Peter Minnebo

Sue the Night, roots/indie-pop band uit Nederland, lanceert na de release van de eerste single The Whale in België, het debuutalbum Mosaic op 13 november.

Mosaic etaleert songs die onder je huid kruipen. Bekende sounds, terugpakkend op de classics van vroeger, maar toch eigen en vernieuwend. De albumcover kan de luisteraar letterlijk inkleuren. Het verwijst naar de creativiteit van de groep, maar ook naar de abstracte verbeeldingskracht , emoties en gevoelens bij het beluisteren van de muzikale juweeltjes, gestyled door 2 producers.

In afwachting van het nieuwe album en het live gebeuren in Vlaanderen, skypet onze Frontview journalist op een mooie November-ochtend met Suus deGroot , de enthoesiaste en energieke leading lady van de 6-koppige live-band.

Tot voor enkele weken tastte ik nog in het duister, wat Sue the Night betreft. Ondertussen ben ik bijna fan na het bekijken van online livesessies. Graag een eerste kennismaking met de groepsleden.

“Laat ik beginnen bij Linda van Leeuwen, drumster,zangeres en mijn beste vriendin,inmiddels ook manager van Sue The Night. Eerst kwam ik bij Pascal Deweze terecht voor het producen van de plaat, maar Linda stelde voor om samen eerst demo’s te gaan maken, vermits mijn mogelijkheden nog beperkt waren met Garageband (software-applicatie voor muziekcreatie). De samenwerking bleek zo tof met Linda!

De opnames zijn afgemixt door Thijs van der Klugt, hij is tijdens de opnames de 2e gitarist en soundgoeroe van de band geworden, pas toen ben ik de band gaan samenstellen. Linda speelde in de groep Bombay,welke trouwens fantastisch klinkt, maar is nu vast groepslid van Sue The Night, naast haar managersrol. Ze krijgt binnen de groep veel meer ruimte.

Toen ik nog solo speelde, zocht ik violisten en kwam terecht bij Matthijs Barnhoorn, waarmee ik later veel huiskamerconcerten speelde. Inmiddels is hij de multi-instrumentalist van de band. Dan had ik reeds Linda, Matthijs, Thijs,maar ontbrak nog een drummer en een bassist. Tobias Ponsioen(drums), kende ik nog van het conservatorium (hij stamt uit een kamp à la Queens of the Stone Age en is een héél gezellige kerel) en Nana Effah-Bekoe(bas) leerde ik kennen bij een optreden op een Nieuwjaarsavond, zij komt van de jazzafdeling op het conservatorium.”

De eerste single hier in België, wordt the Whale,nu al een megahit in Nederland. Waarover gaat de song precies?

“Het succes is onverwacht gekomen. De song doet al vermoeden dat er iets meer achter zit dan enkel het begrip ‘walvis’. Het idee van een probleem dat te groot is om nog op te bergen in een kast. Sociaal,maatschappelijk, maar ook op vlak van milieu, de oneerlijke verdeeldheid tussen rijk en arm, het houdt me allemaal wel bezig.”

Zijn er nummers op het album, die jullie vooraf eerst uitgeprobeerd hebben live? Jullie hebben al wat zomerfestivals achter de rug.

“Nee, ik verlangde vooral naar een debuutalbum en had reeds voldoende songs om 2 albums te vullen. Maar ik wou niet volop singer-songwriter zijn. De nummers die ik met Pascal Deweze heb opgenomen, zijn al redelijk oud. Maar omdat het met Linda zo lekker liep, ben ik gaan schrijven naar grotere arrangementen toe . Dus minder de oudere songs terug opnemen en meer naar een nieuwe richting schrijven. Nu zijn we ondertussen een voltallige band, en gaan we wél nieuwe songs uitproberen vooraleer we ze opnemen.”

Zeer binnenkort een concert in Knokke-Heist, is dit het debuut in België?

“Het allereerste als 6-koppige band was in Hasselt, in een achtertuin van vriend Dietmar Bams. Hij had een festival georganiseerd, genaamd Festmar (afgeleid van Dietmar). Hij kreeg het allemaal georganiseerd : een podium, vuurkorven en vuurwerk bij het laatste nummer.

Het publiek heeft ons leren kennen in Hasselt, vermits we daar veel vrienden hebben. Dus we stellen nog geen te grote verwachtingen qua publieksaantal bij ons concert in Knokke-Heist. Maar ooit trad ik solo op in Gent en heb nog nooit zo’n fijn publiek ervaren. Maar als er publiek is in Knokke (lacht),zullen ze ons wel fijn gaan vinden! Ik hou ook van het entertainen.”

Misschien waait het succes van The Whale weldra over naar Vlaanderen, het is maar een boogscheut ver. De video haalt met gemak 96000 views op youtube.

“Ik hoop dat het succes in Nederland blijft voortduren, ook na de hype van The Whale, hoop ik dat ze ons nog blijven vragen. Zo gaat het nu eenmaal, dat ze je meer gaan boeken tijdens het succes van een single.”

Er wordt veel aandacht besteed aan tekst en inhoud. Vergt dit dan ook veel meer tijd om zo’n album te maken?

“Ik focus vooral op de inhoud en het kleine arrangement. Daarbij komen hele andere invalshoeken en opvattingen van Thijs(EDM) en Linda (Indi), ikzelf met 80’s en roots invloeden. Dit alles vormt een nieuw iets, zo bijzonder, ik had het nooit zonder hen gekund.”

Ooit zelf naar festivals geweest?

“Naar ’t schijnt heb ik als kind ooit één van de optredens van Radiohead in Nederland gezien, maar ik weet daar niks meer van. Verder ben ik vaste festivalbezoeker in de zomer. Vroeger o.a. Lowlands nu Pukkelpop.”

Er zitten ook actuele onderwerpen in de songs verscholen?

“2 jaar geleden was die 1% veel in de actualiteit, die 1 % die alles heeft. Het stoorde me enorm. Ik denk dat iedereen zich daar wel aan stoort, maar je kan het niet gemakkelijk in een song gieten. Bij de song ‘Top of Mind’ zing ik ook letterlijk ‘thinking of what we got and what is lost, owned by one percent’. De tekst gaat zo snel, niemand zal het echt horen. Er is zeer weinig over geschreven, terwijl ik het toch als iets groots beschouw. Beeldenstorm!!!”

Jullie repertoire zou zeker passen in het Belgische festivalcircuit, al gedroomd van enkele mainstages?

“We hopen alleszins dat een aantal organisatoren ons muzikaal opmerken tijdens de liveshows in België. Ze zijn uitgenodigd.”

Jullie gingen live tijdens een kapelsessie, in een traphal van een oude school. Zoeken jullie dit bewust op om een ander uniek geluidseffect te creëren?

“De kapelsessie is een zeer oud filmpje. De vraag werd gesteld om daar te spelen en we antwoordden onmiddellijk ‘is goed’. Maar de traphal van een oude school was een locatie die we zelf aangegeven hebben. En dan hebben we het liefst zoveel mogelijk Reverb. Van Faceculture is tevens een mooi filmpje online (met sponsoring van Jupiler), opgenomen in Tivoli, helemaal acoestisch.”

Jullie bewerkten ‘Disparate youth’ van Santigold op een originele eigenzinnige manier. Ook aan gedacht om dit op plaat uit te brengen? Sommige covers worden immers grote hits!

We krijgen hierover zeer veel positieve reacties, maar ik verkies dit voor te behouden voor het livegebeuren. Het is sowieso al moeilijk kiezen welke nummers uiteindelijk op de cd mogen verschijnen.

Ben je momenteel full time met muziek bezig? Of had je nog plannen voor een loopbaan in een totaal andere richting?

“Mijn leven is muziek, ik geef zangles in een muziekschool en bij een MBO opleiding. Het zorgt voor een vast inkomen en het houdt me met beide benen op de grond. Als ik dan les geef, staat er iemand voor mij die het helemaal niet hoeft te boeien wat ik doe, ik sta daar voor hen.

Sue The NIght loopt fijn, ik krijg veel complimentjes. Ik heb niet het gevoel dat ik beter bezig ben dan vorig jaar, maar de omgeving vindt het beter. En mijn entorurage is kritisch hoor. Schrijven en optreden is voor mijn hele leven! Of het nu kroegjes zijn of festivals...”

Het cd-cover is heel apart,allemaal vlakken om in te kleuren, worden kleurtjes meegeleverd in de platenzaak?

“Bij elke vinylversie zit een grotere kleurplaat. Het is heel leuk om te doen, er zijn geen kleuren aan de vakjes gelinkt, wel emoties. Elk ontwerp is voor iedereen weer anders. Ik heb het idee zelf verzonnen en uitgewerkt met Gert Declercq van studio Kamargo, een Belgische ontwerper. Het inkleuren is heel therapeutisch, het resultaat is niet direct supermooi, wel heel abstract. Wat uiteindelijk niet gelukt is: het waren 11 emoties en die wilde ik linken aan de volgorde van de plaat. Maar ik moest het ontwerp al af hebben voor de plaat. De volgorde kon ik nog niet helemaal vastleggen vooraleer het afgemixt was.Maar......dat boeit toch niemand!”

Je werkte samen met de Antwerpse producer Pascal Deweze in zijn studio Jezus. Ondertussen al kennis gemaakt met Antwerpen?

“Nee, het was rechtstreeks naar de studio in Hoboken en de tijd aldaar volledig benutten en vervolgens reden we richting Hasselt. We overnachtten aldaar bij mijn schoonmoeder, die altijd nog een potje had klaarstaan. Het reizen was op zich wel nuttig. Tijdens de heenreis bespraken we wat we gingen doen in de studio, en op de terugweg bespraken we wat we gedaan hadden.”

Hoe zien je komende dagen er verder uit?

“Ik ga straks weer schrijven in de studio. Overmorgen beginnen de eerste repetities met het nieuwe materiaal! Ik ben geïnspireerd door Kurt Vile, maar ook door Aljay, het wordt volgens mij weer vanalles.”

Veel succes met het nieuwe album en de eerste concerten in België!

  • 13 Nov Spoor 5//knokke Heist [Be]
  • 20 Nov Cs Live// Arnhem
  • 4 Dec Ekko // Utrecht
  • 6 Dec Patronaat//haarlem
  • 11 Dec Simplon//groningen
  • 16 Eb Cafe Video//gent[be]
  • 18 Feb Cafe Cafe //Hasselt[be]

Bekijk videoclip: https://www.youtube.com/watch?v=kPrjXVfd7Uw&feature=youtu.be

Krijg het laatste FrontView Magazine nieuws in je Facebook nieuwsoverzicht:

Praktische informatie

Artiest / titel:: 
Sue the Night
Meer over