Hoe breek je een oorlogskamp af, zo groot als een middelgrote Vlaamse stad? En dat op amper vier maanden tijd? Toen de Britten zich eind vorig jaar uit Afghanistan terugtrokken, moest Camp Bastion tot tegen de grond ontmanteld worden. Alles, maar dan ook alles, moest ingepakt en overgevlogen worden naar Groot-Brittannië. Eén cameraploeg mocht exclusief de hele operatie filmen. Het resultaat is een verbluffende reportage, achter de schermen van een hedendaagse oorlog.
1,3 miljard euro: zoveel kostte Camp Bastion. Zeven jaar lang bood de militaire basis onderdak aan tienduizenden Britse militairen. Camp Bastion had een luchthaven zo groot als Brussels Airport, een ziekenhuis, fastfoodrestaurants en drie enorme kantines met 34.000 maaltijden per dag. Nu hebben ze exact 120 dagen om al het personeel en materiaal in te pakken en te verhuizen naar Groot-Brittannië. Kolonel Laurence Quinn leidt de operatie: “Het gebeurt niet vaak dat je met zo’n grote stad mag spelen, alleen jammer dat ik ze moet afbreken.”
De Britten laten Camp Bastion over aan het Afghaanse leger. Op Bastion Day, of B-Day, is het zover. Materiaal en wapens die niet teruggaan, worden ter plaatse verbrijzeld tot een hoop schroot. Want het laatste wat de Britten willen is dat hun eigen wapens in handen vallen van de Taliban.
Tijdens de hele afbraakoperatie voeren de Britten nog elke dag oorlog. Of ze doen alsof: “We doen nog altijd vluchten, onze torens zijn nog altijd bemand en er wordt nog altijd geschoten. De Taliban heeft er geen idee van dat achter de betonnen muren van Camp Bastion, de hele boel wordt ingepakt”, verduidelijkt kolonel Quinn.
De cameraploeg mocht ook filmen op de ogenblikken dat hoge piefen van het Afghaanse leger komen inspecteren wat er voor hen over zal blijven van het Camp. De Afghaanse generaal geeft af en toe opmerkingen en sneren, die zelfs zijn tolk niet durft te vertalen. “Kijk, ze hebben hier een gebedsmat liggen om hun voeten aan af te vegen. Schande.”
Hoe ontmantel je een oorlogskamp? Camp Bastion, op woensdag 28 januari 2015 meteen na Met De Deur In Huis.