MacBeth, één van de grote klassiekers van Shakespeare. Verschillende theatergezelschappen gingen hiermee al aan de slag om elke keer weer iets vernieuwend te brengen. Ludvig en Vlaams Fruit gaan nog een stapje verder. Buiten de modernisering van het stuk, spelen ze ook op locatie. Tom De Beckker herschreef het stuk tot "MacBeth-Model 2.9-kroniek van een voorspelde zelfvernietiging" en trok met zijn cast naar Fort VIII in Hoboken. Het stuk is een unieke wandelvoorstelling geworden dat enkel maar voor een klein publiek gespeeld kan worden.
Het Fort brengt ons precies in de tijdsgeest van Shakespeare. Het binnenplein, de gangen, kamers en nissen van het Fort vormden samen een prachtig decor. De voorstelling wordt zowel 's morgens als 's avonds gespeeld maar 's avonds met de machtige belichting krijg je toch dat ietsje meer. Elke scène speelt zich af op een andere locatie. De regisseur, Catrien Hermans, begeleidt het publiek van scène naar scène. Tijdens deze korte wandelingen is er altijd wel iets te zien. Personages, statisch als een standbeeld in een nisse, geluiden op de achtergrond, dansende heksen, vliegende kraaien, enz...
Het geeft je even een pauze, een beetje ademruimte om het zware verhaal te absorberen. Ook de acteurs moeten heel wat kilometers afleggen en moeten zich vaak haasten om op tijd op hun plek te geraken. De scenografie van de voorstelling geeft de juiste sfeer weer een brengt het stuk toch een level hoger. Deze werd gemaakt door Hanneke Van De kerkhof die tevens ook de kostuums maakte.
De hoofdrol, MacBeth, werd gespeeld door Tom De Beckker. Aan zijn zijde speelde Annelies Boel die een voortreffelijke Lady MacBeth neerzette. Samen vormden ze een ijzersterk duo. Een rollercoaster aan emoties passeerde bij hen; woede, verdriet, waanzin, geluk, alles kwam aan bod. Beiden konden alles uit de kast halen en lieten op een krachtige wijze zien wat ze konden. Maar diegene die voor mij het stuk echt afmaakten waren de drie heksen. Maja van Honsté, Tine Priem en Tine Truwant kropen in de huid van drie sluwe en gemene heksen. Dat ze plezier maakten was er aan te merken. Ze waren bijna altijd samen op de scène en dus moest hun timing perfect zitten.
Tegelijkertijd praten, gelijke danspasjes op dezelfde moment, woordenstromen en moves perfect op elkaar volgend, net een domino systeem. Een strakke choreo en timing gaf ons de indruk dat ze dit alle dagen uit hun mouw schudden. Ze waren zo op elkaar ingespeeld dat je het bijna echt geloofde. Een uitmuntende samenzwering.
Koning Duncan en zij zoon werden respectievelijk vertolkt door Ludo De wit en Brent Pannier. Robin David en Wim Peters speelden Macduff en Banquo. Ken Verdoodt kroop in de huid van verschillende rollen naar de voornaamste was die van huurmoordenaar Curteis.
Zowel cast als crew hebben hard gewerkt om een pareltje neer te zetten. Een unieke beleving waar je nog maar even tijd voor hebt. De komende twee weekends kan je nog in Fort VIII terecht voordat fantastische stuk! Een ervaring die je gewoon niet mag missen.
Meer tickets en info op: www.vlaamsfruit.be
