In het najaar van 2021 laat Catbug een nieuw album op de wereld los. Het draagt de naam ‘slapen onder een hunebed’ en is - op één nummer na - Catbugs eerste Nederlandstalige album. Primeur: de teksten op ‘slapen onder een hunebed’ lezen als een dichtbundel. De melodieën als een zacht tapijt waar je - doorheen alle seizoenen - op kan landen en je gedachten de vrije loop kan laten gaan.
De eerste single van het album dat Rondou naar voren schuift, is 'oude zomers'. Net zoals op haar debuut boetseert Catbug op haar boerderij lofi-songs die grillig, introvert en fragiel klinken. Geluiden van artiesten à la Joanna Newsom, Ane Brun en Sam Amidon loeren om de hoek.
OUDE ZOMERS
"De lange dagen korten weer in
en herfst werkt zoals altijd in op mij
Waar de dag mee begint, in stilte eten
Het huis is fris, de zon lijkt warmer dan ze is
Donker, verlang naar oude zomers
Laat op de dag is er plots vuurwerk
maar niets te zien, of te vieren
De avond licht op, de eeuwigheid plots dichtbij.”
In ‘oude zomers’ bezingt Rondou de heimwee naar de zomer die voorbij is. Dat soort heimwee naar een zomergevoel dat zich zo warm kan nestelen in herinneringen.
“Op een herfstavond hoor ik vuurwerk boven de velden van het aangrenzende dorp”, licht ze toe. “Verwonderd kijk ik toe hoe het vuurwerk traag de lucht in schiet, en er soms wel en soms niet een kleurrijke rozet in de lucht te zien is, om daarna weer te vervagen tot donkere herfst lucht.”
In ‘oude zomers’, de song die als eerste single van het album naar voren geschoven wordt, mijmert Paulien over hoe ogenschijnlijk grote en eeuwige dingen, ook voorbij gaan.