Weinig operacomponisten konden met hun muziek de emoties zo beroeren als Giacomo Puccini (1858-1924) en weinig opera’s vinden zo vlot hun weg naar het hart als zijn tragische drama ‘La Bohème’. Met ‘La Bohème’, zijn vierde opera, openbaarde Giacomo Puccini zich als een opvallend originele componist en beleefde hij zijn internationale doorbraak. ‘La Bohème behoort tot de absolute meesterwerken in de Italiaanse opera en vertelt in een opeenvolging van prachtige scenes, een passioneel en tijdloos verhaal over arme Parijse kunstenaars die zich verliezen in de kunst en de liefde. Het werk bevat enkele van de meest memorabele aria’s uit het operarepertoire, zoals ‘Che gelida manina’, ‘Mia chiamano Mimi’ en ‘Quando m’en vo’, alsook het duet ‘O soave fanciulla’. Het is dan ook met recht en reden één van de meest opgevoerde opera’s ter wereld.
Music Hall Classics brengt op 22 december 2018 ‘La Bohème’ in een verrassende, hedendaagse arenaversie In Vorst Nationaal. Het verhaal wordt geactualiseerd en tijdloos gemaakt. Deze 'La Bohème' verheerlijkt de mythische filmkoppels die, gelijk aan de originele protagonisten Mimi en Rodolfo, ook een tragisch lot hebben gekend: Romy Schneider en Alain Delon, James Dean enNathalie Wood, Jean Seberg en Jean-Paul Belmondo. Je mag je verwachten aan absolute topzangers en een grootse, moderne en tegelijk poëtische enscenering, in indrukwekkende decors van de internationaal gelauwerde operadesigner Dan Potra. Tickets & info ‘La Bohème’: www.30jaarmusichall.be
Het verhaal
In de opera ‘La Bohème’ uit 1894 vertelt Giacomo Puccini – die met dit stuk zijn internationale doorbraak beleefde – op een meesterlijke manier het verhaal van vier bevriende kunstenaars in het 19de-eeuwse Parijse Quartier Latin. Samen proberen zij de koude winter te overleven. Ze hebben aan alles te kort en toch koesteren ze hun bestaan als bohémiens. Vanuit hun stamkroeg Café Momus laten ze hun idealen op de wereld los. Tussen de poëet Rodolfo en het buurmeisje Mimi ontbrandt op een koude avond de grote liefde, die natuurlijk in gevaar komt. Als ze weer tot elkaar komen is het te laat. De doodzieke Mimi zal sterven in zijn armen. Aan de hand van de aangrijpende liefdesgeschiedenis van Mimi en Rodolfo – een onmogelijke en tragische liefde – beschrijft Puccini ook de harde levensomstandigheden van de arbeidersklasse en de pompeuze ontevredenheid van de bourgeoisie.
Het kan haast niet anders of Puccini moet inspiratie hebben geput uit zijn eigen studentenleven in Milaan. Hij leefde daar in dezelfde armoede zoals hij die laat zien in deze opera.
Puccini toont zich ook hier met zijn beeldende muziek en luisterrijke partituur de schilder van het echte leven, zoals geen enkele andere operacomponist dat kon. Muziek die gloeit als de wangen van Mimi.