Londense intimiteit met piano en strijkers. De stukjes van Poppy Ackroyd zijn delicaat en fragiel maar eigenwijs. Jarenlang oefende ze op het creëren van meerdere laagjes waardoor ze nu,op enkele field recordings na, enkel en alleen een piano en een viool hanteert bij haar breekbare muziek. Schoonheid siert deze kunstige aanpak.
Jan Swerts
De herfst is in het land, maar dat hoeft met deze soundtrack niet erg te zijn. Of hoe intiem een wijds arrangement van blazers, piano en een warm stemgeluid kunnen zijn. Jan Swerts goochelt met poëzie en traagheid alsof hij nooit iets anders wou. Anatomie van de melancholie zegt genoeg als titel van de Limburger z’n laatste langspeler, want vaak kleden de nummers je helemaal uit met een zorgvuldige tristesse.