@Kinepolis Antwerpen
Everybody Happy, een titel dat meteen doet denken aan geluk, maar niets is minder waar. Het vertelt het verhaal van Ralph Hartman, een stand-up comedian die al jaren aan de top staat, maar na een scheiding in de put geraakt. Lachen op het podium, maar vanbinnen wenen van verdriet. Iedereen houdt wel al eens een masker op, iedereen kent het ‘fenomeen’ een duiveltje en/of engeltje op uw schouder hebben, maar wat als dat mannetje in je hoofd plots echt wordt? Wat als je die stem in je hoofd plots kunt zien? Wat als je hem niet meer uit je leven krijgt? Ralph Hartman (Peter Van den Begin) ziet zijn Anderman (Jeroen Leenders) constant en krijgt hem maar niet uit zijn hoofd, niet uit zijn bed, niet uit zijn zalen, niet uit zijn leven… Hoe hard hij ook probeert, Anderman volgt hem overal.
Binnen enkele dagen is het de comedy Royal. Een belangrijke TV-show waar de stand-up comedians van manager Big Bozo (Josse de Pauw) elk jaar mogen aan meedoen. We maken kennis met Olaf Benz (Rik Verheye), een ietwat arrogante jongeman, die zichzelf beter waant dan de grote Hartmann. Zijn bijna grootste fan, Farouk (Kamal Kharmach), een nog jongere comedian die nog maar juist begint, maar het al duidelijk goed te pakken heeft. En last but not least Laura Maris (Barbara Saraffian) een al wat oudere verschijning, die nog steeds iedereen aan het lachen krijgt. Maar kan ze ook de pretlichtjes terugbrengen in de ogen van Hartman? Ook Laura ziet het stemmetje in haar hoofd (gespeeld door Veerle Malschaert) en begrijpt onbewust perfect wat Hartman doormaakt. Naast deze topcast kregen Leen Dendievel (als Julie), Ivo Pauwels (Hubert Hartman), Mark Verstraete, Hilde Heijnen, Jef Demedts, Johan Knuts en Sofie Hoflack ook een rol in de film, al verklappen we nog niet van iedereen wat of hoe…
Vorige donderdag, 22 september, ging de film in première in Kinepolis Antwerpen. Eerder mocht hij al het Filmfestival van Oostende openen. Wij gingen alvast een kijkje nemen!
Het mooie aan de film is dat hij een maatschappelijk thema brengt, op een zeer knappe manier. Als je zelf met het probleem kampt, kan de film sterk confronterend zijn. Maar ken je iemand met het probleem, dan kan het je veel inzichten bieden. Ook voor diegene die het probleem op zich nog niet kende, kan de film zeer leerrijk zijn. Ook al had het een iets zwaarder thema, door de comedy, de woordspelingen, en nog tal van andere dingen zat er toch humor in de film. Met de humor slaagden ze erin om de film toch luchtig genoeg te houden, dat er toch af en toe kon gelachen worden tijdens en na de film. Regisseur Nic Balthazar bracht na Ben X en Tot Altijd hier weer een mooi pareltje naar boven. Triggerfinger herschreef J’aime la Vie van Sandra Kim tot een ietwat donkerdere versie zodat het de ideale soundtrack van de film werd. Knap werk van cast en crew!
De film speelt vanaf woensdag in de bioscopen.
