Zoals gewoonlijk kon het idee een nieuw album te maken hem enkel bekoren als er een nieuwe richting was, een avontuur, iets wat hij nog nooit eerder had gedaan. Na indie, electro, rock, of klassieke intimiteit, werd 't tijd eens terug te keren naar zijn eigen muzikale roots. Ging hij met 'Simple' nog op zoek naar de roots van nummers uit zijn eigen repertoire, voor 'Le Franc Belge' werden dat de geluiden van zijn kindertijd in de jaren '70. De geluiden van Parijs, het Franse chanson en 'le cinéma', maar evenzeer de sound van rammelende rockkelders, epische westerns & rokerige nachtclubs.
'Le Franc Belge' is geen nostalgische ode aan 'Days Gone By' geworden. Nummers als ‘Mes Etats Unis’, het met sirtaki en hip hop flirtende 'La Crise' en de losgeslagen eerste single 'Everglades' klinken urgent en tackelen hedendaage onderwerpen, maar zoals steeds met een speelse en toch rebelse knipoog. Het barokpoppy 'The Gates', en het met paardengehinnik opgevrolijkte 'Irrelevant' zijn vintage-Daan, maar dan met breed uitwaaierende strijkers en schatterende blazers. Deels in 't Frans, deels in 't Engels.
Tekstueel gaat het dieper dan tevoren; het contrast tussen Daan's Engelse teksten en de Franstalige die hij schreef met de cineast Thierry Dory, leveren scherpe contrasten; wild vs wijs, hemel vs hel, kind vs man, man vs vrouw, fantasme vs fatalist, liefde vs lust ...
'Le Franc Belge' is niet enkel een tegelijkertijd verrassend, avontuurlijk, logisch vervolg op Daan’s vorige album, maar nog veel meer een reactie erop. De akoestisch benadering van 'Simple' opent nu complexere nieuwe deuren. Deuren naar torenhoge paleizen van geluid en ideëen. Nooit tevoren klonk een album van Daan zo groots, episch en zelfverzekerd.
Isolde Lasoen (drums,percussie en retrofranse backings ), Jean-François Assy (cello), en co-producer Jeroen Swinnen (allerlei toetsen), kregen versterking van Geoffrey Burton (gitaar), blazers onder leiding van vaste waarde Jo Hermans , Jef Neve (piano), een strijkersorkest, en dat alles vermengd met de crème de la crème uit de Brusselse jazz en een rits intrigerende figuren uit de Karpaten.
Met ‘Le Franc Belge’ draaft Daan als de bastaard zoon van Lee Marvin en Françoise Hardy doorheen 40 jaar muzikaal erfgoed en voegt hij een razend spannend nieuw hoofdstuk toe aan zijn eigen muzikale toren van Babel. Een levendige en coole introductie van 'How Not To Get Bored By Life'.