Nadat ze bijna honderd jaar geleden het zuiden en westen van de Verenigde Staten onveilig maakten (tussen 1932-1934), en vervolgens sinds 2009 wereldwijd in verschillende theaterzalen een spoor hebben achtergelaten, slaat het beruchte/bekende/populaire misdadigerspaar nu in Antwerpen hun slag!
Clyde en Bonnie (want aanvankelijk werden ze wel in deze volgorde genoemd) of volledigheidshalve Clyde Barrow (1909-1934) en Bonnie Parker (1910-1934) groeiden op op het Amerikaanse platteland tijdens de economische crisis van de jaren twintig. Als kind hadden ze al grootse dromen: Bonnie droomde er van filmster of dichteres te worden, en Clyde wilde de rijkste man ter wereld worden, en in de voetsporen treden van Billy the Kid, Jesse James en Al Capone, al had hij eerst wel … muzikale ambities. Ze leerden elkaar kennen in 1930, en de vonk sloeg over! Tussen 1932-1934 overvielen ze samen met hun handlangers, de Barrow Gang, verschillende banken en bedrijfjes (o.a. pompstations en kruideniers), soms zelfs met dodelijke slachtoffers. Bonnie en Clyde trokken aldus ze een spoor van geweld door de VS. Na een klopjacht door de politie, werden ze onder vuur genomen en het paar stierf door een kogelregen - in minder dan twee minuten werden meer dan 100 kogels op hun wagen afgevuurd! Hun verhaal was sindsdien meermaals de basis van boeken, films en theaterproducties, waarbij steeds vaker realiteit en fictie werden vermengd (zoals trouwens ook al tijdens hun leven gebeurde).
BSO producties zet nu dus de musical “Bonnie en Clyde” (Ivan Menchell/Frank Wilhorn/Don Black) in een Vlaamse bewerking op de planken. Voor de vertaling tekende Sam Michielsen en voor de regie Manu Jacobs. Een pluim op de hoed trouwens voor de mooie, vertaalde tekst!
En uiteraard is er ook de cast! Zoals het criminele duo Bonnie en Clyde omringd waren door vrienden, familie en handlangers, staan ook Charlotte Campion en Juan Gerlo, die de hoofdrollen, respectievelijk Bonnie en Clyde vertolken, niet alleen op de planken. In totaal 30 acteurs, waaronder liefhebbers en professionelen, jongeren en volwassenen, zijn medeplichtig aan deze voorstelling. Het productiehuis zet graag in op een mix van professionals en “liefhebbers” (trouwens niet alleen op het niveau van cast, maar ook op vlak van creatives en orkest!), en met succes! Bijvoorbeeld Lars Cuynen en Wendy Demey (“liefhebbers”), die respectievelijk in de huid van de broer van Clyde en zijn vrouw kruipen, toonden mooi hun kunnen.
De score was verrassend afwisselend, met onder andere rockabilly, gospel en blues, en werd off scene live gespeeld door een negenkoppige muzikale bezetting, onder leiding van Hans Vercauteren. Er waren best wel wat moeilijke stukken om te zingen, maar Juan en Charlotte, en ook de anderen trouwens, konden ons echt ook zingend meevoeren in hun verhaal. Vooral een aantal duetten blijven mij wel bij, zoals dat van Bonnie en Blanche, “Je voelt wat je voelt” en het duet tussen de twee rivalen Clyde en Ted “Zie je niet dat ik perfect voor je ben”. Wel spijtig dat het geluid soms te luid stond.
Het verhaal van Bonnie en Clyde is uiteraard ook in deze musical gebracht als een love story (zonder happy end dan wel), een geromantiseerd en geïdealiseerd beeld van deze twee criminelen. Een musical is entertainment! Kortom gaat u gerust zelf zien! Het is een leuk avondje uit …
De voorstelling ging in première op 28 september in het Zuiderpershuis en is nog te zien:
- Donderdagavond 3 oktober 2019, 20u15
- Vrijdagavond 4 oktober 2019, 20u15
- Zaterdagavond 5 oktober 2019, 20u15
- Zondagmiddag 6 oktober 2019, 15u00
Tot slot: Bonnie en Clyde droegen zelf bij aan mythevorming door de pers trots over hun daden te berichten, foto’s en zelfs gedichten te sturen naar de media. Hieronder één van deze gedichten: “The Story of Bonnie and Clyde”
You've read the story of Jesse James
Of how he lived and died;
If you're still in need
Of something to read,
Here's the story of Bonnie and Clyde.
Now Bonnie and Clyde are the Barrow gang,
I'm sure you all have read
How they rob and steal
And those who squeal
Are usually found dying or dead.
There's lots of untruths to these write-ups;
They're not so ruthless as that;
Their nature is raw;
They hate all the law
The stool pigeons, spotters, and rats.
They call them cold-blooded killers;
They say they are heartless and mean;
But I say this with pride,
That I once knew Clyde
When he was honest and upright and clean.
But the laws fooled around,
Kept taking him down
And locking him up in a cell,
Till he said to me,
'I'll never be free,
So I'll meet a few of them in hell.'
The road was so dimly lighted;
There were no highway signs to guide;
But they made up their minds
If all roads were blind,
They wouldn't give up till they died.
The road gets dimmer and dimmer;
Sometimes you can hardly see;
But it's fight, man to man,
And do all you can,
For they know they can never be free.
From heart-break some people have suffered;
From weariness some people have died;
But take it all in all,
Our troubles are small
Till we get like Bonnie and Clyde.
If a policeman is killed in Dallas,
And they have no clue or guide;
If they can't find a fiend,
They just wipe their slate clean
And hand it on Bonnie and Clyde.
There's two crimes committed in America
Not accredited to the Barrow mob;
They had no hand
In the kidnap demand,
Nor the Kansas City depot job.
A newsboy once said to his buddy;
'I wish old Clyde would get jumped;
In these awful hard times
We'd make a few dimes
If five or six cops would get bumped.'
The police haven't got the report yet,
But Clyde called me up today;
He said, 'Don't start any fights
We aren't working nights
We're joining the NRA.'
From Irving to West Dallas viaduct
Is known as the Great Divide,
Where the women are kin,
And the men are men,
And they won't 'stool' on Bonnie and Clyde.
If they try to act like citizens
And rent them a nice little flat,
About the third night
They're invited to fight
By a sub-gun's rat-tat-tat.
They don't think they're too tough or desperate,
They know that the law always wins;
They've been shot at before,
But they do not ignore
That death is the wages of sin.
Some day they'll go down together;
And they'll bury them side by side;
To few it'll be grief
To the law a relief
But it's death for Bonnie and Clyde.
