Het blijven bijzondere tijden, maar als de voorbije tien dagen één ding overduidelijk maakten, dan is het wel dat de honger naar livemuziek bij zowel muzikanten als de bezoekers van Gent Jazz gigantisch groot is. Bijna even groot als de frustratie bij sommige optredens om ter plaatse te blijven trappelen. En tóch verliep de twintigste editie van Gent Jazz in een sfeer van respect, plezier, dankbaarheid, genot en vooral ook zeer veel liefde – voor elkaar en voor de muziek.
Gent Jazz ‘Back to Live’ bracht effectief de live-ervaring terug. Vaak op verpletterende wijze. “Je ziet en voelt dat mensen er terug klaar voor zijn”, aldus festivaldirecteur Bertrand Flamang. “Misschien dat het voor sommigen eerst wat onwennig aanvoelde – een klassieke festivalsetting was dit sowieso ook nog absoluut niet. Maar eens de eerste noten van de dag luid door de speakers weerklonken, was van enige onwennigheid geen sprake meer. En het duurde doorgaans geen halve festivaldag voor de sfeer er als vanouds weer helemaal inzat.”
Flamang zag hetzelfde bij de muzikanten. “Je mag echt niet onderschatten wat het met een muzikant doet om zó lang niet voor een groot publiek te kunnen spelen. Ik heb er toch wel een paar met zenuwen aan hun set zien beginnen. Maar dan komt het eerste enthousiaste applaus en zie je hoe alles haast magisch weer op zijn plaats valt.”
Headliners als TaxiWars, José James, Wim Mertens, Jef Neve, Brihang, blackwave. en STUFF. stelden niet teleur – integendeel zelfs. Al heeft de show van Eefje de Visser ze bijna allemaal overklast. “Gent Jazz en het Eurovisiesongfestival hebben nooit dichter bij elkaar gestaan”, grapt de festivaldirecteur, “maar het was prachtig.”
Al houdt Bertrand Flamang de allerbeste herinneringen over aan een rist jonge acts, van wie er twee zelfs nog studeren aan het Koninklijk Conservatorium (KASK): Dishwasher_ en Loverman. “Die twee stonden als volwassen acts op het podium en ik durf er geld op verwedden dat we beide de komende jaren op Gent Jazz nog zullen zien groeien. Zoals de afgelopen tien jaar ook is gebeurd met STUFF. Gent Jazz heeft altijd al jonge jazztalenten gesteund, maar het mooie aan onze samenwerking met het Koninklijk Conservatorium is dat we ook een lokale vijver hebben om uit te vissen. Mooier wordt het niet.”
Maar dé ontdekking van het festival was volgens de festivaldirecteur Sohnarr, het project van Patricia Vanneste, die haar strepen uiteraard al verdiende met Balthazar. “Ik had de plaat gehoord, maar live bracht ze de muziek echt in een baan rond de aarde. Dát is de kracht van concerten! Het is niet alleen maar een collectieve beleving, het is nog altijd de puurste én opwindendste vorm van muziek.”
Met gemiddeld tweeduizend bezoekers per dag werd Gent Jazz alsnog – de voorbereidingen kwamen erg laat op gang – een voltreffer. Maar het is nu vooral uitkijken naar de eerste volwaardige editie sinds de zomer van 2019: Gent Jazz 2022 vindt plaats van 7 tot 17 juli. Uiteraard staat – nee, echt – Sting op de affiche, maar snel worden nog een pak meer kleppers bekendgemaakt.