Toen Live in 2009 aankondigde om er tijdelijk mee te stoppen, en zeker toen voormalig zanger Ed Kowalczyk totaal geen lid meer bleek te zijn van de band, was dat even schrikken. De band was in België zeer gekend en geliefd met nummers zoals 'They Stood Up For Love'. De voorbije jaren zagen we Kowalczyk enkele keren solo aan het werk, maar eerlijk gezegd misten we tijdens zijn concerten net dat beetje power dat we bij een vroeger Live concert wel hadden. Vorig jaar zijn Chad Taylor en de andere bandleden van Live terug gaan toeren in de US met een nieuwe zanger en hebben ze eind oktober van dit jaar ook een nieuw album uitgebracht.
Het nieuwe album kreeg "The Turn" als titel en de zanger werd Chris Shinn, zanger van Unified Theory, en daarmee was Live ook klaar om zich weer richting de rest van de wereld te begeven. Ook België stond op het programma en daarom trokken wij donderdag richting Trix in Antwerpen, geheel gepakt en gezakt met een gezonde dosis nieuwsgierigheid en hoop op die power van toen. In het publiek vooral dertigers en veertigers, die de gloriedagen van Live in de jaren '90 en '00 ten volle hebben meegemaakt.
Live opende met hun nieuwste single 'The Way Around is Trough', eentje dat het publiek nog moet leren kennen, maar bij het tweede, 'All Over You' bleek het publiek helemaal in de mood te zijn en werd er al luid meegezongen. Nieuwe nummers zorgden voor wat kalmte bij het publiek, een goed moment om de zang van Chris Shinn onder de loep te nemen. Want een zanger/frontman wijzigen heeft toch wel een impact. Maar de man mocht er wezen, van looks iets ruiger (lees: meer haar), en de ‘greins’ in zijn stem lagen iets anders dan bij Kowalczyk, maar Shinn deed dat goed op zijn manier. De interactie met het publiek moest wel wat los komen, maar de man heeft dan ook nog niet die jarenlange ervaring met ons publiek.
'Rattlesnake' en 'Freaks' waren enkele van de oudere nummers, iets minder bekende nummers (bij brede publiek alleszins, de die-hard-fans kende die maar al te goed) en zo werd het een goede mix van oud en nieuw, bekend en minder bekend.
Een drumintro van Chad Gracey leidde 'Pain Lies On the Riverside' in en daarmee werd een sprongetje gemaakt naar het album "Metal Jewelry" en met 'Operation Spirit (The Tyranny of Tradition)' werd het publiek weer zijn uitbundige zelve en werd er weer luid mee gezongen om niet meer te stoppen, want wat volgde waren hits als o.a. 'Lightin' Crashes' en 'The Dolphin Cry'.
Had Live de nodige power bij? Absoluut, zeker bij songs als 'Iris' kwam dat boven (een van de 'Throwing Cupper' songs waar we bij de laatste Kowalczyk die power zo miste). Was dit Live concert geslaagd? Zeker en vast! Geef ons nog één concert meer met Chris en Live is ook hier weer wat het was, een knaller! Mochten we kunnen kiezen dan zijn ze zeker een mogelijkheid voor een Rock Werchter!