Uit op 28 Januari via Provogue Records/Mascot Label Group

Vandaag, met de release van de single 'I Want My Crown' met Joe Bonamassa, neemt blueslegende en gitarist Eric Gales zijn rechtmatige plaats aan het hoofd van de blues-rocktafel en konidgt hij 'Crown' aan. Zijn carrièrebepalende nieuwe album, dat op 28 januari verschijntvia Provogue Records/Mascot Label Group. Op 'Crown', geproduceerd door Joe Bonamassa en Josh Smith, is Eric open als nooit tevoren, deelt hij zijn worsteling met drank- en drugsmisbruik, zijn hoop op een nieuw tijdperk en zijn persoonlijke reflecties over racisme. De nummers op 'Crown' worden geleverd met helderheid en bevatten Eric's persoonlijke ervaringen en hoop op positieve verandering. Dit is Eric op zijn meest gedurfde, compromisloze politieke en onwankelbare zelfverzekerde manier.

De eerste single van het album, het slinkse 'I Want My Crown', opent met een fanfare van elegante leadgitaarvirtuositeit voordat het wegglijdt in een funky groove. Hier zingt Eric met speelse bravoure over eindelijk zijn verdiende loon en geeft hij tegelijkertijd zijn zelf-saboterende verleden toe. Clean en gefocust met gitaar in de hand, hij kijkt naar de kroon en gaat ervoor, vechtend tegen de krachtpatser bluesstrijder Joe Bonamassa in een Rocky-achtig episch gevecht. Triomfantelijke blazers stimuleren de opwinding terwijl het paar een spervuur ​​van adembenemende blues-shreds ontketent.

Eric Gales is een bluesgigant. Meer dan 30 jaar en 18 albums is zijn passie voor de muziek en zijn grenzeloze verlangen nooit afgenomen, zelfs niet toen zijn eigen licht gedimd werd vanwege zijn innerlijke strijd. Sinds 1991 heeft de in Memphis geboren gitarist een pad gebaand en de blues nieuw leven ingeblazen met een virtuositeit en rock-swagger, waardoor hij werdt gezien als de tweede Jimi Hendrix. Hij was een wonderkind met een bodemloos talent en een felle vastberadenheid, en op 16-jarige leeftijd bracht hij zijn debuut 'The Eric Gales Band' uit op Elektra Records. Hij heeft veel lof gekregen van gitaristen zoals Joe Bonamassa, Carlos Santana, Dave Navarro en Mark Tremonti.

Het verhaal achter ‘Crown’ dateert uit het begin van de jaren negentig, toen Eric en Joe als tieners allebei werden geprezen als blueswonderkinderen en fakkeldragers. Het paar ging door met verschillende levens en carrières, maar het volledige potentieel van Eric werd belemmerd door zijn problemen met drugsmisbruik, en in 2009 bereikte Eric de bodem en kwam hij vast te zitten voor drugs- en wapenbezit. Eric en Joe kwamen weer bij elkaar in 2019, toen Joe Eric uitnodigde om met hem op het podium te spelen tijdens een toegift van een bluescruise. Het was de eerste keer in 25 jaar dat de jongens samen op het podium speelden, en het is sindsdien uitgeroepen tot een van de meest explosieve gitaarduels ooit, met meer dan 3 miljoen plays op YouTube.

“Er was altijd een broederschap tussen ons. Toen we weer contact hadden, zei Joe tegen me: 'Je bent een badass gitarist; het is jouw beurt om aan de tafel plaats te nemen en je kroon te claimen', herinnert Eric zich. Kort na hun epische jam benaderde Eric Joe om zijn nieuwe album te produceren. "We huilden toen we erover spraken, Hij zei: 'je hebt geen idee hoe lang ik op je heb gewacht, nu ga ik mijn deel doen om je op te tillen waar je hoort te zijn.'"

Op 'Crown' stapt Eric op om zijn plek te claimen. De plaat is eclectisch maar samenhangend. Met verzekerd en authentiek kunstenaarschap tovert Eric de uithoeken van de blues, rock en daarbuiten. De 16 nummers van de plaat spelen zich af als 13 nummers plus 3 instrumentale - en deze kleine jams zijn juweeltjes. De nummers op 'Crown' zijn mede geschreven door Eric, Josh en Joe, en bevatten bijdragen van LaDonna Gales en topsongwriters zoals Tom Hambridge, James House en Keb Mo. Het album werd opgenomen in Sound Emporium Nashville, en overdubs werden gedaan bij Ocean Way Nashville en Earthtone Studios in Greensboro, NC.

‘Crown’ werd in een tragedie gesmeed, maar stijgt triomfantelijk. De dag voordat Eric naar L.A. afreisde om met Joe en Josh te werken, hoorde hij het nieuws over de moord op George Floyd. "Toen ik er tijdens de preproductie met Joe en Josh over begon te praten, kwamen er rauwe en zenuwachtige emoties uit me en Joe krabbelde alles op papier", herinnert Gales zich. “Deze liedjes kwamen uit die ontboezemingen. Ze gaan over mijn leven en wat er op dit moment in de wereld gebeurt. Toen het tijd was om te zingen, moest ik pauzes nemen tussen de zang om te huilen en het eruit te laten. Ik deelde mijn ervaringen als zwarte man en mijn persoonlijke worstelingen. Dit ben ikdie de wereld laat weten wat ik heb meegemaakt."

De reis van het 'Crown'-album is opwindend en, net als het leven van Eric, slingert het zich door momenten van overwinning en kwetsbaarheid. Onderweg deelt Eric zijn verhaal en zijn gevoelens via de blues. Hij zegt: “Als ik speel, is de kern altijd de blues, en op dit album gaan we door een themapark van de blues en verkennen we alle soorten blues. We bezoeken de carrousel, de botsauto's, de waterattracties en we komen er allemaal met een glimlach uit.'

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Meer informatie
Meer over