Yevgueni ?!
Een groep die tussen wal en schip valt ? Waar en hoe moet ik ze plaatsen ? Een kruising van Clouseau en de Kreuners ? De nieuwe Raymond vh.Groenewoud ? Vele vragen over hen speelden al lang in mijn hoofd. Door de nieuwste CD en de hernieuwde positieve aandacht wou ik in hun materiaal duiken en hen beter leren kennen. De impuls kwam er na het optreden van Hannelore Bedert in Gent, want daar heb ik enorm van genoten. Sinds dan ben ik mijn appreciatiedomein aan het uitbreiden naar nederlandstalige pop en rock.
De fans zullen het mij hopelijk niet kwalijk nemen dat ik kritisch ben tegenover hun vroegere werk. Een aantal nummers kan ik smaken waaronder "Welkenraedt", "Nieuwe meisjes" en natuurlijk het lied met mijn naam "Sara". De rest vond ik wat vlakjes, inhoudloos, te veel teren op hetzelfde thema. Maar sinds de CD "Van hierboven" kan ik hen meer smaken, het is levendiger, beter geproduced, eigentijdser, ...
Uitverkocht weken op voorhand
Yevgueni heeft zeker niet moeten inboeten aan fanbase en belangstelling want het lang aangekondigde concert in de AB was al snel uitverkocht. Of was het uit nieuwsgierigheid zoals met zo vele bands uit de jaren 2000 die een revival mogen beleven?
Open mind, en positief gestemd vertrek ik richting Brussel en laat het allemaal op me afkomen.
850 mensen in de Box van de AB en je weet dat het gaat stomen. Het eerste nummer heb ik gemist omwille van te laat door een treinvertraging, grrr... Het tweede nummer was "Kom met me mee" en daarmee kregen we een aanzet tot heel wat songs uit het nieuwste album. Ik had het eerst nog niet echt door maar vanaf het derde nummer "Mensen zijn maar mensen" begreep ik wat er niet goed zat : de mixing was té braaf. En als rockfanaat stoorde mij dat wel, juist omdat in die nieuwe plaat echt wel ruimte is gemaakt voor rock, snedig gitaarwerk en moderne ritmes.
Aan de arbeid
Klaas is een frontman, maar dan één van het brave type, ooit in een recensie genoemd als geitewollensokken maar dat is er dan ook weer over. Hij vertelde zijn publiek dat hij en de groep veel zelfverzekerder waren geworden na de sabbat-periode. Dat is voor een deel waar, maar dat geldt eerder voor de groep want die stond er als een eik. Het publiek bleef er rustig onder, buiten enkele "die-hard" fans die echt wilde laten horen dat ze zooo blij waren met de come-back van hún groep. En de eerste overtuigende performance kwam er met "Aan de arbeid", een nummer van 2007. Er kwam enthousiasme en iedereen mocht meezingen, iets te lang naar mijn zin want de chemie was na twintig herhalingen ook wel weer aan het wegdeemsteren.
Klaas was met zijn vrouw naar Zuid-Afrika geweest en had daar op een hoge duin gezeten. (whtvr) In dit magische moment is er een song van formaat geboren, die ook de titel draagt van de nieuwste CD : Van Hierboven. Het is opvallend (ik was niet alleen van die mening) dat de nieuwe nummers er veel beter uitkwamen dan het oudere materiaal. De set valt na dit nummer zowat in elkaar en het publiek keert terug naar een afwachtende houding. Na een eerste ronde "ik stel aan jullie voor ..." kondigt Klaas Delrue "het beste nummer tot hier toe" aan. En dat was ook zo : "Uit Het Niets", het is een nummer over een ontmoeting met iemand die "van nergens kwam" en de tekst geeft me de ruimte om hier mijn eigen verhaal aan te koppelen.
Alles wat komt "Van Hierboven" is het betere werk.
En eens te meer is het derde topnummer van de avond afkomstig "Van Hierboven" en kreeg de veelzeggende naam "Naar Huis". Hans gaat rustig op een stoel zitten en samen met de gitarist Maarten (ook gekend van Walrus) brengen zij een ode aan hun producer David Poltrock, die uitvoerig bedankt wordt, enerzijds omdat hij aanwezig is, anderzijds omwille van het super goede werk voor de nieuwe CD. Ingetogen, kundig, beheersd en ik voelde dat zaal mee was, dat iedereen dit een verademing vond halverwege het optreden.
Tijd voor ouder hitwerk met "Als Ze Lacht" en alle fans gingen nu echt uit de bol, daar hadden ze op gewacht. Eerlijk, het was ook goed gebracht. Rockend naar "Welkenraedt" en naadloos met een basdrum over naar "Nieuwe meisjes". Zo, met dit trio was iedereen tevreden en kon de avond niet meer stuk. Alhoewel...
Toen kwam "Vroeger Was Het Beter" en daar kan ik niet achterstaan, de tekst van dit nummer is natuurlijk cynisch bedoeld maar toch. Laten we maar algemeen aannemen dat Yevgueni best niet te veel teruggaat naar vroeger en de ingeslagen weg verder volgt. "Vroeger" werd groovy en bluesy ingezet, had mooie arrangementen met afwisselende structuren, het vierde topmoment van de avond. Dit was het laatste nummer dus tijd voor het biswerk.
Een einde in mineur
Ik dacht dat bisnummers een geschenk moesten zijn aan het publiek maar de drie bisnummers waren het zwakste van de avond, Spijtig want ik was liever met de herinnering van de vier topnummers van de nieuwe CD gaan slapen. Een nieuwe eindeloze reeks bedankingen, een verhaal over de manager die gaat trouwen, en als laatste nummer "Man Zijn". Neen, het bisgedeelte had veel beter gekund.
Ik hoop dat ze na deze tour verder evolueren tot het performanceniveau van een Hannelore Bedert, dat ze een andere geluidstechnicus onder de arm nemen en dat Klaas de tussenverhaaltjes origineler maakt.