Op vrijdag 10 januari verschijnt ‘Heads of Woe’, het eerste full-album van de Belgische indie-rockgroep Geppetto & the Whales.
Het nummer ‘1814’, een donkermooi liefdeslied gebaseerd op een waargebeurd fascinerend oorlogsverhaal, is de eerste single die vanaf vandaag meteen beschikbaar is op iTunes: http://smarturl.it/iTunesGeppetto1814 . De single kreeg gisteren zijn première in het Studio Brussel programma ‘Select’. Beluister ‘1814’ hier: http://youtu.be/t_L51G85918
‘Heads Of Woe’ werd deze zomer opgenomen in studio La Chappelle in Waimes en geproduceerd door de Amerikaanse producer Thom Monahan (o.a. Devendra Banhart) die voor 6 weken uit L.A. overgevlogen werd. Het album volgt twee jaar na de finaleplaats van Geppetto & The Whales in Humo’s Rock Rally en anderhalf jaar na de release van de EP ‘People Of Galicove’ die met de uitstekende singles Juno (5 maanden dagrotatie op Studio Brussel, Radio 1 + 6e plaats in ‘De Afrekening + 3e plaats in VOX) en Duquesne’s Horse (14 weken Afrekening Studio Brussel) erg goed onthaald werd door pers en publiek.
Wie Geppetto & The Whales live aan het werk wil zien kan terecht op enkele try-out concerten en het showcasefestival Glimps waar de band de nieuwe songs voor het eerst zal brengen.
Zanger Sander Sterkens geeft tekst en uitleg over single ‘1814’:
“Een half jaar geleden heb ik via een transcriptie een dagboek teruggevonden dat geschreven werd tussen 1804 en 1814 door een man, Willem Kenis, die ook in Loenhout woonde, het dorp waar ik ben opgegroeid. In die periode had Napoleon België veroverd en zocht hij extra strijders voor zijn verdere veldtochten. Deze recruteerde hij onder andere uit België. Willem, die net op het punt stond met zijn grote liefde te trouwen, moest onder dwang mee met de troepen van Napoleon. In zijn dagboek beschrijft hij vervolgens hoe hij tien jaar lang meetrok met de gedoemde oorlogsmacht van de Keizer.
In 1812, bij een veldslag in Mohilew, schieten de Russen het paard onder Willem dood. Hij valt en wordt krijgsgevangen genomen, samen met een goede vriend van hem. In erbarmelijke omstandigheden wordt hij diep in Rusland meegevoerd. Enkele keren probeert hij te ontsnappen maar dat draait enkel uit op een zwaarder rantsoen. Tot hij op een bepaalde dag, in de zware winter van 1812, getroffen wordt door een zware ziekte. Zijn goede vriend probeert voor hem te zorgen maar ook hij wordt daardoor ziek. Uiteindelijk takelt de vriend sneller af dan Willem en de Kozakken zien geen andere uitweg dan hem voor de honden te gooien, voor de ogen van Willem die het verdriet niet verwerkt krijgt. Daarna wordt Willem zelf zo ziek dat hij niet meer in staat is zijn dagboek te onderhouden, zijn einde lijkt nabij.
Toevallig belanden ze op dat moment in een dorp aan dat pas gesticht is door een rijke weldoener. Deze man krijgt medelijden met de arme Loenhoutenaar en plaatst hem onder zijn hoede. Willem geneest en wordt verplicht les te geven aan de kinderen van de rijke man. Dit doet hij 2 jaar lang en hij kweekt er een goede band met de familie (Een Stockholmsyndroom avant la lettre). Toch blijft de hunkering naar zijn grote liefde en familie groot. Te groot. Met spijt in het hart steelt hij in 1814 een paard en een kar van de familie en hij vertrekt vroeg in de ochtend voor een tocht van 7000 kilometer vol ontbering.
Bij zijn aankomst thuis beschrijft hij hoe zijn moeder helaas is overleden maar zijn grote liefde nog steeds op hem wacht. “Een eerlijk prachtig moment”, omschrijft hij het. Het is dit specifieke moment dat ik probeer te vatten in 1814. De tekst heb ik bewust abstract gehouden met die reden dat het mij leuker lijkt als mensen zich kunnen herkennen in een 200 jaar oud verhaal.”