevige militante in « Tout le monde n'a pas eu la chance d'avoir des parents communistes » (1993), tot een pathetische alcoholiste in « Un crime au paradis » (2001). In 2003 wist ze opnieuw te verrassen toen ze in de huid van een gekwelde vrouwelijke agente kroop in « Cette femme-là », een thriller van Guillaume Nicloux, waarvoor ze een César-nominatie voor Beste Actrice kreeg.
Nadien speelde ze Marguerite Duras in « J'ai vu tuer Ben Barka » (2004), een beroemde psychoanalyste in de televisiefilm « Françoise Dolto, le désir de vivre » (2008) en een discrete, teruggetrokken concierge in « Hérisson » (2009), een boekverfilming van Muriel Barbery. Josiane Balasko heeft voor deze karakterrollen de komedie niet ingeruild: ze acteerde voor Gabriel Aghion (« Absolument fabuleux », 2001), Gérard Krawczyk (« La Vie est à nous ! », 2005 of « L'Auberge rouge », 2007), Jean-Michel Ribes (« Musée haut, musée bas », 2008), Gabriel Julien-Laferrière (« Neuilly sa mère ! », 2009), Guillaume Nicloux (« Holiday », 2010), Djamel Bensalah (« Le Raid », 2002 ; « Beur sur la ville », 2011) en Alexandra Leclère (« Maman », 2012).
Vanaf midden jaren tachtig ontdekte Josiane Balasko een nieuw talent in regie. Haar eerste twee opussen, « Sac de nœuds » (1985) en « Les Keufs » (1989), getuigen van een sterk anticonformisme en zin voor sociale satire. Maar pas met haar vierde langspeelfilm, « Gazon maudit » (1994), over een lesbisch thema, oogstte ze algemene bijval van pers en publiek , en won ze de César Beste Scenario in 1995. In elk van haar films speelde ze kleurrijke personages, om nadien twee van haar theaterstukken met succes op het scherm te brengen : « Un grand cri d'amour » (1998) en « L'Ex-femme de ma vie » (2005), en tot slot in 2008 haar roman « Cliente », verschenen in 2005, te verfilmen.
In 2012 was ze nog moeder van Clovis Cornillac in « Mes héros » van Eric Besnard, met Gérard Jugnot en Pierre Richard, en in 2013 regisseerde ze « Demi-sœur », waarin ze haar oud-collega van Splendid terugvond: Michel Blanc.
Info : www.fiff.be