Met de komst van Shaka Ponk, Aurora En Coasts op vrijdag 12 juni, Gaz Coombes, Lonely The Brave, Twin Atlantic En Causes op zaterdag 13 juni en Frank Turner And The Sleeping Souls En Peace op zondag 14 juni is het programma van Pinkpop 2015 op vier namen na compleet. Deze laatste vier namen worden zo snel mogelijk bekend gemaakt.
Shaka Ponk, vrijdag 12 juni, 3FM Stage
Uh, tsja, hoe zullen we het omschrijven als je het nog niet kent. Shaka Ponk is een experimentele Franse rockband, die een pokkehekel heeft om in hokjes te denken. Alles kan, alles mag. Er wordt gezongen en gerapt in het Frans, Spaans en Engels en daarnaast kun je zo’n beetje elke stijl voorbij horen komen. Je kunt het beste even gaan kijken naar Shaka Ponk. En luisteren natuurlijk.
AURORA, vrijdag 12 juni, Stage 4
“Hier gaat mijn hart van fladderen.” Duidelijk, Katy Perry is weg van haar. En wie eigenlijk niet. Aurora Aksnes, het Noorse supertalent, staat op het punt om de wereld te bestormen. Inmiddels heeft ze een platendeal op zak en dus zullen steeds meer mensen kennis gaan maken met nummers als ‘Runaway’. In een interview gaf ze ooit aan het eng te vinden om op te treden voor veel mensen. Maar als ze op dezelfde voet blijft doorgaan, dan zal ze er snel aan wennen.
Coasts, vrijdag 12 juni, Stage 4
Het gaat wel heel hard met Coasts. De vijfkoppige band uit Bristol is sinds hun EP ‘A Rush Of Blood’ niet meer te stoppen. Het nummer ‘Oceans’ alleen zorgde al voor ruim vier miljoen plays op hun Soundcloud-account. Hun veel geprezen EP ‘A Rush Of Blood’ krijgt in de zomer van 2015 een opvolger. Ondertussen speelt, speelt én speelt Coasts overal. Gelukkig ook op de 2015-editie van Pinkpop.
Gaz Coombes, zaterdag 13 juni, Brand Bier Stage
Zeg je Gaz Coombes, dan zeg je Supergrass. De legendarische singer-songwriter heeft al een behoorlijke reis door het muzieklandschap afgelegd. De concurrentie gaf hij onlangs een slinger met zijn tweede soloplaat ‘Matador’. Een meesterwerk, vond het toonaangevende muziekmagazine Q. Hoe het vervolg van de muziektrip van Coombes er ook gaat uitzien; hij kan nu al terugkijken op een carrière waar je gerust kapitalen voor mag gebruiken.
Lonely the Brave, zaterdag 13 juni, Stage 4
Na het voorprogramma voor onder meer Bruce Springsteen, Neil Young en The Deftones te hebben verzorgd, is het tijd voor Lonely the Brave om nog wat verder uit de schaduw te stappen. Het kwintet uit Cambridge heeft daar zin in. Mark Trotter, de ginger guitar slinger van het stel, zei dat elk bandlid zijn eigen favoriete band heeft. “Iedereen heeft een andere smaak, daarom klinken we juist niet als anderen.” Kortom: Lonely the Brave is zeer de moeite waard.
Twin Atlantic, zaterdag 13 juni, Stage 4
Als we één woord zouden moeten noemen: catchy. Als we meerdere woorden zouden mogen noemen: energiek en nooit geforceerd. Twin Atlantic uit Glasgow zocht het ‘vroeger’ nog weleens in de punk rock, tegenwoordig is het een band met uiterst strakke en aanstekelijke songs. ‘Pop en rock waar je op kan dansen’, als we nóg meer woorden zouden mogen gebruiken. En hadden we al gezegd dat Twin Atlantic on stage geen genade kent? Dan weet je het nu alvast.
Causes, zaterdag 13 juni, Stage 4
Rupert Blackman en Jan Schröder hadden samen ongeveer een halve minuut nodig om Causes’ debuutsingle ‘Teach Me How To Dance’ te schrijven. Geen grapje. Geen wonder ook dat de gevierde producer Ian Grimble graag met de band werkt. De creatieve drie-eenheid van Causes maakt overuren, met als gevolg een indrukwekkend, fris geluid. Verwacht aanstekelijke tracks, maar wel met een opmerkelijk rafelrandje. Blackman daarover: “Als je geen risico’s neemt, dan kom je niet verder.”
Frank Turner and The Sleeping Souls, zondag 14 juni, Mainstage
Maak kennis met Frank Turner and the Sleeping Souls, een act die garant staat voor een stevig sing-a-long-gehalte. Ook al ken je de teksten misschien helemaal niet. Turner dankt zijn doorbraak niet voor niets aan een bepaald festivaloptreden in Engeland. Nee, de punk/folk van Turner werkt aanstekelijk, en het is nooit hetzelfde trucje. Dat bewees hij eind 2014 nogmaals met zijn laatste album 'The Third Three Years'.
Peace, zondag 14 juni, Stage 4
Door Engeland ging er een golf van opwinding toen Peace zichzelf eenmaal op de kaart had gezet. Van clubavonden in Birmingham tot uitverkochte zalen en festivalweides in Europa. En dat in zo’n anderhalf jaar tijd. Debuutalbum ‘In Love’ uit 2013 werd zelfs door de meest cynische critici bejubeld. De opvolger ‘Happy People’ kon rekenen op dezelfde behandeling. Het ziet er naar uit dat Peace voorlopig nog wel een tijdje relevant blijft.