Bart Peeters is tijdens 'Alleen en zonder plan' op muzikale trektocht door Vlaanderen, zonder zijn vaste band De Ideale Mannen. In deze show blijkt Peeters nog maar eens een ras entertainer te zijn.
Hij is niet enkel zanger, hij bespeelt het publiek ook, danst in het rond, is verhalenverteller, stand up comedian... Kortom, hij is de immer spontane spring-in-het-veld zoals we hem reeds kennen, en dat zorgt voor een immens goede sfeer vanaf de eerste seconde dat hij het podium betreedt.
Wat hij op dat podium brengt is nu eens opzwepende muziek, dan eens luistermuziek, maar steeds met bijzonder boeiende teksten. Peeters heeft niet de perfecte zangstem, maar de muzikaliteit én het charisma van deze artiest is zo groot dat hij het publiek moeiteloos meeneemt op zijn reis doorheen oude én nieuwe nummers.
Zichzelf begeleidend op gitaar brengt hij opvallend veel protestliederen, prachtige songs die fel gesmaakt worden door het publiek op deze tournee. De Nederlandstalige cover 'Helden' (Heroes, David Bowie) zorgt voor kippenvel. Ook het prachtige nieuwe nummer 'Brood voor morgenvroeg' is uitermate meeslepend en vraagt zich af waarom 'de waanzin het verstand versloeg'... 'Smartphone' en 'De grote wifi song' gaan dan weer over de allesoverheersende cultuur van de social media en de verplichte bereikbaarheid van de dag van vandaag...
Tussen de nummers door neemt Peeters ons met uiterst grappig gebrachte verhalen mee van zijn kindertijd naar zijn huidige gezinsleven. Onderweg horen we hoe zijn muzikale passie ontstaan is en hoe hij tegenwoordig al eens terechtkomt tussen halfnaakte 'bionische blondines op Tomorrowland'... Het is duidelijk dat Peeters een echte verhalenverteller is, die het publiek aan zijn lippen heeft hangen en ook bijwijlen plat van het lachen krijgt. Zelden of nooit hebben wij zo'n combinatie gezien van liederen, verhalen en stand up comedy in één show. Maar het moet gezegd, de hele zaal was in de ban!
In het laatste deel van het optreden kwam Piet van den Heuvel (zanger, producer) ook mee op het podium. Deze twee vrienden voor het leven zetten de zaal nog meer in vuur en vlam en besloten de set met de mooie nummers 'Heist aan Zee', 'Lepeltjesgewijs' en 'Hoeveel ik van je hou'. Dit laatste nummer (Make you feel my love, Bob Dylan) was een uitnodiging voor de zaal voor een algemeen zangmoment, en dit werd ten volle aangegrepen. De sfeer was uitermate open en warm en Bart Peeters kreeg dan ook een verdiend én daverend eindapplaus.
Het is lang niet iedere artiest gegeven om alleen met een gitaar op een podium te staan en het publiek te boeien, maar Bart Peeters slaagt hier moeiteloos in. Het concert van twee uur was voorbij voor we het goed en wel beseften, het had gerust de hele nacht mogen blijven duren...
